| 1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν | 1 Не покладайся на власні багатства, не кажи, — я самодостатній! |
| 2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου | 2 Не потурай своїй душі та потузі своїй, щоб не ввели тебе в пожадання твого серця. |
| 3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει | 3 і не кажи, хто, мовляв, мій володар, — бо каригідне Господь таки скарає. |
| 4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος | 4 Не говори: «Згрішив, а що мені сталось?» — Господь бо довготерпеливий. |
| 5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις | 5 Не покладайсь на прощення занадто, гріхи до гріхів додававши, |
| 6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου | 6 і не кажи: «А що милосердя його велике, то й безліч гріхів мені він відпустить», — бо й милосердя, і гнів є у нього, тож на грішних спаде його обурення. |
| 7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη | 7 Не гайся повернутися до Господа, не відкладай з днини на днину, бо зненацька вибухне гнів Господній, то й загинеш у годині помсти. |
| 8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης | 8 Не звіряйсь на багатства, несправедливо набуті: не допоможуть тобі в день нещастя. |
| 9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 9 Не війся у кожному вітрі і не ступай усякою стежкою: так бо робить грішник двоязичний. |
| 10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος | 10 Стій твердо при своїй думці, і хай одне буде твоє слово. |
| 11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν | 11 Слухавши, будь скорий, а відповідавши — повільний. |
| 12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου | 12 Відповідай ближньому, коли відаєш, коли ж ні — поклади долоню на уста собі! |
| 13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω | 13 І слава, і неслава — в розмові; язик людини — її погибель. |
| 14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου | 14 Не допусти, щоб тебе називали підшептувачем, і язиком своїм не наклеплюй, бо на злодія сором спадає, і на двоязичного — осуд тяжкий. |
| 15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 15 Ні в великім, ні в малім не провинюйсь, і не ставай з друга ворогом. |