| 1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν | 1 Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: Jestem samowystarczalny. |
| 2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου | 2 Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca. |
| 3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει | 3 Nie mów: Któż mi ma coś do rozkazywania? Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość. |
| 4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος | 4 Nie mów: Zgrzeszyłem i cóż mi się stało? Albowiem Pan jest cierpliwy. |
| 5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις | 5 Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu. |
| 6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου | 6 Nie mów: Jego miłosierdzie zgładzi mnóstwo moich grzechów. U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość, a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący. |
| 7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη | 7 Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień: nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości. |
| 8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης | 8 Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu. |
| 9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 9 Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze ani nie chodź po każdej ścieżce - takim jest bowiem grzesznik dwujęzyczny. |
| 10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος | 10 Twardo stój przy swym przekonaniu i jedno miej tylko słowo! |
| 11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν | 11 Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle! |
| 12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου | 12 Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu, a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach! |
| 13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω | 13 W mowie jest chwała i hańba człowieka, a język może sprowadzić jego upadek. |
| 14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου | 14 Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą i nie czyń swym językiem zasadzek. Bo złodziej doznaje hańby, a dwujęzyczny najgorszego napiętnowania. |
| 15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 15 Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach, i nie stawaj się wrogiem zamiast być przyjacielem; jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę, tak również grzesznik dwujęzyczny. |