Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 9

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר	1 فاجاب ايوب وقال
2 אָמְנָם יָדַעְתִּי כִי־כֵן וּמַה־יִּצְדַּק אֱנֹושׁ עִם־אֵל	2 صحيح. قد علمت انه كذا. فكيف يتبرر الانسان عند الله.
3 אִם־יַחְפֹּץ לָרִיב עִמֹּו לֹא־יַעֲנֶנּוּ אַחַת מִנִּי־אָלֶף	3 ان شاء ان يحاجه لا يجيبه عن واحد من الف.
4 חֲכַם לֵבָב וְאַמִּיץ כֹּחַ מִי־הִקְשָׁה אֵלָיו וַיִּשְׁלָם	4 هو حكيم القلب وشديد القوة. من تصلب عليه فسلم.
5 הַמַּעְתִּיק הָרִים וְלֹא יָדָעוּ אֲשֶׁר הֲפָכָם בְּאַפֹּו	5 المزحزح الجبال ولا تعلم. الذي يقلبها في غضبه
6 הַמַּרְגִּיז אֶרֶץ מִמְּקֹומָהּ וְעַמּוּדֶיהָ יִתְפַלָּצוּן	6 المزعزع الارض من مقرها فتتزلزل اعمدتها
7 הָאֹמֵר לַחֶרֶס וְלֹא יִזְרָח וּבְעַד כֹּוכָבִים יַחְתֹּם	7 الآمر الشمس فلا تشرق ويختم على النجوم.
8 נֹטֶה שָׁמַיִם לְבַדֹּו וְדֹורֵךְ עַל־בָּמֳתֵי יָם	8 الباسط السموات وحده والماشي على اعالي البحر.
9 עֹשֶׂה־עָשׁ כְּסִיל וְכִימָה וְחַדְרֵי תֵמָן	9 صانع النعش والجبار والثريا ومخادع الجنوب.
10 עֹשֶׂה גְדֹלֹות עַד־אֵין חֵקֶר וְנִפְלָאֹות עַד־אֵין מִסְפָּר	10 فاعل عظائم لا تفحص وعجائب لا تعد
11 הֵן יַעֲבֹר עָלַי וְלֹא אֶרְאֶה וְיַחֲלֹף וְלֹא־אָבִין לֹו	11 هوذا يمرّ عليّ ولا اراه ويجتاز فلا اشعر به.
12 הֵן יַחְתֹּף מִי יְשִׁיבֶנּוּ מִי־יֹאמַר אֵלָיו מַה־תַּעֲשֶׂה	12 اذا خطف فمن يرده ومن يقول له ماذا تفعل.
13 אֱלֹוהַּ לֹא־יָשִׁיב אַפֹּו [תַּחַתֹו כ] (תַּחְתָּיו ק) חֲחוּ עֹזְרֵי רָהַב	13 الله لا يرد غضبه. ينحني تحته اعوان رهب.
14 אַף כִּי־אָנֹכִי אֶעֱנֶנּוּ אֶבְחֲרָה דְבָרַי עִמֹּו	14 كم بالاقل انا اجاوبه واختار كلامي معه.
15 אֲשֶׁר אִם־צָדַקְתִּי לֹא אֶעֱנֶה לִמְשֹׁפְטִי אֶתְחַנָּן	15 لاني وان تبررت لا اجاوب بل استرحم ديّاني.
16 אִם־קָרָאתִי וַיַּעֲנֵנִי לֹא־אַאֲמִין כִּי־יַאֲזִין קֹולִי	16 لو دعوت فاستجاب لي لما آمنت بانه سمع صوتي
17 אֲשֶׁר־בִּשְׂעָרָה יְשׁוּפֵנִי וְהִרְבָּה פְצָעַי חִנָּם	17 ذاك الذي يسحقني بالعاصفة ويكثر جروحي بلا سبب.
18 לֹא־יִתְּנֵנִי הָשֵׁב רוּחִי כִּי יַשְׂבִּעַנִי מַמְּרֹרִים	18 لا يدعني آخذ نفسي ولكن يشبعني مرائر.
19 אִם־לְכֹחַ אַמִּיץ הִנֵּה וְאִם־לְמִשְׁפָּט מִי יֹועִידֵנִי	19 ان كان من جهة قوة القوي يقول هانذا. وان كان من جهة القضاء يقول من يحاكمني.
20 אִם־אֶצְדָּק פִּי יַרְשִׁיעֵנִי תָּם־אָנִי וַיַּעְקְשֵׁנִי	20 ان تبررت يحكم عليّ فمي. وان كنت كاملا يستذنبني
21 תָּם־אָנִי לֹא־אֵדַע נַפְשִׁי אֶמְאַס חַיָּי	21 كامل انا. لا ابالي بنفسي. رذلت حياتي.
22 אַחַת הִיא עַל־כֵּן אָמַרְתִּי תָּם וְרָשָׁע הוּא מְכַלֶּה	22 هي واحدة. لذلك قلت ان الكامل والشرير هو يفنيهما.
23 אִםשֹׁ־וט יָמִית פִּתְאֹם לְמַסַּת נְקִיִּם יִלְעָג	23 اذا قتل السوط بغتة يستهزئ بتجربة الابرياء.
24 אֶרֶץ ׀ נִתְּנָה בְיַד־רָשָׁע פְּנֵי־שֹׁפְטֶיהָ יְכַסֶּה אִם־לֹא אֵפֹוא מִי־הוּא	24 الارض مسلّمة ليد الشرير. يغشي وجوه قضاتها. وان لم يكن هو فاذا من.
25 וְיָמַי קַלּוּ מִנִּי־רָץ בָּרְחוּ לֹא־רָאוּ טֹובָה	25 ايامي اسرع من عدّاء. تفر ولا ترى خيرا.
26 חָלְפוּ עִם־אֳנִיֹּות אֵבֶה כְּנֶשֶׁר יָטוּשׂ עֲלֵי־אֹכֶל	26 تمرّ مع سفن البردي. كنسر ينقض الى قنصه.
27 אִם־אָמְרִי אֶשְׁכְּחָה שִׂיחִי אֶעֶזְבָה פָנַי וְאַבְלִיגָה	27 ان قلت انسى كربتي اطلق وجهي واتبلج
28 יָגֹרְתִּי כָל־עַצְּבֹתָי יָדַעְתִּי כִּי־לֹא תְנַקֵּנִי	28 اخاف من كل اوجاعي عالما انك لا تبرئني.
29 אָנֹכִי אֶרְשָׁע לָמָּה־זֶּה הֶבֶל אִיגָע	29 انا مستذنب فلماذا اتعب عبثا.
30 אִם־הִתְרָחַצְתִּי [בְמֹו כ] (בְמֵי־שָׁלֶג ק) וַהֲזִכֹּותִי בְּבֹר כַּפָּי	30 ولو اغتسلت في الثلج ونظفت يدي بالاشنان
31 אָז בַּשַּׁחַת תִּטְבְּלֵנִי וְתִעֲבוּנִי שַׂלְמֹותָי	31 فانك في النقع تغمسني حتى تكرهني ثيابي.
32 כִּי־לֹא־אִישׁ כָּמֹנִי אֶעֱנֶנּוּ נָבֹוא יַחְדָּו בַּמִּשְׁפָּט	32 لانه ليس هو انسانا مثلي فاجاوبه فنأتي جميعا الى المحاكمة.
33 לֹא יֵשׁ־בֵּינֵינוּ מֹוכִיחַ יָשֵׁת יָדֹו עַל־שְׁנֵינוּ	33 ليس بيننا مصالح يضع يده على كلينا.
34 יָסֵר מֵעָלַי שִׁבְטֹו וְאֵמָתֹו אַל־תְּבַעֲתַנִּי	34 ليرفع عني عصاه ولا يبغتني رعبه
35 אַדַבְּרָה וְלֹא אִירָאֶנּוּ כִּי לֹא־כֵן אָנֹכִי עִמָּדִי	35 اذا اتكلم ولا اخافه. لاني لست هكذا عند نفسي