Psalmi 103

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον? και παντα τα εντος μου το ονομα το αγιον αυτου.
2 Benedic, anima mea, Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius.	2 Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον, και μη λησμονης πασας τας ευεργεσιας αυτου?
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas;	3 τον συγχωρουντα πασας τας ανομιας σου? τον ιατρευοντα πασας τας αρρωστιας σου?
4 qui redimit de interitu vitam tuam, qui coronat te in misericordia et miserationibus;	4 τον λυτρονοντα εκ της φθορας την ζωην σου? τον στεφανουντα σε με ελεος και οικτιρμους?
5 qui replet in bonis aetatem tuam: renovabitur ut aquilae iuventus tua.	5 τον χορταζοντα εν αγαθοις το γηρας σου? η νεοτης σου ανανεουται ως του αετου.
6 Faciens iustitias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus.	6 Ο Κυριος καμνει δικαιοσυνην και κρισιν εις παντας τους αδικουμενους.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel adinventiones suas. -	7 Εφανερωσε τας οδους αυτου εις τον Μωυσην, τα εργα αυτου εις τους υιους Ισραηλ.
8 Miserator et misericors Dominus, longanimis et multae misericordiae.	8 Οικτιρμων και ελεημων ειναι ο Κυριος, μακροθυμος και πολυελεος.
9 Non in perpetuum contendet neque in aeternum irascetur.	9 Δεν θελει δικολογει διαπαντος ουδε θελει φυλαττει την οργην αυτου εις τον αιωνα.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.	10 Δεν εκαμεν εις ημας κατα τας αμαρτιας ημων, ουδε ανταπεδωκεν εις ημας κατα τας ανομιας ημων.
11 Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, praevaluit misericordia eius super timentes eum;	11 Διοτι οσον ειναι το υψος του ουρανου υπερανω της γης, τοσον μεγα ειναι το ελεος αυτου προς τους φοβουμενους αυτον.
12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.	12 Οσον απεχει η ανατολη απο της δυσεως, τοσον εμακρυνεν αφ' ημων τας ανομιας ημων.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.	13 Καθως σπλαγχνιζεται ο πατηρ τα τεκνα, ουτως ο Κυριος σπλαγχνιζεται τους φοβουμενους αυτον.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, recordatus est quoniam pulvis sumus.	14 Διοτι αυτος γνωριζει την πλασιν ημων, ενθυμειται οτι ειμεθα χωμα.
15 Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.	15 Του ανθρωπου αι ημεραι ειναι ως χορτος? ως το ανθος του αγρου, ουτως ανθει.
16 Spirat ventus in illum, et non subsistet, et non cognoscet eum amplius locus eius.	16 Διοτι διερχεται ο ανεμος επ' αυτου, και δεν υπαρχει πλεον? και ο τοπος αυτου δεν γνωριζει αυτο πλεον.
17 Misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum; et iustitia illius in filios filiorum,	17 Το δε ελεος του Κυριου ειναι απο του αιωνος και εως του αιωνος επι τους φοβουμενους αυτον? και η δικαιοσυνη αυτου επι τους υιους των υιων?
18 in eos, qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.	18 επι τους φυλαττοντας την διαθηκην αυτου και ενθυμουμενους τας εντολας αυτου δια να εκπληρωσιν αυτας.
19 Dominus in caelo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.	19 Ο Κυριος ητοιμασε τον θρονον αυτου εν τω ουρανω, και η βασιλεια αυτου δεσποζει τα παντα.
20 Benedicite Domino, omnes angeli eius, potentes virtute, facientes verbumillius in audiendo vocem sermonum eius.	20 Ευλογειτε τον Κυριον, αγγελοι αυτου, δυνατοι εν ισχυι, οι εκτελουντες τον λογον αυτου, οι ακουοντες της φωνης του λογου αυτου.
21 Benedicite Domino, omnes virtutes eius, ministri eius, qui facitis voluntatem eius.	21 Ευλογειτε τον Κυριον, πασαι αι δυναμεις αυτου? λειτουργοι αυτου, οι εκτελουντες το θελημα αυτου.
22 Benedicite Domino, omnia opera eius, in omni loco dominationis eius. Benedic, anima mea, Domino.	22 Ευλογειτε τον Κυριον, παντα τα εργα αυτου εν παντι τοπω της δεσποτειας αυτου. Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον.