| 1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου. | 1 Przysłowia Salomona. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi. |
| 2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου. | 2 Bez pożytku są skarby źle nabyte, lecz sprawiedliwość wyrywa ze śmierci. |
| 3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων. | 3 Prawego Pan nie zagłodzi, lecz odtrąci żądze nieprawych. |
| 4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους. | 4 Ręka leniwa sprowadza ubóstwo, ręka zaś pilnych wzbogaca. |
| 5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης. | 5 Syn to mądry, co w lecie gromadzi, a kto prześpi czas żniwa, hańbą okryty. |
| 6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. | 6 Błogosławieństwa na głowie prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje. |
| 7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται. | 7 Pamięć o prawym jest błogosławiona, a imię nieprawych zaginie. |
| 8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. | 8 Mądry sercem przyjmie nakazy, upadnie, kto wargi ma nierozsądne. |
| 9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη. | 9 Kto żyje uczciwie, żyje bezpiecznie, zdradzi się ten, kto szuka dróg krętych. |
| 10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. | 10 Kto okiem mruga - sprawia cierpienie, upadnie, kto wargi ma nierozsądne. |
| 11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. | 11 Źródłem życia usta prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje. |
| 12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα. | 12 Nienawiść wznieca kłótnię, miłość wszelki błąd ukrywa. |
| 13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων. | 13 Na wargach rozumnego jest mądrość, a kij - na grzbiecie tego, komu jej brak. |
| 14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας. | 14 Mądrzy swą wiedzę gromadzą, usta głupiego grożą zniszczeniem. |
| 15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων. | 15 Majętność bogacza jest mocną warownią, zagładą nędzarzy ich własne ubóstwo. |
| 16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν. | 16 Zapłatą prawego jest życie, niegodziwiec zyskuje karę. |
| 17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται. | 17 Kto strzeże karności, ten idzie ku życiu, kto gardzi upomnieniem - ku zatracie. |
| 18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων. | 18 Usta nieprawe nienawiść ujawnią, głupi, kto rozgłasza niesławę. |
| 19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος. | 19 Nie uniknie się grzechu w gadulstwie, kto ostrożny w języku - jest mądry. |
| 20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον. | 20 Język prawego jest srebrem wybornym, a serce złych mało co warte. |
| 21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων. | 21 Wargi sprawiedliwego prowadzą wielu, lecz głupcy umrą z nierozsądku. |
| 22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην. | 22 Błogosławieństwo Pańskie wzbogaca, własny trud niczego tutaj nie doda. |
| 23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου. | 23 Radością głupiego - czyny haniebne, a męża rozważnego - mądrość. |
| 24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη. | 24 Zło, którego się grzesznik boi, spadnie na niego, sprawiedliwi uzyskają to, czego pragną. |
| 25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα. | 25 Gdy wicher zawieje - nie ma już grzesznika, lecz sprawiedliwego podstawy są wieczne. |
| 26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον. | 26 Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu, tym leniwy dla tych, którzy go wysłali. |
| 27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη. | 27 Bojaźń Pańska dni pomnaża, krótkie są lata grzesznika. |
| 28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη. | 28 Oczekiwanie uczciwych - radością, nadzieja bezbożnych przepadnie. |
| 29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας. | 29 Pan oparciem ludzi prawych, dla czyniących nieprawość jest zgubą. |
| 30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην. | 30 Sprawiedliwy nie runie na wieki, grzesznicy na ziemi nietrwali. |
| 31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη. | 31 Niech mądrość wychodzi z ust prawych, język przewrotny będzie wyrwany. |
| 32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα. | 32 Wargi prawe lubią, co [Bogu] miłe, a usta niewiernych - przewrotność. |