Isaiah (ישעיה) - Isaia 109
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 לַמְנַצֵּחַ לְדָוִד מִזְמֹור אֱלֹהֵי תְהִלָּתִי אַל־תֶּחֱרַשׁ | 1 Magistro chori. David. Psalmus. Deus laudis meae, ne tacueris, |
2 כִּי פִי רָשָׁע וּפִי־מִרְמָה עָלַי פָּתָחוּ דִּבְּרוּ אִתִּי לְשֹׁון שָׁקֶר | 2 quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa |
3 וְדִבְרֵי שִׂנְאָה סְבָבוּנִי וַיִּלָּחֲמוּנִי חִנָּם | 3 et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis. |
4 תַּחַת־אַהֲבָתִי יִשְׂטְנוּנִי וַאֲנִי תְפִלָּה | 4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam. |
5 וַיָּשִׂימוּ עָלַי רָעָה תַּחַת טֹובָה וְשִׂנְאָה תַּחַת אַהֲבָתִי | 5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea. |
6 הַפְקֵד עָלָיו רָשָׁע וְשָׂטָן יַעֲמֹד עַל־יְמִינֹו | 6 Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius. |
7 בְּהִשָּׁפְטֹו יֵצֵא רָשָׁע וּתְפִלָּתֹו תִּהְיֶה לַחֲטָאָה | 7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum. |
8 יִהְיוּ־יָמָיו מְעַטִּים פְּקֻדָּתֹו יִקַּח אַחֵר | 8 Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter. |
9 יִהְיוּ־בָנָיו יְתֹומִים וְאִשְׁתֹּו אַלְמָנָה | 9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua. |
10 וְנֹועַ יָנוּעוּ בָנָיו וְשִׁאֵלוּ וְדָרְשׁוּ מֵחָרְבֹותֵיהֶם | 10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. - |
11 יְנַקֵּשׁ נֹושֶׁה לְכָל־אֲשֶׁר־לֹו וְיָבֹזּוּ זָרִים יְגִיעֹו | 11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius. |
12 אַל־יְהִי־לֹו מֹשֵׁךְ חָסֶד וְאַל־יְהִי חֹונֵן לִיתֹומָיו | 12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius. |
13 יְהִי־אַחֲרִיתֹו לְהַכְרִית בְּדֹור אַחֵר יִמַּח שְׁמָם | 13 Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum. |
14 יִזָּכֵר ׀ עֲוֹן אֲבֹתָיו אֶל־יְהוָה וְחַטַּאת אִמֹּו אַל־תִּמָּח | 14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur. |
15 יִהְיוּ נֶגֶד־יְהוָה תָּמִיד וְיַכְרֵת מֵאֶרֶץ זִכְרָם | 15 Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum. |
16 יַעַן אֲשֶׁר ׀ לֹא זָכַר עֲשֹׂות חָסֶד וַיִּרְדֹּף אִישׁ־עָנִי וְאֶבְיֹון וְנִכְאֵה לֵבָב לְמֹותֵת | 16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret. |
17 וַיֶּאֱהַב קְלָלָה וַתְּבֹואֵהוּ וְלֹא־חָפֵץ בִּבְרָכָה וַתִּרְחַק מִמֶּנּוּ | 17 Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo. |
18 וַיִּלְבַּשׁ קְלָלָה כְּמַדֹּו וַתָּבֹא כַמַּיִם בְּקִרְבֹּו וְכַשֶּׁמֶן בְּעַצְמֹותָיו | 18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius. |
19 תְּהִי־לֹו כְּבֶגֶד יַעְטֶה וּלְמֵזַח תָּמִיד יַחְגְּרֶהָ | 19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur. |
20 זֹאת פְּעֻלַּת טְנַי מֵאֵת יְהוָה וְהַדֹּבְרִים רָע עַל־נַפְשִׁי | 20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam. |
21 וְאַתָּה ׀ יְהוִה אֲדֹנָי עֲשֵׂה־אִתִּי לְמַעַן שְׁמֶךָ כִּי־טֹוב חַסְדְּךָ הַצִּילֵנִי | 21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me, |
22 כִּי־עָנִי וְאֶבְיֹון אָנֹכִי וְלִבִּי חָלַל בְּקִרְבִּי | 22 quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me. |
23 כְּצֵל־כִּנְטֹותֹו נֶהֱלָכְתִּי נִנְעַרְתִּי כָּאַרְבֶּה | 23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae. |
24 בִּרְכַּי כָּשְׁלוּ מִצֹּום וּבְשָׂרִי כָּחַשׁ מִשָּׁמֶן | 24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo. |
25 וַאֲנִי ׀ הָיִיתִי חֶרְפָּה לָהֶם יִרְאוּנִי יְנִיעוּן רֹאשָׁם | 25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua. |
26 עָזְרֵנִי יְהוָה אֱלֹהָי הֹושִׁיעֵנִי כְחַסְדֶּךָ | 26 Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam. |
27 וְיֵדְעוּ כִּי־יָדְךָ זֹּאת אַתָּה יְהוָה עֲשִׂיתָהּ | 27 Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti. |
28 יְקַלְלוּ־הֵמָּה וְאַתָּה תְבָרֵךְ קָמוּ ׀ וַיֵּבֹשׁוּ וְעַבְדְּךָ יִשְׂמָח | 28 Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur. |
29 יִלְבְּשׁוּ שֹׂוטְנַי כְּלִמָּה וְיַעֲטוּ כַמְעִיל בָּשְׁתָּם | 29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua. |
30 אֹודֶה יְהוָה מְאֹד בְּפִי וּבְתֹוךְ רַבִּים אֲהַלְלֶנּוּ | 30 Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum, |
31 כִּי־יַעֲמֹד לִימִין אֶבְיֹון לְהֹושִׁיעַ מִשֹּׁפְטֵי נַפְשֹׁו | 31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius. |