1 وابتدأ ايضا يعلم عند البحر. فاجتمع اليه جمع كثير حتى انه دخل السفينة وجلس على البحر والجمع كله كان عند البحر على الارض | 1 Et iterum cœpit docere ad mare : et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat : |
2 فكان يعلّمهم كثيرا بامثال وقال لهم في تعليمه | 2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua : |
3 اسمعوا. هوذا الزارع قد خرج ليزرع. | 3 Audite : ecce exiit seminans ad seminandum. |
4 وفيما هو يزرع سقط بعض على الطريق فجاءت طيور السماء واكلته. | 4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt illud. |
5 وسقط آخر على مكان محجر حيث لم تكن له تربة كثيرة. فنبت حالا اذ لم يكن له عمق ارض. | 5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam : et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terræ : |
6 ولكن لما اشرقت الشمس احترق. واذ لم يكن له اصل جف. | 6 et quando exortus est sol, exæstuavit : et eo quod non habebat radicem, exaruit. |
7 وسقط آخر في الشوك. فطلع الشوك وخنقه فلم يعطي ثمرا. | 7 Et aliud cecidit in spinas : et ascenderunt spinæ, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. |
8 وسقط آخر في الارض الجيدة. فاعطى ثمرا يصعد وينمو. فأتى واحد بثلاثين وآخر بستين وآخر بمئة. | 8 Et aliud cecidit in terram bonam : et dabat fructum ascendentem et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum. |
9 ثم قال لهم من له اذنان للسمع فليسمع | 9 Et dicebat : Qui habet aures audiendi, audiat. |
10 ولما كان وحده سأله الذين حوله مع الاثني عشر عن المثل. | 10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi qui cum eo erant duodecim, parabolam. |
11 فقال لهم قد أعطي لكم ان تعرفوا سرّ ملكوت الله. واما الذين هم من خارج فبالامثال يكون لهم كل شيء. | 11 Et dicebat eis : Vobis datum est nosse mysterium regni Dei : illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt : |
12 لكي يبصروا مبصرين ولا ينظروا ويسمعوا سامعين ولا يفهموا لئلا يرجعوا فتغفر لهم خطاياهم. | 12 ut videntes videant, et non videant : et audientes audiant, et non intelligant : nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.
|
13 ثم قال لهم أما تعلمون هذا المثل. فكيف تعرفون جميع الامثال. | 13 Et ait illis : Nescitis parabolam hanc ? Et quomodo omnes parabolas cognoscetis ? |
14 الزارع يزرع الكلمة. | 14 Qui seminat, verbum seminat. |
15 وهؤلاء هم الذين على الطريق. حيث تزرع الكلمة وحينما يسمعون يأتي الشيطان للوقت وينزع الكلمة المزروعة في قلوبهم. | 15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit Satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum. |
16 وهؤلاء كذلك هم الذين زرعوا على الاماكن المحجرة. الذين حينما يسمعون الكلمة يقبلونها للوقت بفرح. | 16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur : qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud : |
17 ولكن ليس لهم اصل في ذواتهم بل هم الى حين. فبعد ذلك اذا حدث ضيق او اضطهاد من اجل الكلمة فللوقت يعثرون. | 17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt : deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur. |
18 وهؤلاء هم الذين زرعوا بين الشوك. هؤلاء هم الذين يسمعون الكلمة | 18 Et alii sunt qui in spinas seminantur : hi sunt qui verbum audiunt, |
19 وهموم هذا العالم وغرور الغنى وشهوات سائر الاشياء تدخل وتخنق الكلمة فتصير بلا ثمر. | 19 et ærumnæ sæculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiæ introëuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. |
20 وهؤلاء هم الذين زرعوا على الارض الجيدة. الذين يسمعون الكلمة ويقبلونها ويثمرون واحد ثلاثين وآخر ستين وآخر مئة | 20 Et hi sunt qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.
|
21 ثم قال لهم هل يؤتى بسراج ليوضع تحت المكيال او تحت السرير. أليس ليوضع على المنارة. | 21 Et dicebat illis : Numquid venit lucerna ut sub modio ponatur, aut sub lecto ? nonne ut super candelabrum ponatur ? |
22 لانه ليس شيء خفي لا يظهر ولا صار مكتوما الا ليعلن. | 22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur : nec factum est occultum, sed ut in palam veniat. |
23 ان كان لاحد اذنان للسمع فليسمع. | 23 Si quis habet aures audiendi, audiat. |
24 وقال لهم انظروا ما تسمعون. بالكيل الذي به تكيلون يكال لكم ويزاد لكم ايها السامعون. | 24 Et dicebat illis : Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adjicietur vobis. |
25 لان من له سيعطى. واما من ليس له فالذي عنده سيؤخذ منه | 25 Qui enim habet, dabitur illi : et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.
|
26 وقال. هكذا ملكوت الله كأن انسانا يلقي البذار على الارض | 26 Et dicebat : Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo jaciat sementem in terram, |
27 وينام ويقوم ليلا ونهارا والبذار يطلع وينمو وهو لا يعلم كيف. | 27 et dormiat, et exsurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille. |
28 لان الارض من ذاتها تأتي بثمر. اولا نباتا ثم سنبلا ثم قمحا ملآن في السنبل. | 28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica. |
29 واما متى ادرك الثمر فللوقت يرسل المنجل لان الحصاد قد حضر | 29 Et cum produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis. |
30 وقال بماذا نشبّه ملكوت الله او باي مثل نمثله. | 30 Et dicebat : Cui assimilabimus regnum Dei ? aut cui parabolæ comparabimus illud ? |
31 مثل حبة خردل متى زرعت في الارض فهي اصغر جميع البزور التي على الارض. | 31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quæ sunt in terra : |
32 ولكن متى زرعت تطلع وتصير اكبر جميع البقول وتصنع اغصانا كبيرة حتى تستطيع طيور السماء ان تتآوى تحت ظلها. | 32 et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit majus omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra ejus aves cæli habitare. |
33 وبامثال كثيرة مثل هذه كان يكلمهم حسبما كانوا يستطيعون ان يسمعوا. | 33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire : |
34 وبدون مثل لم يكن يكلمهم. واما على انفراد فكان يفسر لتلاميذه كل شيء | 34 sine parabola autem non loquebatur eis : seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
|
35 وقال لهم في ذلك اليوم لما كان المساء. لنجتز الى العبر. | 35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum : Transeamus contra. |
36 فصرفوا الجمع واخذوه كما كان في السفينة. وكانت معه ايضا سفن اخرى صغيرة. | 36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi : et aliæ naves erant cum illo. |
37 فحدث نوء ريح عظيم فكانت الامواج تضرب الى السفينة حتى صارت تمتلئ. | 37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis. |
38 وكان هو في المؤخر على وسادة نائما. فأيقظوه وقالوا له يا معلّم أما يهمك اننا نهلك. | 38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens : et excitant eum, et dicunt illi : Magister, non ad te pertinet, quia perimus ? |
39 فقام وانتهر الريح وقال للبحر اسكت. ابكم. فسكنت الريح وصار هدوء عظيم. | 39 Et exsurgens comminatus est vento, et dixit mari : Tace, obmutesce. Et cessavit ventus : et facta est tranquillitas magna. |
40 وقال لهم ما بالكم خائفين هكذا. كيف لا ايمان لكم. | 40 Et ait illis : Quid timidi estis ? necdum habetis fidem ? et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum : Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei ? |
41 فخافوا خوفا عظيما وقالوا بعضهم لبعض من هو هذا. فان الريح ايضا والبحر يطيعانه | |