1 وقال لتلاميذه لا يمكن الا ان تأتي العثرات. ولكن ويل للذي تأتي بواسطته. | 1 Rzekł znowu do swoich uczniów: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. |
2 خير له لو طوق عنقه بحجر رحى وطرح في البحر من ان يعثر احد هؤلاء الصغار. | 2 Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie. |
3 احترزوا لانفسكم. وان اخطأ اليك اخوك فوبخه. وان تاب فاغفر له. | 3 Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. |
4 وان اخطأ اليك سبع مرات في اليوم ورجع اليك سبع مرات في اليوم قائلا انا تائب فاغفر له. | 4 I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu. |
5 فقال الرسل للرب زد ايماننا. | 5 Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. |
6 فقال الرب لو كان لكم ايمان مثل حبة خردل لكنتم تقولون لهذه الجميزة انقلعي وانغرسي في البحر فتطيعكم | 6 Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. |
7 ومن منكم له عبد يحرث او يرعى يقول له اذا دخل من الحقل تقدم سريعا واتكئ. | 7 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? |
8 بل ألا يقول له اعدد ما اتعشى به وتمنطق واخدمني حتى آكل واشرب وبعد ذلك تأكل وتشرب انت. | 8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? |
9 فهل لذلك العبد فضل لانه فعل ما امر به لا اظن. | 9 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? |
10 كذلك انتم ايضا متى فعلتم كل ما أمرتم به فقولوا اننا عبيد بطالون. لاننا انما عملنا ما كان يجب علينا | 10 Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. |
11 وفي ذهابه الى اورشليم اجتاز في وسط السامرة والجليل. | 11 Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. |
12 وفيما هو داخل الى قرية استقبله عشرة رجال برص فوقفوا من بعيد. | 12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka |
13 ورفعوا صوتا قائلين يا يسوع يا معلّم ارحمنا. | 13 i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. |
14 فنظر وقال لهم اذهبوا وأروا انفسكم للكهنة. وفيما هم منطلقون طهروا. | 14 Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. |
15 فواحد منهم لما رأى انه شفي رجع يمجد الله بصوت عظيم. | 15 Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, |
16 وخرّ على وجهه عند رجليه شاكرا له. وكان سامريا. | 16 upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. |
17 فاجاب يسوع وقال أليس العشرة قد طهروا. فاين التسعة. | 17 Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? |
18 ألم يوجد من يرجع ليعطي مجدا للّه غير هذا الغريب الجنس. | 18 żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. |
19 ثم قال له قم وامض. ايمانك خلصك | 19 Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła. |
20 ولما سأله الفريسيون متى يأتي ملكوت الله اجابهم وقال لا يأتي ملكوت الله بمراقبة. | 20 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; |
21 ولا يقولون هوذا ههنا او هوذا هناك لان ها ملكوت الله داخلكم | 21 i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest. |
22 وقال للتلاميذ ستأتي ايام فيها تشتهون ان تروا يوما واحدا من ايام ابن الانسان ولا ترون. | 22 Do uczniów zaś rzekł: Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. |
23 ويقولون لكم هوذا ههنا او هوذا هناك. لا تذهبوا ولا تتبعوا. | 23 Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. |
24 لانه كما ان البرق الذي يبرق من ناحية تحت السماء يضيء الى ناحية تحت السماء كذلك يكون ايضا ابن الانسان في يومه. | 24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. |
25 ولكن ينبغي اولا ان يتألم كثيرا ويرفض من هذا الجيل. | 25 Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie. |
26 وكما كان في ايام نوح كذلك يكون ايضا في ايام ابن الانسان. | 26 Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: |
27 كانوا يأكلون ويشربون ويزوجون ويتزوجون الى اليوم الذي فيه دخل نوح الفلك وجاء الطوفان واهلك الجميع. | 27 jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. |
28 كذلك ايضا كما كان في ايام لوط كانوا يأكلون ويشربون ويشترون ويبيعون ويغرسون ويبنون. | 28 Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, |
29 ولكن اليوم الذي فيه خرج لوط من سدوم امطر نارا وكبريتا من السماء فاهلك الجميع. | 29 lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; |
30 هكذا يكون في اليوم الذي فيه يظهر ابن الانسان | 30 tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. |
31 في ذلك اليوم من كان على السطح وامتعته في البيت فلا ينزل ليأخذها. والذي في الحقل كذلك لا يرجع الى الوراء. | 31 W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. |
32 اذكروا امرأة لوط. | 32 Przypomnijcie sobie żonę Lota. |
33 من طلب ان يخلّص نفسه يهلكها ومن اهلكها يحييها. | 33 Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. |
34 اقول لكم انه في تلك الليلة يكون اثنان على فراش واحد فيؤخذ الواحد ويترك الآخر. | 34 Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. |
35 تكون اثنتان تطحنان معا فتؤخذ الواحدة وتترك الاخرى. | 35 Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. |
36 يكون اثنان في الحقل فيؤخذ الواحد ويترك الآخر. | 36 Pytali Go: Gdzie, Panie? |
37 فاجابوا وقالوا له اين يا رب. فقال لهم حيث تكون الجثّة هناك تجتمع النسور | 37 On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy. |