Giobbe 27
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - E continuò Giobbe, riprendendo la sua sentenza, e disse: | 1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit : |
2 «Per la vita di Dio, che tolse via il mio diritto, e dell'Onnipotente, che amareggiò l'anima mia, | 2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam. |
3 che - fino a quando rimarrà alito in me, e il soffio di Dio nelle mie narici - | 3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis, |
4 le mie labbra non pronunceranno iniquità, nè la mia lingua asserirà menzogna. | 4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium. |
5 Lungi da me che io giudichi aver voi ragione; fino a che morrò, non cesserò [d'affermare] la mia innocenza. | 5 Absit a me ut justos vos esse judicem : donec deficiam, non recedam ab innocentia mea. |
6 Non abbandonerò la mia giustizia, a cui già m'attenni, nè di tutta la mia vita il mio cuore mi rimprovera nulla. | 6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram : neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea. |
7 Succeda al mio nemico come all'empio, e al mio avversario come all'iniquo! | 7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus. |
8 Poichè qual è mai la speranza del perverso se viene reciso, e Dio gli ridomanda l'anima? | 8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus ? |
9 Ascolterà forse Dio il grido di lui, quando sovr'esso giungerà l'angustia? | 9 Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia ? |
10 o troverà egli nell'Onnipotente il suo diletto, e l'invocherà in ogni tempo? | 10 aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore ? |
11 Insegnerò io a voialtri, con l'aiuto di Dio, e i disegni dell'Onnipotente non vi celerò: | 11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam. |
12 voi tutti infatti avete riscontrato, e perchè dunque senza ragione asserite cose vane? | 12 Ecce vos omnes nostis : et quid sine causa vana loquimini ? |
13 Questa è la sorte che Dio assegna all'uomo empio, e l'eredità che i violenti ricevono dall'Onnipotente: | 13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient. |
14 se i suoi figli saranno numerosi, son destinati alla spada, e i suoi discendenti non si sazieranno di pane; | 14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane : |
15 i superstiti suoi saran sepolti di peste, e le vedove loro non eleveranno il pianto. | 15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt. |
16 Se egli accumula l'argento come terra, e come creta ha preparato vestimenta, | 16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta : |
17 egli prepara, ma il giusto se ne veste, e l'argento lo spartisce l'innocente. | 17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet. |
18 Fabbrica, come per la tignuola, la sua casa, e come un vignaiuolo che faccia un [debole] capanno; | 18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum. |
19 ricco ei si giacerà, ma nulla porterà seco, aprendo i suoi occhi non ritroverà nulla. | 19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet : aperiet oculos suos, et nihil inveniet. |
20 Lo raggiungerà come acqua [impetuosa] la miseria, di notte l'opprimerà l'uragano; | 20 Apprehendet eum quasi aqua inopia : nocte opprimet eum tempestas. |
21 un vento infocato via lo rapisce ed invola, e come turbine lo porta lungi dal suo luogo. | 21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo. |
22 [Dio] lo bersaglierà senza risparmiarlo, mentre dalla mano di lui quello tenta fuggire; | 22 Et mittet super eum, et non parcet : de manu ejus fugiens fugiet. |
23 [la gente] batterà a suo disprezzo le mani, e a suo disprezzo fischierà, vedendo il suo luogo. | 23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus. |