| 1 זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו | 1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie. |
| 2 נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים | 2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa. |
| 3 יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות | 3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy. |
| 4 מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו | 4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy. |
| 5 על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו | 5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia. |
| 6 מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם | 6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem. |
| 7 אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו | 7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy. |
| 8 עבדים משלו בנו פרק אין מידם | 8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki. |
| 9 בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר | 9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni. |
| 10 עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב | 10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu. |
| 11 נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה | 11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy. |
| 12 שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו | 12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych. |
| 13 בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו | 13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem. |
| 14 זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם | 14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni. |
| 15 שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו | 15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce. |
| 16 נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו | 16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli. |
| 17 על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו | 17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione. |
| 18 על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו | 18 że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale. |
| 19 אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור | 19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron - poprzez pokolenia. |
| 20 למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים | 20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić? |
| 21 השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם | 21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne! |
| 22 כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד | 22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz? |