Lettera agli Efesini - מכתב לאפסים 23

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיָּקָם כָּל־קְהָלָם וַיּוֹלִיכֻהוּ אֶל־פִּילָטוֹס	1 فقام كل جمهورهم وجاءوا به الى بيلاطس.
2 וַיָּחֵלּוּ לְדַבֵּר עָלָיו שִׂטְנָה לֵאמֹר אֶת־זֶה מָצָאנוּ מֵסִית אֶת־הָעָם וּמֹנֵעַ אֹתוֹ מִתֵּת מַס אֶל־הַקֵּיסַר בְּאָמְרוֹ כִּי הוּא מֶלֶךְ הַמָּשִׁיחַ	2 وابتدأوا يشتكون عليه قائلين اننا وجدنا هذا يفسد الامة ويمنع ان تعطى جزية لقيصر قائلا انه هو مسيح ملك.
3 וַיִּשְׁאָלֵהוּ פִילָטוֹס לֵאמֹר הַאַתָּה הוּא מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים וַיַּעַן אֹתוֹ וַיֹּאמֶר אַתָּה אָמָרְתָּ	3 فسأله بيلاطس قائلا انت ملك اليهود. فاجابه وقال انت تقول.
4 וַיֹּאמֶר פִּילָטוֹס אֶל־רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים וְאֶל־הֲמוֹן הָעָם לֹא־מָצָאתִי דְבַר־אָשָׁם בָּאִישׁ הַזֶּה	4 فقال بيلاطس لرؤساء الكهنة والجموع اني لا اجد علّة في هذا الانسان.
5 וְהֵם הִתְאַמְּצוּ לְדַבֵּר מַדִּיחַ הוּא אֶת־הָעָם בְּלַמְּדוֹ בְּכָל־יְהוּדָה הָחֵל מִן־הַגָּלִיל וְעַד־הֵנָּה	5 فكانوا يشددون قائلين انه يهيج الشعب وهو يعلّم في كل اليهودية مبتدئا من الجليل الى هنا.
6 וַיְהִי כִּשְׁמֹעַ פִּילָטוֹס אֶת־שֵׁם הַגָּלִיל וַיִּשְׁאַל אִם־הוּא אִישׁ גְּלִילִי	6 فلما سمع بيلاطس ذكر الجليل سأل هل الرجل جليلي.
7 וְכַאֲשֶׁר יָדַע כִּי־מִמֶּמְשֶׁלֶת הוֹרְדוֹס הוּא שְׁלָחוֹ אֶל־הוֹרְדוֹס אֲשֶׁר הָיָה גַם־הוּא בִּירוּשָׁלַיִם בַּיָּמִים הָאֵלֶּה	7 وحين علم انه من سلطنة هيرودس ارسله الى هيرودس اذ كان هو ايضا تلك الايام في اورشليم
8 וַיִּשְׂמַח הוֹרְדוֹס עַד־מְאֹד כִּרְאוֹתוֹ אֶת־יֵשׁוּעַ כִּי מִיָּמִים רַבִּים אִוָּה לִרְאֹת אֹתוֹ עַל כִּי־שָׁמַע אֶת־שָׁמְעוֹ וַיְקַו לִרְאֹת אוֹת אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה	8 واما هيرودس فلما رأى يسوع فرح جدا لانه كان يريد من زمان طويل ان يراه لسماعه عنه اشياء كثيرة وترجى ان يرى آية تصنع منه.
9 וַיֶּרֶב לִשְׁאֹל אוֹתוֹ וְהוּא לֹא־הֵשִׁיב אֹתוֹ דָּבָר	9 وسأله بكلام كثير فلم يجبه بشيء.
10 וַיַּעַמְדוּ הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַסּוֹפְרִים וַיִּתְחַזְּקוּ לְדַבֵּר עָלָיו שִׂטְנָה	10 ووقف رؤساء الكهنة والكتبة يشتكون عليه باشتداد.
11 וַיִּבֶז אֹתוֹ הוֹרְדוֹס עִם־צִבְאוֹתָיו וַיְהָתֶל־בּוֹ וַיַּלְבֵּשׁ אוֹתוֹ בֶּגֶד פְּאֵר וַיִּשְׁלָחֵהוּ אֶל־פִּילָטוֹס	11 فاحتقره هيرودس مع عسكره واستهزأ به والبسه لباسا لامعا ورده الى بيلاطس.
12 בַּיּוֹם הַהוּא נִהְיוּ פִּילָטוֹס וְהוֹרְדוֹס לְאֹהֲבִים יַחְדָּו כִּי מִלְּפָנִים אֵיבָה הָיְתָה בֵינֹתָם	12 فصار بيلاطس وهيرودس صديقين مع بعضهما في ذلك اليوم لانهما كانا من قبل في عداوة بينهما
13 וַיִּקְרָא פִילָטוֹס אֶת־רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים וְאֶת־הַשָּׂרִים וְאֶת־הָעָם	13 فدعا بيلاطس رؤساء الكهنة والعظماء والشعب
14 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הֲבֵאתֶם לְפָנַי אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה כְּמֵסִית אֶת־הָעָם וְהִנֵּה אֲנִי חֲקַרְתִּיו לְעֵינֵיכֶם וְלֹא מָצָאתִי בָאִישׁ הַזֶּה אַשְׁמַת־מְאוּמָה מִן־הַדְּבָרִים אֲשֶׁר אַתֶּם טוֹעֲנִים עָלָיו	14 وقال لهم. قد قدمتم اليّ هذا الانسان كمن يفسد الشعب. وها انا قد فحصت قدامكم ولم اجد في هذا الانسان علّة مما تشتكون به عليه.
15 וְגַם־הוֹרְדוֹס לֹא מָצָא כִּי שָׁלַחְתִּי אֶתְכֶם אֵלָיו הֱשִׁיבוֹ אֵלֵינוּ וְהִנֵּה אֵין־בּוֹ חֵטְא מִשְׁפַּט־מָוֶת	15 ولا هيرودس ايضا. لاني ارسلتكم اليه. وها لا شيء يستحق الموت صنع منه.
16 עַל־כֵּן אֲיַסְּרֶנּוּ וְאֶפְטְרֶנּוּ	16 فانا أؤدبه واطلقه.
17 וְעָלָיו הָיָה לִפְטֹר לָהֶם אִישׁ אֶחָד בִּימֵי הֶחָג	17 وكان مضطرا ان يطلق لهم كل عيد واحدا.
18 וַיִּצְעֲקוּ כָל־הֲמוֹנָם וַיֹּאמְרוּ הָסֵר אֶת־זֶה וּפְטָר לָנוּ אֵת בַּר־אַבָּא	18 فصرخوا بجملتهم قائلين خذ هذا واطلق لنا باراباس.
19 וְהוּא הָיָה מֻשְׁלָךְ בֵּית הָאֲסוּרִים עַל־דְּבַר מֶרֶד אֲשֶׁר־נִהְיָה בָעִיר וְעַל־דְּבַר רָצַח	19 وذاك كان قد طرح في السجن لاجل فتنة حدثت في المدينة وقتل.
20 וַיֹּסֶף פִּילָטוֹס לָשֵׂאת קוֹלוֹ כִּי חָפֵץ לִפְטֹר אֶת־יֵשׁוּעַ	20 فناداهم ايضا بيلاطس وهو يريد ان يطلق يسوع.
21 וְהֵמָּה צָעֲקוּ אֵלָיו לֵאמֹר הַצְלֵב אוֹתוֹ הַצְלֵב	21 فصرخوا قائلين اصلبه اصلبه.
22 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פַּעַם שְׁלִישִׁית מָה אֵפוֹא עָשָׂה זֶה רָעָה כָּל־אַשְׁמַת מָוֶת לֹא־מָצָאתִי בוֹ עַל־כֵּן אֲיַסְּרֶנּוּ וְאֶפְטְרֶנּוּ	22 فقال لهم ثالثة فاي شر عمل هذا. اني لم اجد فيه علّة للموت. فانا أؤدبه واطلقه.
23 וַיִּפְצְרוּ בוֹ בְּקוֹל גָּדוֹל וַיְבַקְשׁוּ כִּי יִצָּלֵב וַיֶּחֱזַק קוֹלָם וְקוֹל הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים	23 فكانوا يلجّون باصوات عظيمة طالبين ان يصلب. فقويت اصواتهم واصوات رؤساء الكهنة.
24 וַיִּגְזֹר פִּילָטוֹס כִּי תֵעָשֶׂה בַּקָּשָׁתָם	24 فحكم بيلاطس ان تكون طلبتهم.
25 וַיִּפְטֹר לָהֶם אֶת־הַמֻּשְׁלָךְ בֵּית הָאֲסוּרִים עַל־דְּבַר־מֶרֶד וָרֶצַח אֵת אֲשֶׁר שָׁאָלוּ וְאֶת־יֵשׁוּעַ מָסַר לִרְצוֹנָם	25 فاطلق لهم الذي طرح في السجن لاجل فتنة وقتل الذي طلبوه واسلم يسوع لمشيئتهم
26 וְכַאֲשֶׁר הוֹלִיכֻהוּ מִשָּׁם וַיַּחֲזִיקוּ בְּאִישׁ אֶחָד הַבָּא מִן־הַשָּׂדֶה וּשְׁמוֹ שִׁמְעוֹן אִישׁ קוּרִינִי וַיָּשִׂימוּ עָלָיו אֶת־הַצְּלָב לָשֵׂאת אַחֲרֵי יֵשׁוּעַ	26 ولما مضوا به امسكوا سمعان رجلا قيروانيا كان آتيا من الحقل ووضعوا عليه الصليب ليحمله خلف يسوع.
27 וַיֵּלְכוּ אַחֲרָיו הֲמוֹן עַם־רָב וַהֲמוֹן נָשִׁים וְהֵנָּה סֹפְדוֹת וּמְקוֹנְנוֹת עָלָיו	27 وتبعه جمهور كثير من الشعب والنساء اللواتي كنّ يلطمن ايضا وينحن عليه.
28 וַיִּפֶן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶן בְּנוֹת יְרוּשָׁלַיִם אַל־תִּבְכֶּינָה עָלַי כִּי אִם־עַל־נַפְשְׁכֶן בְּכֶינָה וְעַל־בְּנֵיכֶן	28 فالتفت اليهنّ يسوع وقال. يا بنات اورشليم لا تبكين عليّ بل ابكين على انفسكنّ وعلى اولادكنّ.
29 כִּי הִנֵּה יָמִים בָּאִים וְאָמְרוּ אַשְׁרֵי הָעֲקָרוֹת וְאַשְׁרֵי הַמֵּעַיִם אֲשֶׁר לֹא יָלָדוּ וְהַשָּׁדַיִם אֲשֶׁר לֹא הֵינִיקוּ	29 لانه هوذا ايام تأتي يقولون فيها طوبى للعواقر والبطون التي لم تلد والثدي التي لم ترضع.
30 אָז יָחֵלּוּ לֵאמֹר אֶל־הֶהָרִים נִפְלוּ עָלֵינוּ וְאֶל־הַגְּבָעוֹת כַּסּוּנוּ	30 حينئذ يبتدئون يقولون للجبال اسقطي علينا وللآكام غطينا.
31 כִּי אִם־יַעֲשֹוּ כָזֹאת בָּעֵץ הַלָּח מַה־יֵּעָשֶׂה בַּיָּבֵשׁ	31 لانه ان كانوا بالعود الرطب يفعلون هذا فماذا يكون باليابس.
32 וְגַם־שְׁנַיִם אֲחֵרִים אַנְשֵׁי בְלִיַּעַל מוּצָאִים אִתּוֹ לַמָּוֶת	32 وجاءوا ايضا باثنين آخرين مذنبين ليقتلا معه
33 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר בָּאוּ אֶל־הַמָּקוֹם הַנִּקְרָא גֻּלְגָּלְתָּא וַיִּצְלְבוּ אֹתוֹ שָׁם וְאֶת־אַנְשֵׁי הַבְּלִיַּעַל זֶה לִימִינוֹ וְזֶה לִשְׂמֹאלוֹ	33 ولما مضوا به الى الموضع الذي يدعى جمجمة صلبوه هناك مع المذنبين واحدا عن يمينه والآخر عن يساره.
34 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אָבִי סְלַח לָהֶם כִּי לֹא־יָדְעוּ מָה הֵם עֹשִׂים וַיְחַלְּקוּ בְגָדָיו לָהֶם וַיַּפִּילוּ גּוֹרָל	34 فقال يسوع يا ابتاه اغفر لهم لانهم لا يعلمون ماذا يفعلون. واذ اقتسموا ثيابه اقترعوا عليها
35 וְהָעָם עֹמֵד שָׁם וְרֹאֶה וַיִּלְעֲגוּ־לוֹ הַשָּׂרִים לֵאמֹר אֶת־אֲחֵרִים הוֹשִׁיעַ יוֹשַׁע־נָא אֶת־נַפְשׁוֹ אִם־הוּא הַמָּשִׁיחַ בְּחִיר הָאֱלֹהִים	35 وكان الشعب واقفين ينظرون. والرؤساء ايضا معهم يسخرون به قائلين خلّص آخرين فليخلّص نفسه ان كان هو المسيح مختار الله.
36 וַיְהָתֵלּוּ בוֹ אַנְשֵׁי הַצָּבָא וַיִּגְּשׁוּ וַיָּבִיאוּ לוֹ חֹמֶץ	36 والجند ايضا استهزأوا به وهم يأتون ويقدمون له خلا
37 וַיֹּאמְרוּ אִם־אַתָּה הוּא מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים הוֹשַׁע אֶת־נַפְשְׁךָ	37 قائلين ان كنت انت ملك اليهود فخلّص نفسك.
38 וְגַם־כָּתוּב הָיָה מִמַּעַל לוֹ בִּכְתָב יְוָנִי וְרוֹמִי וְעִבְרִי זֶה הוּא מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים	38 وكان عنوان مكتوب فوقه باحرف يونانية ورومانية وعبرانية هذا هو ملك اليهود.
39 וְאֶחָד מֵאַנְשֵׁי הַבְּלִיַּעַל הַתְּלוּיִם גִּדְּפוֹ לֵאמֹר הֲלֹא אַתָּה הַמָּשִׁיחַ הוֹשַׁע אֶת־עַצְמְךָ וְאֹתָנוּ	39 وكان واحد من المذنبين المعلقين يجدف عليه قائلا ان كنت انت المسيح فخلّص نفسك وإيانا.
40 וַיַּעַן הָאַחֵר וַיִּגְעַר־בּוֹ לֵאמֹר הַאֵינְךָ יָרֵא אֶת־הָאֱלֹהִים בִּהְיוֹתְךָ בְּעֶצֶם הָעֹנֶשׁ הַזֶּה	40 فاجاب الآخر وانتهره قائلا أولا انت تخاف الله اذ انت تحت هذا الحكم بعينه.
41 וְהֵן אֲנַחְנוּ בוֹ כַּמִּשְׁפָּט כִּי לָקַחְנוּ כְּפִי מַעֲשֵׂינוּ אֲבָל זֶה לֹא־עָשָׂה מְאוּמָה רָע	41 اما نحن فبعدل لاننا ننال استحقاق ما فعلنا. واما هذا فلم يفعل شيئا ليس في محله.
42 וַיֹּאמֶר אֶל־יֵשׁוּעַ זָכְרֵנִי־נָא אֲדֹנִי בְּבֹאֲךָ בְּמַלְכוּתֶךָ	42 ثم قال ليسوع اذكرني يا رب متى جئت في ملكوتك.
43 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֵלָיו אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לְךָ כִּי הַיּוֹם תִּהְיֶה עִמָּדִי בְּגַן־עֵדֶן	43 فقال له يسوع الحق اقول لك انك اليوم تكون معي في الفردوس
44 וַיְהִי כַּשָּׁעָה הַשִּׁשִּׁית וְהִנֵּה־חשֶׁךְ עַל־כָּל־הָאָרֶץ עַד הַשָּׁעָה הַתְּשִׁיעִית	44 وكان نحو الساعة السادسة. فكانت ظلمة على الارض كلها الى الساعة التاسعة.
45 וַיֶּחְשַׁךְ הַשָּׁמֶשׁ וַתִּקָּרַע פָּרֹכֶת הַהֵיכָל לִשְׁנַיִם קְרָעִים	45 واظلمت الشمس وانشقّ حجاب الهيكل من وسطه.
46 וַיִּקְרָא יֵשׁוּעַ בְּקוֹל גָּדוֹל וַיֹּאמֶר אָבִי בְּיָדְךָ אַפְקִיד רוּחִי וּבְאָמְרוֹ זֹאת נָפַח נַפְשׁוֹ	46 ونادى يسوع بصوت عظيم وقال يا ابتاه في يديك استودع روحي. ولما قال هذا اسلم الروح.
47 וַיַּרְא שַׂר־הַמֵּאָה אֵת אֲשֶׁר נִהְיָתָה וַיִּתֵּן כָּבוֹד לֵאלֹהִים לֵאמֹר אָכֵן הָאִישׁ הַזֶּה צַדִּיק הָיָה	47 فلما رأى قائد المئة ما كان مجّد الله قائلا بالحقيقة كان هذا الانسان بارا.
48 וְכָל־הֲמוֹן הָעָם אֲשֶׁר הִתְאַסְּפוּ יַחַד לַמַּרְאֶה הַזֶּה בְּהַבִּיטָם אֶל־כָּל־אֲשֶׁר נַעֲשָׂה תּוֹפְפוּ עַל־לִבְבֵיהֶם וַיָּשׁוּבוּ	48 وكل الجموع الذين كانوا مجتمعين لهذا المنظر لما ابصروا ما كان رجعوا وهم يقرعون صدورهم.
49 וְכָל־מְיֻדָּעָיו עָמְדוּ מֵרָחוֹק וְגַם־הַנָּשִׁים אֲשֶׁר הָלְכוּ אִתּוֹ מִן־הַגָּלִיל וְעֵינֵיהֶן רֹאוֹת אֶת־אֵלֶּה	49 وكان جميع معارفه ونساء كنّ قد تبعنه من الجليل واقفين من بعيد ينظرون ذلك
50 וְהִנֵּה־אִישׁ וּשְׁמוֹ יוֹסֵף וְהוּא מִן־הַיֹּעֲצִים אִישׁ טוֹב וְצַדִּיק מִן־הָרָמָתַיִם עִיר הַיְּהוּדִים	50 واذا رجل اسمه يوسف وكان مشيرا ورجلا صالحا بارا.
51 אֲשֶׁר לֹא־הִסְכִּים לַעֲצָתָם וּלְפָעֳלָם וּמְחַכֶּה גַם־הוּא לְמַלְכוּת הָאֱלֹהִים	51 هذا لم يكن موافقا لرأيهم وعملهم. وهو من الرامة مدينة لليهود. وكان هو ايضا ينتظر ملكوت الله.
52 וַיִּגַּשׁ אֶל־פִּילָטוֹס וַיִּשְׁאַל מִמֶּנּוּ אֵת גְּוִיַּת יֵשׁוּעַ	52 هذا تقدم الى بيلاطس وطلب جسد يسوع.
53 וַיּוֹרֵד אֹתָהּ וַיִּכְרְכֶהָ בִסְדִינִים וַיְשִׂימֶהָ בְקֶבֶר חָצוּב בַּסֶּלַע אֲשֶׁר טֶרֶם הוּשַׂם־בּוֹ אָדָם	53 وانزله ولفه بكتان ووضعه في قبر منحوت حيث لم يكن احد وضع قط.
54 וְיוֹם עֶרֶב שַׁבָּת הָיָה וְהַשַּׁבָּת הִגִּיעָה	54 وكان يوم الاستعداد والسبت يلوح.
55 וַתֵּלַכְנָה אַחֲרָיו מִן־הַנָּשִׁים אֲשֶׁר בָּאוּ אִתּוֹ מִן־הַגָּלִיל וַתֶּחֱזֶינָה אֶת־הַקֶּבֶר וְאֵת אֲשֶׁר הוּשַׂם־בּוֹ גְּוִיָּתוֹ	55 وتبعته نساء كنّ قد أتين معه من الجليل ونظرن القبر وكيف وضع جسده.
56 וְאַחֲרֵי שׁוּבָן הֵכִינוּ בְּשָׂמִים וּמִרְקָחוֹת וּבַשַּׁבָּת שָׁבְתוּ כְּפִי הַמִּצְוָה	56 فرجعن وأعددن حنوطا واطيابا. وفي السبت استرحن حسب الوصية