1 ויהי בשנת ארבע לדריוש המלך היה דבר יהוה אל זכריה בארבעה לחדש התשעי בכסלו | 1 Et factum est in anno quarto Darii regis, factum est verbum Domini adZachariam in quarta mensis noni, qui est Casleu. |
2 וישלח בית אל שר אצר ורגם מלך ואנשיו לחלות את פני יהוה | 2 Et Bethel miserat Sarasar etRegemmelech et viros, qui erant cum eo, ad deprecandam faciem Domini, |
3 לאמר אל הכהנים אשר לבית יהוה צבאות ואל הנביאים לאמר האבכה בחדש החמשי הנזר כאשר עשיתי זה כמה שנים | 3 utdicerent sacerdotibus domus Domini exercituum et prophetis loquentes: “Numquid flendum est mihi in quinto mense vel ieiunandum, sicut iam feci multisannis? ”.
|
4 ויהי דבר יהוה צבאות אלי לאמר | 4 Et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens: |
5 אמר אל כל עם הארץ ואל הכהנים לאמר כי צמתם וספוד בחמישי ובשביעי וזה שבעים שנה הצום צמתני אני | 5 “ Loquere ad omnempopulum terrae et ad sacerdotes dicens: Cum ieiunaretis et plangeretis in quintoet septimo mense per hos septuaginta annos, numquid revera ieiunastis mihi? |
6 וכי תאכלו וכי תשתו הלוא אתם האכלים ואתם השתים | 6 Etcum comedistis et bibistis, numquid non vobis comedistis et vobismetipsisbibistis? |
7 הלוא את הדברים אשר קרא יהוה ביד הנביאים הראשנים בהיות ירושלם ישבת ושלוה ועריה סביבתיה והנגב והשפלה ישב | 7 Numquid non sunt verba, quae locutus est Dominus in manu prophetarumpriorum, cum adhuc Ierusalem habitaretur et esset opulenta, ipsa et urbes incircuitu eius, et Nageb habitaretur simul cum Sephela? ”.
|
8 ויהי דבר יהוה אל זכריה לאמר | 8 Et factum est verbum Domini ad Zachariam dicens: |
9 כה אמר יהוה צבאות לאמר משפט אמת שפטו וחסד ורחמים עשו איש את אחיו | 9 “ Haec ait Dominusexercituum dicens: Iudicium verum iudicate et misericordiam et miserationesfacite unusquisque cum fratre suo; |
10 ואלמנה ויתום גר ועני אל תעשקו ורעת איש אחיו אל תחשבו בלבבכם | 10 et viduam et pupillum et advenam etpauperem nolite calumniari, et malum unusquisque contra fratrem suum nolitecogitare in corde vestro. |
11 וימאנו להקשיב ויתנו כתף סררת ואזניהם הכבידו משמוע | 11 Et noluerunt attendere; et opposuerunt dorsumrebelle et aures suas aggravaverunt, ne audirent. |
12 ולבם שמו שמיר משמוע את התורה ואת הדברים אשר שלח יהוה צבאות ברוחו ביד הנביאים הראשנים ויהי קצף גדול מאת יהוה צבאות | 12 Et cor suum posueruntadamantem, ne audirent legem et verba, quae misit Dominus exercituum in spiritusuo per manum prophetarum priorum, et facta est indignatio magna a Dominoexercituum. |
13 ויהי כאשר קרא ולא שמעו כן יקראו ולא אשמע אמר יהוה צבאות | 13 Et factum est, sicut cum clamaret, et ipsi non audierunt, sicclamabunt, et non exaudiam, dicit Dominus exercituum. |
14 ואסערם על כל הגוים אשר לא ידעום והארץ נשמה אחריהם מעבר ומשב וישימו ארץ חמדה לשמה | 14 Et disperdam eos peromnes gentes, quas nesciunt; et terra desolata est post eos, ita ut non essettransiens et revertens. Et posuerunt terram desiderabilem in desertum ”.
|