Jó 17
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Spiritus meus attenuabitur ; dies mei breviabuntur : et solum mihi superest sepulchrum. | 1 - Il mio spirito s'attenua, i miei giorni s'accorciano, e per me non resta che il sepolcro! |
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus. | 2 Io non ho peccato, eppur nelle amarezze s'intrattiene l'occhio mio. |
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me. | 3 Liberami, o Signore, e mettimi vicino a te, e poi mi combatta pur la mano di chiunque. |
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina : propterea non exaltabuntur. | 4 Il cuor di costoro tu tenesti lontano dall'intelligenza, perciò essi non trionferanno. |
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient. | 5 Si promette del bottino ai compagni, mentre gli occhi dei propri figli si consumano [in vana attesa]. |
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis. | 6 Eppur egli mi ha ridotto a proverbio della plebe, e [spaventoso] esempio io sono per essi. |
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt. | 7 S'ottenebrò pel corruccio l'occhio mio, e le mie membra sono ridotte ad un nulla. |
8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur. | 8 I giusti sono sgomenti di questo, e l'innocente insorge contro l'ipocrita; |
9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem. | 9 ma il giusto s'attiene alla sua strada, e chi è puro di mani accresce la costanza. |
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem. | 10 Perciò voi tutti volgetevi e venite, ed io non troverò fra voi alcun sapiente! |
11 Dies mei transierunt ; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum. | 11 I miei giorni passarono, i miei progetti furono dispersi, tormentandomi il cuore. |
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem. | 12 La notte [per me] s'è cambiata in giorno, e di nuovo dopo le tenebre aspetto la luce. |
13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. | 13 Se ho una speranza, è che gl'ìnferi diventino la mia dimora, e che nelle tenebre [della morte] io stenda il mio giaciglio; |
14 Putredini dixi : Pater meus es ; Mater mea, et soror mea, vermibus. | 14 alla putredine io esclamo: - Tu sei il padre mio! Mamma mia! e Sorella mia! - [chiamo] la verminaia. |
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea ? et patientiam meam quis considerat ? | 15 Ov'è mai dunque la mia speranza [umana], e la mia felicità chi può scoprirla? |
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea : putasne saltem ibi erit requies mihi ? | 16 Nei profondissimi ìnferi scenderà ogni mia cosa: non potrò almeno laggiù trovar la mia pace?». |