Job 14

KING JAMES BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Man that is born of a woman is of few days, and full of trouble.	1 Człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie,
2 He cometh forth like a flower, and is cut down: he fleeth also as a shadow, and continueth not.	2 wyrasta i więdnie jak kwiat, przemija jak cień chwilowy;
3 And dost thou open thine eyes upon such an one, and bringest me into judgment with thee?	3 a z gniewem na niego spoglądasz i stawiasz przed swoim sądem.
4 Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.	4 Któż czystym uczyni skalane? Nikt zgoła.
5 Seeing his days are determined, the number of his months are with thee, thou hast appointed his bounds that he cannot pass;	5 Człowieka dni ilość zliczona, i liczba miesięcy u Ciebie, kres wyznaczyłeś im nieprzekraczalny.
6 Turn from him, that he may rest, till he shall accomplish, as an hireling, his day.	6 Zaniechaj go, wzrok Twój oderwij, niech cieszy się dniem najemnika!
7 For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.	7 Drzewo ma jeszcze nadzieję, bo ścięte, na nowo wyrasta, świeży pęd nie obumrze.
8 Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;	8 Choć bowiem korzeń zestarzeje się w ziemi, a pień jego w piasku zbutwieje,
9 Yet through the scent of water it will bud, and bring forth boughs like a plant.	9 gdy wodę poczuje, odrasta, rozwija się jak młoda roślina.
10 But man dieth, and wasteth away: yea, man giveth up the ghost, and where is he?	10 A mocarz umarły przepada. Gdzież będzie człowiek, gdy zginie?
11 As the waters fail from the sea, and the flood decayeth and drieth up:	11 Wody z morza znikną i rzeki wprzód wyschną doszczętnie -
12 So man lieth down, and riseth not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be raised out of their sleep.	12 a człowiek umarły nie wstanie, zbudzi się, gdy nieba nie stanie, nie zdoła się ze snu ocucić.
13 O that thou wouldest hide me in the grave, that thou wouldest keep me secret, until thy wrath be past, that thou wouldest appoint me a set time, and remember me!	13 O gdybyś w Szeolu mnie schował, ukrył, aż gniew Twój przeminie, czas mi postawił, kiedy mnie wspomnisz...
14 If a man die, shall he live again? all the days of my appointed time will I wait, till my change come.	14 Ale czy zmarły ożyje? Czekałbym przez wszystkie dni mojej walki, aż taka chwila nadejdzie.
15 Thou shalt call, and I will answer thee: thou wilt have a desire to the work of thine hands.	15 Ty mówiłbyś, ja bym odpowiadał, tęskniłbyś do dzieła rąk swoich.
16 For now thou numberest my steps: dost thou not watch over my sin?	16 Obliczyłbyś wtedy moje kroki, zło byś mi puścił w niepamięć,
17 My transgression is sealed up in a bag, and thou sewest up mine iniquity.	17 pod pieczęcią trzymał przestępstwa, wybielił wszystkie me grzechy.
18 And surely the mountain falling cometh to nought, and the rock is removed out of his place.	18 Góra rozpadnie się w gruzy i skała zmieni swe miejsce,
19 The waters wear the stones: thou washest away the things which grow out of the dust of the earth; and thou destroyest the hope of man.	19 woda zniszczy kamienie, fala podmyje glebę; i Ty nadzieję niweczysz w człowieku.
20 Thou prevailest for ever against him, and he passeth: thou changest his countenance, and sendest him away.	20 Miażdżysz na zawsze i on odchodzi, pozbawiasz kształtu, odsyłasz.
21 His sons come to honour, and he knoweth it not; and they are brought low, but he perceiveth it not of them.	21 Czy we czci jego synowie? - On nie wie. Czy też wzgardzeni? Już o tym nie myśli.
22 But his flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn.	22 Zadręcza go własne ciało, odczuwa ból swojej duszy.