Isaiah (ישעיה) - Isaia 109

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לַמְנַצֵּחַ לְדָוִד מִזְמֹור אֱלֹהֵי תְהִלָּתִי אַל־תֶּחֱרַשׁ	1 لامام المغنين. لداود. مزمور‎. ‎يا اله تسبيحي لا تسكت‎.
2 כִּי פִי רָשָׁע וּפִי־מִרְמָה עָלַי פָּתָחוּ דִּבְּרוּ אִתִּי לְשֹׁון שָׁקֶר	2 ‎لانه قد انفتح عليّ فم الشرير وفم الغش. تكلموا معي بلسان كذب.
3 וְדִבְרֵי שִׂנְאָה סְבָבוּנִי וַיִּלָּחֲמוּנִי חִנָּם	3 بكلام بغض احاطوا بي وقاتلوني بلا سبب‎.
4 תַּחַת־אַהֲבָתִי יִשְׂטְנוּנִי וַאֲנִי תְפִלָּה	4 ‎بدل محبتي يخاصمونني. اما انا فصلاة‎.
5 וַיָּשִׂימוּ עָלַי רָעָה תַּחַת טֹובָה וְשִׂנְאָה תַּחַת אַהֲבָתִי	5 ‎وضعوا علي شرا بدل خير وبغضا بدل حبي
6 הַפְקֵד עָלָיו רָשָׁע וְשָׂטָן יַעֲמֹד עַל־יְמִינֹו	6 فاقم انت عليه شريرا وليقف شيطان عن يمينه‏‎.
7 בְּהִשָּׁפְטֹו יֵצֵא רָשָׁע וּתְפִלָּתֹו תִּהְיֶה לַחֲטָאָה	7 ‎اذا حوكم فليخرج مذنبا وصلاته فلتكن خطية‎.
8 יִהְיוּ־יָמָיו מְעַטִּים פְּקֻדָּתֹו יִקַּח אַחֵר	8 ‎لتكن ايامه قليلة ووظيفته ليأخذها آخر‎.
9 יִהְיוּ־בָנָיו יְתֹומִים וְאִשְׁתֹּו אַלְמָנָה	9 ‎ليكن بنوه ايتاما وامرأته ارملة‎.
10 וְנֹועַ יָנוּעוּ בָנָיו וְשִׁאֵלוּ וְדָרְשׁוּ מֵחָרְבֹותֵיהֶם	10 ‎ليته بنوه تيهانا ويستعطوا. ويلتمسوا خبزا من خربهم‎.
11 יְנַקֵּשׁ נֹושֶׁה לְכָל־אֲשֶׁר־לֹו וְיָבֹזּוּ זָרִים יְגִיעֹו	11 ‎ليصطد المرابي كل ما له ولينهب الغرباء تعبه‎.
12 אַל־יְהִי־לֹו מֹשֵׁךְ חָסֶד וְאַל־יְהִי חֹונֵן לִיתֹומָיו	12 ‎لا يكن له باسط رحمة ولا يكن مترأف على يتاماه‎.
13 יְהִי־אַחֲרִיתֹו לְהַכְרִית בְּדֹור אַחֵר יִמַּח שְׁמָם	13 ‎لتنقرض ذريته. في الجيل القادم ليمح اسمهم‎.
14 יִזָּכֵר ׀ עֲוֹן אֲבֹתָיו אֶל־יְהוָה וְחַטַּאת אִמֹּו אַל־תִּמָּח	14 ‎ليذكر اثم آبائه لدى الرب ولا تمح خطية امه‎.
15 יִהְיוּ נֶגֶד־יְהוָה תָּמִיד וְיַכְרֵת מֵאֶרֶץ זִכְרָם	15 ‎لتكن امام الرب دائما وليقرض من الارض ذكرهم‎.
16 יַעַן אֲשֶׁר ׀ לֹא זָכַר עֲשֹׂות חָסֶד וַיִּרְדֹּף אִישׁ־עָנִי וְאֶבְיֹון וְנִכְאֵה לֵבָב לְמֹותֵת	16 ‎من اجل انه لم يذكر ان يصنع رحمة بل طرد انسانا مسكينا وفقيرا‏ والمنسحق القلب ليميته‎.
17 וַיֶּאֱהַב קְלָלָה וַתְּבֹואֵהוּ וְלֹא־חָפֵץ בִּבְרָכָה וַתִּרְחַק מִמֶּנּוּ	17 ‎واحب اللعنة فأتته ولم يسر بالبركة فتباعدت عنه‎.
18 וַיִּלְבַּשׁ קְלָלָה כְּמַדֹּו וַתָּבֹא כַמַּיִם בְּקִרְבֹּו וְכַשֶּׁמֶן בְּעַצְמֹותָיו	18 ‎ولبس اللعنة مثل ثوبه فدخلت كمياه في حشاه وكزيت في عظامه‎.
19 תְּהִי־לֹו כְּבֶגֶד יַעְטֶה וּלְמֵזַח תָּמִיד יַחְגְּרֶהָ	19 ‎لتكن له كثوب يتعطف به وكمنطقة يتنطق بها دائما‎.
20 זֹאת פְּעֻלַּת טְנַי מֵאֵת יְהוָה וְהַדֹּבְרִים רָע עַל־נַפְשִׁי	20 ‎هذه اجرة مبغضيّ من عند الرب واجرة المتكلمين شرا على نفسي
21 וְאַתָּה ׀ יְהוִה אֲדֹנָי עֲ‍שֵׂה־אִתִּי לְמַעַן שְׁמֶךָ כִּי־טֹוב חַסְדְּךָ הַצִּילֵנִי	21 اما انت يا رب السيد فاصنع معي من اجل اسمك. لان رحمتك طيبة نجني‎.
22 כִּי־עָנִי וְאֶבְיֹון אָנֹכִי וְלִבִּי חָלַל בְּקִרְבִּי	22 ‎فاني فقير ومسكين انا وقلبي مجروح في داخلي‎.
23 כְּצֵל־כִּנְטֹותֹו נֶהֱלָכְתִּי נִנְעַרְתִּי כָּאַרְבֶּה	23 ‎كظل عند ميله ذهبت. انتفضت كجرادة‎.
24 בִּרְכַּי כָּשְׁלוּ מִצֹּום וּבְשָׂרִי כָּחַשׁ מִשָּׁמֶן	24 ‎ركبتاي ارتعشتا من الصوم ولحمي هزل عن سمن‎.
25 וַאֲנִי ׀ הָיִיתִי חֶרְפָּה לָהֶם יִרְאוּנִי יְנִיעוּן רֹאשָׁם	25 ‎وانا صرت عارا عندهم. ينظرون اليّ وينغضون رؤوسهم
26 עָזְרֵנִי יְהוָה אֱלֹהָי הֹושִׁיעֵנִי כְחַסְדֶּךָ	26 أعنّي يا رب الهي. خلّصني حسب رحمتك‎.
27 וְיֵדְעוּ כִּי־יָדְךָ זֹּאת אַתָּה יְהוָה עֲשִׂיתָהּ	27 ‎وليعلموا ان هذه هي يدك. انت يا رب فعلت هذا‎.
28 יְקַלְלוּ־הֵמָּה וְאַתָּה תְבָרֵךְ קָמוּ ׀ וַיֵּבֹשׁוּ וְעַבְדְּךָ יִשְׂמָח	28 ‎اما هم فيلعنون. واما انت فتبارك. قاموا وخزوا. اما عبدك فيفرح‎.
29 יִלְבְּשׁוּ שֹׂוטְנַי כְּלִמָּה וְיַעֲטוּ כַמְעִיל בָּשְׁתָּם	29 ‎ليلبس خصمائي خجلا وليتعطفوا بخزيهم كالرداء‎.
30 אֹודֶה יְהוָה מְאֹד בְּפִי וּבְתֹוךְ רַבִּים אֲהַלְלֶנּוּ	30 ‎احمد الرب جدا بفمي وفي وسط كثيرين اسبحه‎.
31 כִּי־יַעֲמֹד לִימִין אֶבְיֹון לְהֹושִׁיעַ מִשֹּׁפְטֵי נַפְשֹׁו	31 ‎لانه يقوم عن يمين المسكين ليخلّصه من القاضين على نفسه