Giobbe (ايوب) 37

SMITH VAN DYKE	LXX
1 فلهذا اضطرب قلبي وخفق من موضعه.	1 και ταυτης εταραχθη η καρδια μου και απερρυη εκ του τοπου αυτης
2 اسمعوا سماعا رعد صوته والزمزمة الخارجة من فيه.	2 ακουε ακοην εν οργη θυμου κυριου και μελετη εκ στοματος αυτου εξελευσεται
3 تحت كل السموات يطلقها كذا نوره الى اكناف الارض.	3 υποκατω παντος του ουρανου αρχη αυτου και το φως αυτου επι πτερυγων της γης
4 بعد يزمجر صوت يرعد بصوت جلاله ولا يؤخرها اذ سمع صوته.	4 οπισω αυτου βοησεται φωνη βροντησει εν φωνη υβρεως αυτου και ουκ ανταλλαξει αυτους οτι ακουσει φωνην αυτου
5 الله يرعد بصوته عجبا. يصنع عظائم لا ندركها.	5 βροντησει ο ισχυρος εν φωνη αυτου θαυμασια εποιησεν γαρ μεγαλα α ουκ ηδειμεν
6 لانه يقول للثلج اسقط على الارض. كذا لوابل المطر وابل امطار عزه.	6 συντασσων χιονι γινου επι της γης και χειμων υετος και χειμων υετων δυναστειας αυτου
7 يختم على يد كل انسان ليعلم كل الناس خالقهم.	7 εν χειρι παντος ανθρωπου κατασφραγιζει ινα γνω πας ανθρωπος την εαυτου ασθενειαν
8 فتدخل الحيوانات المآوي وتستقر في اوجرتها.	8 εισηλθεν δε θηρια υπο σκεπην ησυχασαν δε επι κοιτης
9 من الجنوب تأتي الاعصار ومن الشمال البرد.	9 εκ ταμιειων επερχονται διναι απο δε ακρωτηριων ψυχος
10 من نسمة الله يجعل الجمد وتتضيق سعة المياه.	10 και απο πνοης ισχυρου δωσει παγος οιακιζει δε το υδωρ ως εαν βουληται
11 ايضا بريّ يطرح الغيم. يبدد سحاب نوره.	11 και εκλεκτον καταπλασσει νεφελη διασκορπιει νεφος φως αυτου
12 فهي مدورة متقلبة بادارته لتفعل كل ما يأمر به على وجه الارض المسكونة	12 και αυτος κυκλωματα διαστρεψει εν θεεβουλαθω εις εργα αυτων παντα οσα αν εντειληται αυτοις ταυτα συντετακται παρ' αυτου επι της γης
13 سواء كان للتأديب او لارضه او للرحمة يرسلها	13 εαν εις παιδειαν εαν εις την γην αυτου εαν εις ελεος ευρησει αυτον
14 انصت الى هذا يا ايوب وقف وتأمل بعجائب الله.	14 ενωτιζου ταυτα ιωβ στηθι νουθετου δυναμιν κυριου
15 أتدرك انتباه الله اليها او اضاءة نور سحابه.	15 οιδαμεν οτι ο θεος εθετο εργα αυτου φως ποιησας εκ σκοτους
16 أتدرك موازنة السحاب معجزات الكامل المعارف.	16 επισταται δε διακρισιν νεφων εξαισια δε πτωματα πονηρων
17 كيف تسخن ثيابك اذا سكنت الارض من ريح الجنوب.	17 σου δε η στολη θερμη ησυχαζεται δε επι της γης
18 هل صفّحت معه الجلد الممكّن كالمرآة المسبوكة.	18 στερεωσεις μετ' αυτου εις παλαιωματα ισχυραι ως ορασις επιχυσεως
19 علّمنا ما نقول له اننا لا نحسن الكلام بسبب الظلمة.	19 δια τι διδαξον με τι ερουμεν αυτω και παυσωμεθα πολλα λεγοντες
20 هل يقص عليه كلامي اذا تكلمت. هل ينطق الانسان لكي يبتلع.	20 μη βιβλος η γραμματευς μοι παρεστηκεν ινα ανθρωπον εστηκως κατασιωπησω
21 والآن لا يرى النور الباهر الذي هو في الجلد ثم تعبر الريح فتنقّيه.	21 πασιν δ' ουχ ορατον το φως τηλαυγες εστιν εν τοις παλαιωμασιν ωσπερ το παρ' αυτου επι νεφων
22 من الشمال يأتي ذهب. عند الله جلال مرهب.	22 απο βορρα νεφη χρυσαυγουντα επι τουτοις μεγαλη η δοξα και τιμη παντοκρατορος
23 القدير لا ندركه. عظيم القوة والحق وكثير البر. لا يجاوب.	23 και ουχ ευρισκομεν αλλον ομοιον τη ισχυι αυτου ο τα δικαια κρινων ουκ οιει επακουειν αυτον
24 لذلك فلتخفه الناس. كل حكيم القلب لا يراعي	24 διο φοβηθησονται αυτον οι ανθρωποι φοβηθησονται δε αυτον και οι σοφοι καρδια