Qoelet 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Parole di Qohèlet, figlio di Davide, re di Gerusalemme. | 1 Verba Ecclesiastes filii David regis Ierusalem.” |
2 O vanità immensa, ha detto Qohèlet, o vanità immensa: tutto è vanità. | 2 “ Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes, vanitas vanitatum et omnia vanitas ”. |
3 Che vantaggio viene all'uomo da tutta la fatica in cui si affatica sotto il sole? | 3 Quid lucri est homini de universo labore suo, quo laborat sub sole? |
4 Una generazione va e una generazione viene; eppure la terra sta sempre ferma. | 4 Generatio praeterit, et generatio advenit, terra autem in aeternum stat. |
5 Il sole sorge, il sole tramonta e si affretta al suo luogo. | 5 Oritur sol, et occidit sol et ad locum suum anhelat ibique renascitur. |
6 Va verso sud e gira verso nord il vento. Il vento, nel suo cammino, non fa che girare: ritorna sempre sulle sue spire. | 6 Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem, lustrans universa in circuitu pergit spiritus et in circulos suos revertitur. |
7 Tutti i fiumi scorrono verso il mare e il mare non si empie mai; sempre i fiumi tornano a fluire verso il luogo dove vanno scorrendo. | 7 Omnia flumina pergunt ad mare, et mare non redundat; ad locum, unde exeunt, flumina illuc revertuntur in cursu suo. |
8 Ogni discorso resta a mezzo, perché l'uomo non riesce a concluderlo. L'occhio non si sazia di ciò che vede, né l'orecchio si riempie di ciò che ode. | 8 Cunctae res difficiles; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur. |
9 Ciò che è stato è ciò che sarà, ciò che è stato fatto è ciò che si farà. Niente di nuovo sotto il sole. | 9 Quod fuit, ipsum est, quod futurum est. Quod factum est, ipsum est, quod faciendum est: |
10 Qualche volta si sente dire: "Ecco, questa è una cosa nuova". Ma questa fu già nei secoli che furono prima di noi. | 10 nihil sub sole novum. Si de quadam re dicitur: “ Ecce hoc novum est ”, iam enim praecessit in saeculis, quae fuerunt ante nos. |
11 Non c'è ricordo degli antichi e non ci sarà neppure dei posteri presso coloro che verranno dopo di loro. | 11 Non est priorum memoria, sed nec eorum quidem, qui postea futuri sunt, erit recordatio apud eos, qui futuri sunt in novissimo. |
12 Io, Qohèlet, sono stato re d'Israele in Gerusalemme. | 12 Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem |
13 Mi sono dato a cercare e a riflettere, per mezzo della sapienza, su tutto ciò che avviene sotto il cielo. E' una brutta occupazione, questa, che Dio ha dato agli uomini perché vi si occupino. | 13 et proposui in animo meoquaerere et investigare sapienter de omnibus, quae fiunt sub sole. Hancoccupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea. |
14 Così ho osservato tutte le opere che si fanno sotto il sole e ho concluso che tutto è vanità e occupazione senza senso. | 14 Vidicuncta, quae fiunt sub sole; et ecce universa vanitas et afflictio spiritus. |
15 Ciò che è storto non si può raddrizzare, né ciò che manca si può contare. | 15 Quod est curvum, rectum fieri non potest; et, quod deficiens est, numerari non potest. |
16 Feci fra me queste riflessioni. Ecco, sono diventato più grande e più sapiente di quanti hanno regnato prima di me in Gerusalemme; la mia mente ha acquistato molta sapienza e scienza. | 16 Locutus sum ego in corde meo dicens: “ Ecce ego magnificavi et apposuisapientiam super omnes, qui fuerunt ante me in Ierusalem; et mens meacontemplata est multam sapientiam et scientiam ”. |
17 Ma dopo essermi dato alla ricerca della sapienza e della scienza, della follia e della stoltezza sono arrivato alla conclusione che anche questa è un'occupazione assurda, perché | 17 Dedique cor meum, utscirem sapientiam et scientiam, insipientiam et stultitiam. Et agnovi quod inhis quoque esset afflictio spiritus, eo quod |
18 dove c'è molta sapienza c'è molta tristezza, e, se si aumenta la scienza, si aumenta il dolore. | 18 in multa sapientia multus sit maeror; et, qui addit scientiam, addit et laborem. |