1 La sapienza ha costruito la sua casa, ha drizzato le sue sette colonne. | 1 Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem kolumn, |
2 Ha ucciso i suoi animali, ha attinto il suo vino, ha imbandito la sua tavola. | 2 nabiła zwierząt, namieszała wina i stół zastawiła. |
3 Ha inviato le sue ancelle a gridare sulle alture del villaggio: | 3 Służące wysłała, by wołały z wyżynnych miejsc miasta: |
4 "Chi è ingenuo, corra!". Al povero di spirito ella dice: | 4 Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie. Do tego, komu brak mądrości, mówiła: |
5 "Venite, mangiate il mio pane, bevete il vino che ho preparato. | 5 Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam. |
6 Abbandonate l'ingenuità e vivrete, camminate nella mia intelligenza!". | 6 Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi! |
7 Chi corregge il beffeggiatore ne riceve disprezzo, chi rimprovera l'empio, l'oltraggio. | 7 Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę, strofując nieprawego, sam sobie szkodzi. |
8 Non rimproverare il beffardo, altrimenti ti odia! Tu rimproveri il saggio ed egli ti ama. | 8 Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził, strofuj mądrego, a będzie cię kochał. |
9 Da' al saggio e diventerà ancora più saggio, istruisci il giusto e farà altro acquisto. | 9 Ucz mądrego, a stanie się mędrszy, oświeć mądrego, a zwiększy swą wiedzę. |
10 L'inizio della sapienza è il timore del Signore, la scienza del Santo è intelligenza. | 10 Treścią mądrości jest bojaźń Pańska, rozsądkiem - poznanie Świętego. |
11 Sì! Per merito mio si moltiplicheranno i tuoi giorni, aumenteranno gli anni della vita. | 11 Dzięki mnie twe dni się pomnożą, lata życia będą ci dodane. |
12 Se sei saggio, lo sei per bene tuo, se sei stolto, tu solo la sconti. | 12 Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny, a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz. |
13 Donna stoltezza è tutta irrequieta, è sempliciotta e senza cervello. | 13 Niewiasta Głupota ciągle się rzuca, Pustota niczego nie pojmie. |
14 Siede alla porta della sua casa, sopra un trono, sulle alture del villaggio, | 14 Przy bramie swego domu usiadła, na tronie, na wyżynach w mieście, |
15 per chiamare chi passa per la via, chi va diritto per la sua strada: | 15 by wołać na przechodzących drogą, na tych, co prosto idą swymi ścieżkami. |
16 "Chi è ingenuo, corra qua!". E al povero di spirito ella dice: | 16 Niech zboczy tu niedoświadczony - odzywa się do tego, komu brak mądrości: |
17 "Le acque furtive sono dolci, il pane segreto è delizioso!". | 17 Przyjemna jest woda kradziona, chleb wzięty skrycie jest smaczny. |
18 E lui non sa che là ci sono le ombre, che agli antri degli inferi scendono i suoi invitati. | 18 Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni - w głębinach Szeolu. |