1 - Parlò ancora il Signore a Mosè, e disse: | 1 Locutus est autem Dominus ad Moysen, dicens : |
2 «Parla ai figli di Israele. Tornino indietro e s'accampino dinanzi a Fiairot, tra Magdalum ed il mare, di fronte a Beelsefon; vi accamperete di faccia a questo, sul mare. | 2 Loquere filiis Israël : Reversi castrametentur e regione Phihahiroth, quæ est inter Magdalum et mare contra Beelsephon : in conspectu ejus castra ponetis super mare. |
3 Il Faraone dirà de' figli d'Israele: - Sono smarriti in quella regione, ed il deserto chiude loro la strada. - | 3 Dicturusque est Pharao super filiis Israël : Coarctati sunt in terra ; conclusit eos desertum. |
4 Indurerò il suo cuore ed egli v'inseguirà; ma io trarrò gloria dal Faraone e da tutto il suo esercito, e gli Egiziani sapranno ch' io sono il Signore». E così fecero. | 4 Et indurabo cor ejus, ac persequetur vos : et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu ejus ; scientque Ægyptii quia ego sum Dominus. Feceruntque ita.
|
5 E fu annunziato al re degli Egiziani che il popolo ebreo era fuggito. Il cuore del Faraone e dei suoi ministri si cambiò a riguardo di quel popolo, e dissero: «Che abbiamo noi fatto con lasciar andar Israele, così che più non ci serve?». | 5 Et nuntiatum est regi Ægyptiorum quod fugisset populus : immutatumque est cor Pharaonis et servorum ejus super populo, et dixerunt : Quid voluimus facere ut dimitteremus Israël, ne serviret nobis ? |
6 Fece dunque attaccare il suo carro, e prese con sè tutte le sue schiere. | 6 Junxit ergo currum, et omnem populum suum assumpsit secum. |
7 Prese seicento carri scelti, quanti carri potè trovare in Egitto, ed i capi di tutto l'esercito. | 7 Tulitque sexcentos currus electos, et quidquid in Ægypto curruum fuit : et duces totius exercitus. |
8 Il Signore indurò il cuore del Faraone re dell'Egitto, che inseguì i figli d'Israele; ma essi eran partiti aiutati da una mano suprema. | 8 Induravitque Dominus cor Pharaonis regis Ægypti, et persecutus est filios Israël : at illi egressi sunt in manu excelsa. |
9 Procedendo gli Egiziani sulle orme de' fuggitivi, li raggiunsero così accampati lungo il mare; tutta la cavalleria ed i carri del Faraone, e tutto il suo esercito giunsero in Fiairot di fronte a Beelsefon. | 9 Cumque persequerentur Ægyptii vestigia præcedentium, repererunt eos in castris super mare : omnis equitatus et currus Pharaonis, et universus exercitus, erant in Phihahiroth contra Beelsephon. |
10 Avvicinandosi il Faraone, i figli di Israele girando lo sguardo si videro gli Egiziani alle spalle; ebbero gran paura, gridarono al Signore, | 10 Cumque appropinquasset Pharao, levantes filii Israël oculos, viderunt Ægyptios post se, et timuerunt valde : clamaveruntque ad Dominum, |
11 e dissero a Mosè: «Mancavan forse sepolcri in Egitto, che ci hai condotti a morire nel deserto? Che hai tu voluto fare conducendoci via dall'Egitto? | 11 et dixerunt ad Moysen : Forsitan non erant sepulchra in Ægypto, ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine : quid hoc facere voluisti, ut educeres nos ex Ægypto ? |
12 Non è proprio questo che ti dicevamo in Egitto: - Lasciaci stare che seguiteremo a servire agli Egiziani?- Certo, era molto meglio a servire a loro, che morir nel deserto». | 12 nonne iste est sermo, quem loquebamur ad te in Ægypto, dicentes : Recede a nobis, ut serviamus Ægyptiis ? multo enim melius erat servire eis, quam mori in solitudine. |
13 E Mosè disse al popolo: «Non abbiate paura; state fermi, e vedete le cose grandi che il Signore farà oggi; in verità, quegli Egiziani che ora vedete, non li vedrete mai più in eterno. | 13 Et ait Moyses ad populum : Nolite timere : state, et videte magnalia Domini quæ facturus est hodie : Ægyptios enim, quos nunc videtis, nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum. |
14 Il Signore combatterà per voi; e voi, tacete». | 14 Dominus pugnabit pro vobis, et vos tacebitis. |
15 Il Signore disse a Mosè: «Perchè gridi a me? Ordina a' figli di Israele che si mettano in cammino. | 15 Dixitque Dominus ad Moysen : Quid clamas ad me ? loquere filiis Israël ut proficiscantur. |
16 Tu, poi, leva la tua verga, stendi la tua mano sul mare, e dividilo, così che i figli d'Israele vi passino per mezzo all'asciutto. | 16 Tu autem eleva virgam tuam, et extende manum tuam super mare, et divide illud : ut gradiantur filii Israël in medio mari per siccum. |
17 Io indurerò il cuore degli Egiziani, così che v'inseguiranno; e trarrò gloria dal Faraone da tutto il suo esercito, da' suoi carri e da' suoi cavalieri. | 17 Ego autem indurabo cor Ægyptiorum ut persequantur vos : et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu ejus, et in curribus et in equitibus illius. |
18 Ed impareranno gli Egiziani ch'io sono il Signore, quando mi sarò reso glorioso sul Faraone, sui carri e sui cavalieri di lui». | 18 Et scient Ægyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus fuero in Pharaone, et in curribus atque in equitibus ejus. |
19 L'angelo di Dio che precedeva le schiere di Israele, si mosse, e si mise dietro a loro; insieme con lui, la colonna di nubi lasciò del pari la prima linea, e si mise in fondo, | 19 Tollensque se angelus Dei, qui præcedebat castra Israël, abiit post eos : et cum eo pariter columna nubis, priora dimittens, post tergum |
20 tra le schiere degli Egiziani e quelle d'Israele. Quella nube era oscura da una parte, e dall'altra illuminava la notte; così, per tutta la notte, non poterono gli Egiziani avanzarsi verso gli Israeliti. | 20 stetit, inter castra Ægyptiorum et castra Israël : et erat nubes tenebrosa, et illuminans noctem, ita ut ad se invicem toto noctis tempore accedere non valerent. |
21 Avendo poi Mosè stesa la mano verso il mare, il Signore lo asciugò, facendo soffiare per tutta la notte un vento forte caldissimo, e lo ridusse all'asciutto. Le acque poi si eran divise. | 21 Cumque extendisset Moyses manum super mare, abstulit illud Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte, et vertit in siccum : divisaque est aqua. |
22 Ed i figli di Israele entrarono in mezzo all'asciutto mare, formando l'acqua come un muro a destra ed a sinistra di loro. | 22 Et ingressi sunt filii Israël per medium sicci maris : erat enim aqua quasi murus a dextra eorum et læva. |
23 Gli Egiziani, inseguendoli entrarono in mezzo al mare dietro a loro; tutta la cavalleria del Faraone, i carri e i cavalieri di lui. | 23 Persequentesque Ægyptii ingressi sunt post eos, et omnis equitatus Pharaonis, currus ejus et equites per medium maris. |
24 Già s'era alla veglia del mattino, e rivoltosi il Signore dalla colonna di nube e di fuoco verso le schiere degli Egiziani, sbaragliò il loro esercito, | 24 Jamque advenerat vigilia matutina, et ecce respiciens Dominus super castra Ægyptiorum per columnam ignis et nubis, interfecit exercitum eorum, |
25 fece incagliare le ruote dei loro carri che restavano arenate sul fondo. Dissero dunque gli Egiziani: «Salviamoci da Israele; il Signore combatte contro di noi, in loro favore». | 25 et subvertit rotas curruum, ferebanturque in profundum. Dixerunt ergo Ægyptii : Fugiamus Israëlem : Dominus enim pugnat pro eis contra nos. |
26 Ma il Signore disse a Mosè: «Stendi la mano sul mare, acciò l'acque ritornino ove sono gli Egiziani, sui loro carri e cavalieri». | 26 Et ait Dominus ad Moysen : Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquæ ad Ægyptios super currus et equites eorum. |
27 Avendo dunque Mosè di primo mattino, stesa la mano verso il mare, questo ritornò al suo luogo; le acque si rovesciarono sugli Egiziani che fuggivano, ed il Signore li travolse in mezzo alle onde. | 27 Cumque extendisset Moyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priorem locum : fugientibusque Ægyptiis occurrerunt aquæ, et involvit eos Dominus in mediis fluctibus. |
28 Le acque ritornarono, e sommersero i carri ed i cavalieri di tutto l'esercito del Faraone, che per inseguire gli ebrei erano entrati nel mare; neppur uno se ne salvò. | 28 Reversæque sunt aquæ, et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis, qui sequentes ingressi fuerant mare : nec unus quidem superfuit ex eis. |
29 Invece, i figli d' Israele passarono per mezzo all'asciutto mare, e le acque stavano a destra ed a sinistra di loro, come una muraglia. | 29 Filii autem Israël perrexerunt per medium sicci maris, et aquæ eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris : |
30 In quel giorno, il Signore liberò Israele dalle mani degli Egiziani. | 30 liberavitque Dominus in die illa Israël de manu Ægyptiorum. |
31 Vedendo sulla spiaggia del mare i cadaveri degli Egiziani, e la potenza grande che il Signore aveva esercitata contro di essi, il popolo temè il Signore, e credettero al Signore ed a Mosè suo servo. | 31 Et viderunt Ægyptios mortuos super littus maris, et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos : timuitque populus Dominum, et crediderunt Domino, et Moysi servo ejus. |