1 וַיְהִי בְּצֵאתוֹ מִן־הַמִּקְדָּשׁ וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֶחָד מִתַּלְמִידָיו רַבִּי רְאֵה מַה־יָּפוּ הָאֲבָנִים וְהַבִּנְיָנִים הָאֵלֶּה | 1 Saindo Jesus do templo, disse-lhe um dos seus discípulos:Mestre, olha que pedras e que construções! |
2 וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר הֲרָאִיתָ אֶת־כָּל־הַבִּנְיָנִים הַגְּדוֹלִים הָאֵלֶּה לֹא־תִשָּׁאֵר אֶבֶן עַל־אֶבֶן אֲשֶׁר לֹא תִתְפָּרָק | 2 Jesus replicou-lhe: Vês este grande edifício? Não se deixará pedra sobre pedra que não seja demolida. |
3 וַיֵּשֶׁב עַל־הַר הַזֵּיתִים מִמּוּל הַמִּקְדָּשׁ וַיִּשְׁאָלֻהוּ פֶטְרוֹס וְיַעֲקֹב וְיוֹחָנָן וְאַנְדְּרַי וְהֵם אִתּוֹ לְבַדָּם | 3 E estando sentado no monte das Oliveiras, defronte do templo, perguntaram-lhe à parte Pedro, Tiago, João e André: |
4 אֱמָר־נָא לָנוּ מָתַי תִּהְיֶה־זֹּאת וּמַה־הוּא הָאוֹת בְּבֹא הָעֵת אֲשֶׁר תֵּעָשֶׂה בָהּ כָּל־זֹאת | 4 Dize-nos, quando hão de suceder essas coisas? E por que sinal se saberá que tudo isso se vai realizar? |
5 וַיַּעַן אֹתָם יֵשׁוּעַ וַיָּחֶל לְדַבֵּר רְאוּ פֶּן־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ | 5 Jesus pôs-se então a dizer-lhes: Cuidai que ninguém vos engane. |
6 כִּי רַבִּים יָבֹאוּ בִּשְׁמִי לֵאמֹר אֲנִי הוּא וְיַתְעוּ רַבִּים | 6 Muitos virão em meu nome, dizendo: Sou eu. E seduzirão a muitos. |
7 וּבְשָׁמְעֲכֶם מִלְחָמוֹת וּשְׁמֻעוֹת מִלְחָמָה אַל־תִּבָּהֵלוּ כִּי־הָיוֹ תִהְיֶה זֹאת אַךְ לֹא־זֹאת הִיא הַקֵּץ | 7 Quando ouvirdes falar de guerras e de rumores de guerra, não temais; porque é necessário que estas coisas aconteçam, mas não será ainda o fim. |
8 כִּי־יָקוּם גּוֹי עַל־גּוֹי וּמַמְלָכָה עַל־מַמְלָכָה וְהָיָה רַעַשׁ כֹּה וָכֹה וְהָיָה רָעָב וּמְהוּמָה | 8 Levantar-se-ão nação contra nação e reino contra reino; e haverá terremotos em diversos lugares, e fome. Isto será o princípio das dores. |
9 אֵלֶּה רֵאשִׁית הַחֲבָלִים וְאַתֶּם הִשָּׁמְרוּ בְנַפְשֹׁתֵיכֶם כִּי־יִמְסְרוּ אֶתְכֶם לְסַנְהֶדְרִיּוֹת וְהֻכֵּיתֶם בְּבָתֵּי כְנֵסִיּוֹת וְלִפְנֵי משְׁלִים וּמְלָכִים תּוּבָאוּ לְמַעֲנִי לְעֵדוּת לָהֶם | 9 Cuidai de vós mesmos; sereis arrastados diante dos tribunais e açoitados nas sinagogas, e comparecereis diante dos governadores e reis por minha causa, para dar testemunho de mim diante deles. |
10 וְהַבְּשׂוֹרָה צְרִיכָה לְהִקָּרֵא בָרִאשׁוֹנָה לְכָל־הַגּוֹיִם | 10 Mas primeiro é necessário que o Evangelho seja pregado a todas as nações. |
11 וְכַאֲשֶׁר יוֹלִיכוּ וּמָסְרוּ אֶתְכֶם אַל־תִּדְאֲגוּ וְאַל־תְּחַשְּׁבוּ מַה־תְּדַבֵּרוּ כִּי הַדָּבָר אֲשֶׁר יִנָּתֵן לָכֶם בַּשָּׁעָה הַהִיא אוֹתוֹ דַבֵּרוּ יַעַן לֹא־אַתֶּם הֵם הַמְדַבְּרִים כִּי אִם־רוּחַ הַקֹּדֶשׁ | 11 Quando vos levarem para vos entregar, não premediteis no que haveis de dizer, mas dizei o que vos for inspirado naquela hora; porque não sois vós que falais, mas sim o Espírito Santo. |
12 וְאָח יִמְסֹר אֶת־אָחִיו לַמָּוֶת וְאָב אֶת־בְּנוֹ וְקָמוּ בָנִים בַּאֲבוֹתָם וְהֵמִיתוּ אוֹתָם | 12 O irmão entregará à morte o irmão, e o pai, o filho; e os filhos insurgir-se-ão contra os pais e dar-lhes-ão a morte. |
13 וִהְיִיתֶם שְׂנוּאִים לְכָל־אָדָם לְמַעַן שְׁמִי וְהַמְחַכֶּה עַד־עֵת קֵץ הוּא יִוָּשֵׁעַ | 13 E sereis odiados de todos por causa de meu nome. Mas o que perseverar até o fim será salvo. |
14 וְכִי תִרְאוּ אֶת־שִׁקּוּץ מְשֹׁמֵם הַנֶּאֱמָר בְּיַד דָּנִיֵּאל הַנָּבִיא עֹמֵד בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר לֹא־לוֹ הַקּוֹרֵא יָבִין אָז נוֹס יָנוּסוּ אַנְשֵׁי יְהוּדָה אֶל־הֶהָרִים | 14 Quando virdes a abominação da desolação no lugar onde não deve estar o leitor entenda , então os que estiverem na Judéia fujam para os montes; |
15 וַאֲשֶׁר עַל־הַגָּג אַל־יֵרֵד הַבַּיְתָה וְאַל־יָבֹא פְנִימָה לָשֵׂאת דָּבָר מִבֵּיתוֹ | 15 o que estiver sobre o terraço não desça nem entre em casa para dela levar alguma coisa; |
16 וַאֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה אַל־יָשֹׁב הַבַּיְתָה לָשֵׂאת מַלְבּוּשׁוֹ | 16 e o que se achar no campo não volte a buscar o seu manto. |
17 וְאוֹי לֶהָרוֹת וְלַמֵּינִיקוֹת בַּיָּמִים הָהֵמָּה | 17 Ai das mulheres que naqueles dias estiverem grávidas e amamentando! |
18 אַךְ הִתְפַּלְלוּ אֲשֶׁר לֹא־תִהְיֶה מְנוּסַתְכֶם בַּחֹרֶף | 18 Rogai para que isto não aconteça no inverno! |
19 כִּי הַיָּמִים הָהֵם יִהְיוּ עֵת צָרָה אֲשֶׁר לֹא־נִהְיְתָה כָמוֹהָ מֵרֵאשִׁית הַבְּרִיאָה אֲשֶׁר בָּרָא אֱלֹהִים עַד־עָתָּה וְכָמוֹהָ לֹא־תִהְיֶה עוֹד | 19 Porque naqueles dias haverá tribulações tais, como não as houve desde o princípio do mundo que Deus criou até agora, nem haverá jamais. |
20 וְלוּלֵי קִצַּר יְהוָֹה אֶת־הַיָּמִים הָהֵם לֹא־יִוָּשַׁע כָּל־בָּשָׂר אַךְ לְמַעַן הַבְּחִירִים אֲשֶׁר בָּחַר בָּם קִצַּר אֶת־הַיָּמִים | 20 Se o Senhor não abreviasse aqueles dias, ninguém se salvaria; mas ele os abreviou em atenção aos eleitos que escolheu. |
21 וְאָז אִם־יֹאמַר אִישׁ אֲלֵיכֶם הִנֵּה־פֹה הַמָּשִׁיחַ אוֹ הִנֵּהוּ שָׁם אַל־תַּאֲמִינוּ | 21 E se então alguém vos disser: Eis, aqui está o Cristo; ou: Ei-lo acolá, não creiais. |
22 כִּי יָקוּמוּ מְשִׁיחֵי שֶׁקֶר וּנְבִיאֵי שָׁקֶר וְנָתְנוּ אֹתוֹת וּמוֹפְתִים לְהַתְעוֹת אַף אֶת־הַבְּחִירִים אִם־יוּכָלוּ | 22 Porque se levantarão falsos cristos e falsos profetas, que farão sinais e portentos para seduzir, se possível for, até os escolhidos. |
23 וְאַתֶּם רְאוּ הִנֵּה מֵרֹאשׁ הִגַּדְתִּי לָכֶם אֶת־כֹּל | 23 Ficai de sobreaviso. Eis que vos preveni de tudo. |
24 וְהָיָה בַּיָּמִים הָהֵם אַחֲרֵי הַצָּרָה הַהִיא תֶּחְשַׁךְ הַשֶּׁמֶשׁ וְהַיָּרֵחַ לֹא־יַגִּיהַּ אוֹרוֹ | 24 Naqueles dias, depois dessa tribulação, o sol se escurecerá, a lua não dará o seu resplendor; |
25 וְהַכּוֹכָבִים יִפְּלוּ מִן־הַשָּׁמָיִם וְכֹחוֹת הַשָּׁמַיִם יִתְמוֹטָטוּ | 25 cairão os astros do céu e as forças que estão no céu serão abaladas. |
26 וְאָז יִרְאוּ אֶת־בֶּן־הָאָדָם בָּא בַעֲנָנִים בִּגְבוּרָה רַבָּה וּבְכָבוֹד | 26 Então verão o Filho do homem voltar sobre as nuvens com grande poder e glória. |
27 וְאָז יִשְׁלַח אֶת־מַלְאָכָיו וִיקַבֵּץ אֶת־בְּחִירָיו מֵאַרְבַּע הָרוּחוֹת מִקְצֵה הָאָרֶץ עַד־קְצֵה הַשָּׁמָיִם | 27 Ele enviará os anjos, e reunirá os seus escolhidos dos quatro ventos, desde a extremidade da terra até a extremidade do céu. |
28 לִמְדוּ־נָא אֶת־מְשַׁל הַתְּאֵנָה כְּשֶׁיִּרְטַב עֲנָפָהּ וּפָרַח עָלֶהָ יְדַעְתֶּם כִּי קָרוֹב הַקָּיִץ | 28 Compreendei por uma comparação tirada da figueira. Quando os seus ramos vão ficando tenros e brotam as folhas, sabeis que está perto o verão. |
29 כֵּן אַף־אַתֶּם בִּרְאֹתְכֶם כִּי־הָיוּ כָל־אֵלֶּה דְּעוּ כִּי־קָרוֹב הוּא לַפָּתַח | 29 Assim também quando virdes acontecer estas coisas, sabei que o Filho do homem está próximo, às portas. |
30 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם לֹא יַעֲבֹר הַדּוֹר הַזֶּה עַד אֲשֶׁר־יִהְיוּ כָּל־אֵלֶּה | 30 Em verdade vos digo: não passará esta geração sem que tudo isto aconteça. |
31 הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ יַעֲבֹרוּ וּדְבָרַי לֹא יַעֲבֹרוּן | 31 Passarão o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão. |
32 אַךְ עֶת־בּוֹא הַיּוֹם הַהוּא וְהַשָּׁעָה הַהִיא אֵין אִישׁ יוֹדֵעַ אוֹתָהּ גַּם־לֹא מַלְאֲכֵי הַשָּׁמַיִם גַּם־לֹא הַבֵּן מִבַּלְעֲדֵי הָאָב | 32 A respeito, porém, daquele dia ou daquela hora, ninguém o sabe, nem os anjos do céu nem mesmo o Filho, mas somente o Pai. |
33 רְאוּ שִׁקְדוּ וְהִתְפַּלֵּלוּ כִּי לֹא יְדַעְתֶּם מָתַי תִּהְיֶה הָעֵת | 33 Ficai de sobreaviso, vigiai; porque não sabeis quando será o tempo. |
34 וְהָיָה כְּאִישׁ הוֹלֵךְ לַמֶּרְחָק אֲשֶׁר עָזַב אֶת־בֵּיתוֹ וַיִּתֵּן שָׁלְטָן לַעֲבָדָיו וּלְאִישׁ אִישׁ אֶת־מְלַאכְתּוֹ וְגַם אֶת־הַשּׁוֹעֵר צִוָּה לִשְׁקֹד | 34 Será como um homem que, partindo em viagem, deixa a sua casa e delega sua autoridade aos seus servos, indicando o trabalho de cada um, e manda ao porteiro que vigie. |
35 לָכֵן שִׁקְדוּ כִּי לֹא יְדַעְתֶּם מָתַי יָבוֹא בַּעַל הַבָּיִת אִם־לְעֵת עֶרֶב אוֹ־בַחֲצוֹת הַלַּיְלָה אִם־בְּעֵת קְרִיאַת הַגֶּבֶר אוֹ בַבֹּקֶר | 35 Vigiai, pois, visto que não sabeis quando o senhor da casa voltará, se à tarde, se à meia-noite, se ao cantar do galo, se pela manhã, |
36 פֶּן־יָבוֹא פִתְאֹם וּמָצָא אֶתְכֶם יְשֵׁנִים | 36 para que, vindo de repente, não vos encontre dormindo. |
37 וְאֵת אֲשֶׁר אָמַרְתִּי לָכֶם אֹמֵר אֲנִי לַכֹּל שְׁקֹדוּ | 37 O que vos digo, digo a todos: vigiai! |