1 וַיַּעַן אִיֹּוב אֶת־יְהוָה וַיֹּאמַר | 1 Jó respondeu ao Senhor nestes termos: |
2 [יָדַעְתָּ כ] (יָדַעְתִּי ק) כִּי־כֹל תּוּכָל וְלֹא־יִבָּצֵר מִמְּךָ מְזִמָּה | 2 Sei que podes tudo, que nada te é muito difícil. |
3 מִי זֶה ׀ מַעְלִים עֵצָה בְּלִי דָעַת לָכֵן הִגַּדְתִּי וְלֹא אָבִין נִפְלָאֹות מִמֶּנִּי וְלֹא אֵדָע | 3 Quem é que obscurece assim a Providência com discursos ininteligíveis? É por isso que falei, sem compreendê-las, maravilhas que me superam e que não conheço. |
4 שְׁמַע־נָא וְאָנֹכִי אֲדַבֵּר אֶשְׁאָלְךָ וְהֹודִיעֵנִי | 4 Escuta-me, deixa-me falar: vou interrogar-te, tu me responderás. |
5 לְשֵׁמַע־אֹזֶן שְׁמַעְתִּיךָ וְעַתָּה עֵינִי רָאָתְךָ | 5 Meus ouvidos tinham escutado falar de ti, mas agora meus olhos te viram. |
6 עַל־כֵּן אֶמְאַס וְנִחַמְתִּי עַל־עָפָר וָאֵפֶר׃ פ | 6 É por isso que me retrato, e arrependo-me no pó e na cinza. |
7 וַיְהִי אַחַר דִּבֶּר יְהוָה אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה אֶל־אִיֹּוב וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־אֱלִיפַז הַתֵּימָנִי חָרָה אַפִּי בְךָ וּבִשְׁנֵי רֵעֶיךָ כִּי לֹא דִבַּרְתֶּם אֵלַי נְכֹונָה כְּעַבְדִּי אִיֹּוב | 7 Depois que o Senhor acabou de dirigir essas palavras a Jó, disse a Elifaz de Temã: Estou irritado contra ti e contra teus amigos, porque não falastes corretamente de mim, como Jó, meu servo. |
8 וְעַתָּה קְחוּ־לָכֶם שִׁבְעָה־פָרִים וְשִׁבְעָה אֵילִים וּלְכוּ ׀ אֶל־עַבְדִּי אִיֹּוב וְהַעֲלִיתֶם עֹולָה בַּעַדְכֶם וְאִיֹּוב עַבְדִּי יִתְפַּלֵּל עֲלֵיכֶם כִּי אִם־פָּנָיו אֶשָּׂא לְבִלְתִּי עֲשֹׂות עִמָּכֶם נְבָלָה כִּי לֹא דִבַּרְתֶּם אֵלַי נְכֹונָה כְּעַבְדִּי אִיֹּוב | 8 Procurai, pois, sete touros e sete carneiros, e vinde ter com meu servo Jó. Oferecei por vós este holocausto, e meu servo Jó intercederá por vós. É em consideração a ele que não vos infligirei ignomínias por não terdes falado bem de mim, como Jó, meu servo. |
9 וַיֵּלְכוּ אֱלִיפַז הַתֵּימָנִי וּבִלְדַּד הַשּׁוּחִי צֹפַר הַנַּעֲמָתִי וַיַּעֲשׂוּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר אֲלֵיהֶם יְהוָה וַיִּשָּׂא יְהוָה אֶת־פְּנֵי אִיֹּוב | 9 Elifaz de Temã, Baldad de Sué e Sofar de Naamã foram-se então para fazer como o Senhor lhes tinha ordenado, e o Senhor tomou em consideração as orações de Jó. |
10 וַיהוָה ב אֶת־ [שְׁבִית כ] (שְׁבוּת ק) אִיֹּוב בְּהִתְפַּלְלֹו בְּעַד רֵעֵהוּ וַיֹּסֶף יְהוָה אֶת־כָּל־אֲשֶׁר לְאִיֹּוב לְמִשְׁנֶה | 10 Enquanto Jó rezava por seus amigos, o Senhor o restabeleceu de novo em seu primeiro estado e lhe tornou em dobro tudo quanto tinha possuído. |
11 וַיָּבֹאוּ אֵלָיו כָּל־אֶחָיו וְכָל־ [אַחְיֹתָיו כ] (אַחְיֹותָיו ק) וְכָל־יֹדְעָיו לְפָנִים וַיֹּאכְלוּ עִמֹּו לֶחֶם בְּבֵיתֹו וַיָּנֻדוּ לֹו וַיְנַחֲמוּ אֹתֹו עַל כָּל־הָרָעָה אֲשֶׁר־הֵבִיא יְהוָה עָלָיו וַיִּתְּנוּ־לֹו אִישׁ קְשִׂיטָה אֶחָת וְאִישׁ נֶזֶם זָהָב אֶחָד׃ ס | 11 Todos os seus irmãos, todas as suas irmãs, todos os seus amigos de antigamente vieram visitá-lo e sentaram-se com ele à mesa em sua casa. Tiveram muito dó dele e deram-lhe condolências a respeito de todas as infelicidades que o Senhor lhe enviara; e cada um deles ofereceu-lhe uma peça de prata e um anel de ouro. |
12 וַיהוָה בֵּרַךְ אֶת־אַחֲרִית אִיֹּוב מֵרֵאשִׁתֹו וַיְהִי־לֹו אַרְבָּעָה עָשָׂר אֶלֶף צֹאן וְשֵׁשֶׁת אֲלָפִים גְּמַלִּים וְאֶלֶף־צֶמֶד בָּקָר וְאֶלֶף אֲתֹונֹות | 12 O Senhor abençoou os últimos tempos de Jó mais do que os primeiros, e teve Jó quatorze mil ovelhas, seis mil camelos, mil juntas de bois e mil jumentas. |
13 וַיְהִי־לֹו שִׁבְעָנָה בָנִים וְשָׁלֹושׁ בָּנֹות | 13 Teve também sete filhos e três filhas: |
14 וַיִּקְרָא שֵׁם־הָאַחַת יְמִימָה וְשֵׁם הַשֵּׁנִית קְצִיעָה וְשֵׁם הַשְּׁלִישִׁית קֶרֶן הַפּוּךְ | 14 chamou a primeira Jêmina, a segunda Quetsia e a terceira Queren-Hapuc. |
15 וְלֹא נִמְצָא נָשִׁים יָפֹות כִּבְנֹות אִיֹּוב בְּכָל־הָאָרֶץ וַיִּתֵּן לָהֶם אֲבִיהֶם נַחֲלָה בְּתֹוךְ אֲחֵיהֶם׃ ס | 15 Em toda a terra não poderiam ser encontradas mulheres mais belas do que as filhas de Jó. E seu pai lhes destinou uma parte da herança entre seus irmãos. |
16 וַיְחִי אִיֹּוב אַחֲרֵי־זֹאת מֵאָה וְאַרְבָּעִים שָׁנָה [וַיַּרְא כ] (וַיִּרְאֶה ק) אֶת־בָּנָיו וְאֶת־בְּנֵי בָנָיו אַרְבָּעָה דֹּרֹות | 16 Depois disso, Jó viveu ainda cento e quarenta anos, e conheceu até a quarta geração dos filhos de seus filhos. |
17 וַיָּמָת אִיֹּוב זָקֵן וּשְׂבַע יָמִים | 17 Depois, velho e cheio de dias, morreu. |