Salmi (مزامير) 73

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 مزمور لآساف‎. ‎انما صالح الله لاسرائيل لانقياء القلب‎.	1 מִזְמֹור לְאָסָף אַךְ טֹוב לְיִשְׂרָאֵל אֱלֹהִים לְבָרֵי לֵבָב
2 ‎اما انا فكادت تزل قدماي. لولا قليل لزلقت خطواتي‎.	2 וַאֲנִי כִּמְעַט [נָטוּי כ] (נָטָיוּ ק) רַגְלָי כְּאַיִן [שֻׁפְּכָה כ] (שֻׁפְּכוּ ק) אֲשֻׁרָי
3 ‎لاني غرت من المتكبرين اذ رايت سلامة الاشرار‎.	3 כִּי־קִנֵּאתִי בַּהֹולְלִים שְׁלֹום רְשָׁעִים אֶרְאֶה
4 ‎لانه ليست في موتهم شدائد وجسمهم سمين‎.	4 כִּי אֵין חַרְצֻבֹּות לְמֹותָם וּבָרִיא אוּלָם
5 ‎ليسوا في تعب الناس ومع البشر لا يصابون‎.	5 בַּעֲמַל אֱנֹושׁ אֵינֵמֹו וְעִם־אָדָם לֹא יְנֻגָּעוּ
6 ‎لذلك تقلدوا الكبرياء. لبسوا كثوب ظلمهم‎.	6 לָכֵן עֲנָקַתְמֹו גַאֲוָה יַעֲטָףשִׁ־ית חָמָס לָמֹו
7 ‎جحظت عيونهم من الشحم. جاوزوا تصورات القلب‎.	7 יָצָא מֵחֵלֶב עֵינֵמֹו עָבְרוּ מַשְׂכִּיֹּות לֵבָב
8 ‎يستهزئون ويتكلمون بالشر ظلما من العلاء يتكلمون‎.	8 יָמִיקוּ ׀ וִידַבְּרוּ בְרָע עֹשֶׁק מִמָּרֹום יְדַבֵּרוּ
9 ‎جعلوا افواههم في السماء وألسنتهم تتمشى في الارض‎.	9 שַׁתּוּ בַשָּׁמַיִם פִּיהֶם וּלְשֹׁונָם תִּהֲלַךְ בָּאָרֶץ
10 ‎لذلك يرجع شعبه الى هنا وكمياه مروية يمتصون منهم‎.	10 לָכֵן ׀ [יָשִׁיב כ] (יָשׁוּב ק) עַמֹּו הֲלֹם וּמֵי מָלֵא יִמָּצוּ לָמֹו
11 ‎وقالوا كيف يعلم الله وهل عند العلي معرفة‎.	11 וְאָמְרוּ אֵיכָה יָדַע־אֵל וְיֵשׁ דֵּעָה בְעֶלְיֹון
12 ‎هوذا هؤلاء هم الاشرار ومستريحين الى الدهر يكثرون ثروة	12 הִנֵּה־אֵלֶּה רְשָׁעִים וְשַׁלְוֵי עֹולָם הִשְׂגּוּ־חָיִל
13 حقا قد زكّيت قلبي باطلا وغسلت بالنقاوة يدي‎.	13 אַךְ־רִיק זִכִּיתִי לְבָבִי וָאֶרְחַץ בְּנִקָּיֹון כַּפָּי
14 ‎وكنت مصابا اليوم كله وتأدبت كل صباح‎.	14 וָאֱהִי נָגוּעַ כָּל־הַיֹּום וְתֹוכַחְתִּי לַבְּקָרִים
15 ‎لو قلت احدّث هكذا لغدرت بجيل بنيك‎.	15 אִם־אָמַרְתִּי אֲסַפְּרָה כְמֹו הִנֵּה דֹור בָּנֶיךָ בָגָדְתִּי
16 ‎فلما قصدت معرفة هذا اذ هو تعب في عينيّ‎.	16 וָאֲחַשְּׁבָה לָדַעַת זֹאת עָמָל [הִיא כ] (הוּא ק) בְעֵינָי
17 ‎حتى دخلت مقادس الله وانتبهت الى آخرتهم‎.	17 עַד־אָבֹוא אֶל־מִקְדְּשֵׁי־אֵל אָבִינָה לְאַחֲרִיתָם
18 ‎حقا في مزالق جعلتهم. اسقطتهم الى البوار‎.	18 אַךְ בַּחֲלָקֹות תָּשִׁית לָמֹו הִפַּלְתָּם לְמַשּׁוּאֹות
19 ‎كيف صاروا للخراب بغتة. اضمحلوا فنوا من الدواهي‏‎.	19 אֵיךְ הָיוּ לְשַׁמָּה כְרָגַע סָפוּ תַמּוּ מִן־בַּלָּהֹות
20 ‎كحلم عند التيّقظ يا رب عند التيقظ تحتقر خيالهم	20 כַּחֲלֹום מֵהָקִיץ אֲדֹנָי בָּעִיר ׀ צַלְמָם תִּבְזֶה
21 لانه تمرمر قلبي وانتخست في كليتيّ‎.	21 כִּי יִתְחַמֵּץ לְבָבִי וְכִלְיֹותַי אֶשְׁתֹּונָן
22 ‎وانا بليد ولا اعرف. صرت كبهيم عندك‎.	22 וַאֲנִי־בַעַר וְלֹא אֵדָע בְּהֵמֹות הָיִיתִי עִמָּךְ
23 ‎ولكني دائما معك. امسكت بيدي اليمنى‎.	23 וַאֲנִי תָמִיד עִמָּךְ אָחַזְתָּ בְּיַד־יְמִינִי
24 ‎برأيك تهديني وبعد الى مجد تأخذني‎.	24 בַּעֲצָתְךָ תַנְחֵנִי וְאַחַר כָּבֹוד תִּקָּחֵנִי
25 ‎من لي في السماء. ومعك لا اريد شيئا في الارض‎.	25 מִי־לִי בַשָּׁמָיִם וְעִמְּךָ לֹא־חָפַצְתִּי בָאָרֶץ
26 ‎قد فني لحمي وقلبي. صخرة قلبي ونصيبي الله الى الدهر‎.	26 כָּלָה שְׁאֵרִי וּלְבָבִי צוּר־לְבָבִי וְחֶלְקִי אֱלֹהִים לְעֹולָם
27 ‎لانه هوذا البعداء عنك يبيدون. تهلك كل من يزني عنك‎.	27 כִּי־הִנֵּה רְחֵקֶיךָ יֹאבֵדוּ הִצְמַתָּה כָּל־זֹונֶה מִמֶּךָּ
28 ‎اما انا فالاقتراب الى الله حسن لي. جعلت بالسيد الرب ملجإي لاخبر بكل صنائعك	28 וַאֲנִי ׀ קִרֲבַת אֱלֹהִים לִי־טֹוב שַׁתִּי ׀ בַּאדֹנָי יְהֹוִה מַחְסִי לְסַפֵּר כָּל־מַלְאֲכֹותֶיךָ