Amos (عاموس) 6

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 ويل للمستريحين في صهيون والمطمئنين في جبل السامرة نقباء اوّل الامم. ياتي اليهم بيت اسرائيل.	1 הֹוי הַשַּׁאֲנַנִּים בְּצִיֹּון וְהַבֹּטְחִים בְּהַר שֹׁמְרֹון נְקֻבֵי רֵאשִׁית הַגֹּויִם וּבָאוּ לָהֶם בֵּית יִשְׂרָאֵל
2 اعبروا الى كلنة وانظروا واذهبوا من هناك الى حماة العظيمة ثم انزلوا الى جتّ الفلسطينيين. أهي افضل من هذه الممالك ام تخمهم اوسع من تخمكم.	2 עִבְרוּ כַלְנֵה וּרְאוּ וּלְכוּ מִשָּׁם חֲמַת רַבָּה וּרְדוּ גַת־פְּלִשְׁתּים הֲטֹובִים מִן־הַמַּמְלָכֹות הָאֵלֶּה אִם־רַב גְּבוּלָם מִגְּבֻלְכֶם
3 انتم الذين تبعدون يوم البلية وتقربون مقعد الظلم	3 הַמְנַדִּים לְיֹום רָע וַתַּגִּישׁוּן שֶׁבֶת חָמָס
4 المضطجعون على اسرّة من العاج والمتمددون على فرشهم والآكلون خرافا من الغنم وعجولا من وسط الصيرة	4 הַשֹּׁכְבִים עַל־מִטֹּות שֵׁן וּסְרֻחִים עַל־עַרְשֹׂותָם וְאֹכְלִים כָּרִים מִצֹּאן וַעֲגָלִים מִתֹּוךְ מַרְבֵּק
5 الهاذرون مع صوت الرباب المخترعون لانفسهم آلات الغناء كداود	5 הַפֹּרְטִים עַל־פִּי הַנָּבֶל כְּדָוִיד חָשְׁבוּ לָהֶם כְּלֵי־שִׁיר
6 الشاربون من كؤوس الخمر والذين يدهنون بافضل الادهان ولا يغتمّون على انسحاق يوسف.	6 הַשֹּׁתִים בְּמִזְרְקֵי יַיִן וְרֵאשִׁית שְׁמָנִים יִמְשָׁחוּ וְלֹא נֶחְלוּ עַל־שֵׁבֶר יֹוסֵף
7 لذلك الآن يسبون في اول المسبيّين ويزول صياح المتمددين	7 לָכֵן עַתָּה יִגְלוּ בְּרֹאשׁ גֹּלִים וְסָר מִרְזַח סְרוּחִים׃ פ
8 قد اقسم السيد الرب بنفسه يقول الرب اله الجنود اني اكره عظمة يعقوب وابغض قصوره فاسلّم المدينة وملأها.	8 נִשְׁבַּע אֲדֹנָי יְהוִה בְּנַפְשֹׁו נְאֻם־יְהוָה אֱלֹהֵי צְבָאֹות מְתָאֵב אָנֹכִי אֶת־גְּאֹון יַעֲקֹב וְאַרְמְנֹתָיו שָׂנֵאתִי וְהִסְגַּרְתִּי עִיר וּמְלֹאָהּ
9 فيكون اذا بقي عشرة رجال في بيت واحد انهم يموتون.	9 וְהָיָה אִם־יִוָּתְרוּ עֲשָׂרָה אֲנָשִׁים בְּבַיִת אֶחָד וָמֵתוּ
10 واذا حمل احدا عمّه ومحرقه ليخرج العظام من البيت وقال لمن هو في جوانب البيت أعندك بعد يقول ليس بعد. فيقول اسكت فانه لا يذكر اسم الرب.	10 וּנְשָׂאֹו דֹּודֹו וּמְסָרְפֹו לְהֹוצִיא עֲצָמִים מִן־הַבַּיִת וְאָמַר לַאֲשֶׁר בְּיַרְכְּתֵי הַבַּיִת הַעֹוד עִמָּךְ וְאָמַר אָפֶס וְאָמַר הָס כִּי לֹא לְהַזְכִּיר בְּשֵׁם יְהוָה
11 لانه هوذا الرب يأمر فيضرب البيت الكبير ردما والبيت الصغير شقوقا	11 כִּי־הִנֵּה יְהוָה מְצַוֶּה וְהִכָּה הַבַּיִת הַגָּדֹול רְסִיסִים וְהַבַּיִת הַקָּטֹן בְּקִעִים
12 هل تركض الخيل على الصخر او يحرث عليه بالبقر حتى حوّلتم الحق سمّا وثمر البرّ افسنتينا.	12 הַיְרֻצוּן בַּסֶּלַע סוּסִים אִם־יַחֲרֹושׁ בַּבְּקָרִים כִּי־הֲפַכְתֶּם לְרֹאשׁ מִשְׁפָּט וּפְרִי צְדָקָה לְלַעֲנָה
13 انتم الفرحون بالبطل القائلون أليس بقوّتنا اتخذنا لانفسنا قرونا.	13 הַשְּׂמֵחִים לְלֹא דָבָר הָאֹמְרִים הֲלֹוא בְחָזְקֵנוּ לָקַחְנוּ לָנוּ קַרְנָיִם
14 لاني هانذا اقيم عليكم يا بيت اسرائيل يقول الرب اله الجنود امة فيضايقونكم من مدخل حماة الى وادي العربة	14 כִּי הִנְנִי מֵקִים עֲלֵיכֶם בֵּית יִשְׂרָאֵל נְאֻם־יְהוָה אֱלֹהֵי הַצְּבָאֹות גֹּוי וְלָחֲצוּ אֶתְכֶם מִלְּבֹוא חֲמָת עַד־נַחַל הָעֲרָבָה׃ ס