ΝΑΟΥΜ - Naum - Nahum 2

LXX	LA SACRA BIBBIA
1 ιδου επι τα ορη οι ποδες ευαγγελιζομενου και απαγγελλοντος ειρηνην εορταζε ιουδα τας εορτας σου αποδος τας ευχας σου διοτι ου μη προσθησωσιν ετι του διελθειν δια σου εις παλαιωσιν συντετελεσται εξηρται	1 Ecco! Sui monti i piedi di chi proclama "Salvezza!".
2 ανεβη εμφυσων εις προσωπον σου εξαιρουμενος εκ θλιψεως σκοπευσον οδον κρατησον οσφυος ανδρισαι τη ισχυι σφοδρα	2 Sale contro di te un devastatore! Monta la guardia sullo spalto, sorveglia il cammino, stringiti i fianchi, raccogli tutte le forze!
3 διοτι απεστρεψεν κυριος την υβριν ιακωβ καθως υβριν του ισραηλ διοτι εκτινασσοντες εξετιναξαν αυτους και τα κληματα αυτων διεφθειραν	3 Il Signore restaura la vigna di Giacobbe e la vigna d'Israele; i ladri li avevano depredati e ne avevano distrutto i tralci.
4 οπλα δυναστειας αυτων εξ ανθρωπων ανδρας δυνατους εμπαιζοντας εν πυρι αι ηνιαι των αρματων αυτων εν ημερα ετοιμασιας αυτου και οι ιππεις θορυβηθησονται	4 Lo scudo dei suoi prodi è fiammeggiante, i suoi valorosi sono vestiti di scarlatto; per la lucentezza dei ferri splendono i carri; nel giorno dell'attacco i cavalieri si agitano;
5 εν ταις οδοις και συγχυθησονται τα αρματα και συμπλακησονται εν ταις πλατειαις η ορασις αυτων ως λαμπαδες πυρος και ως αστραπαι διατρεχουσαι	5 per le strade sfrecciano i carri, corrono alla rinfusa nelle piazze; a vederli sono come fiaccole, come folgori guizzano qua e là.
6 και μνησθησονται οι μεγιστανες αυτων και φευξονται ημερας και ασθενησουσιν εν τη πορεια αυτων και σπευσουσιν επι τα τειχη και ετοιμασουσιν τας προφυλακας αυτων	6 Egli richiama le sue truppe scelte, fino a spossarle durante la marcia; si slanciano contro la sua cinta, il riparo è già pronto, la copertura di scudi è già formata.
7 πυλαι των ποταμων διηνοιχθησαν και τα βασιλεια διεπεσεν	7 Le porte sul fiume si spalancano, è in subbuglio il palazzo;
8 και η υποστασις απεκαλυφθη και αυτη ανεβαινεν και αι δουλαι αυτης ηγοντο καθως περιστεραι φθεγγομεναι εν καρδιαις αυτων	8 si rimuove, emigra la signora, e le sue ancelle gemono; come un gemere di colombe gemono sopra il loro petto.
9 και νινευη ως κολυμβηθρα υδατος τα υδατα αυτης και αυτοι φευγοντες ουκ εστησαν και ουκ ην ο επιβλεπων	9 Ninive è come un serbatoio d'acqua le cui acque scorrono via! "Fermatevi! Fermatevi!". Ma nessuno torna indietro!
10 διηρπαζον το αργυριον διηρπαζον το χρυσιον και ουκ ην περας του κοσμου αυτης βεβαρυνται υπερ παντα τα σκευη τα επιθυμητα αυτης	10 Depredate argento! Depredate oro! I tesori sono infiniti! Impadronitevi delle ricchezze, d'ogni oggetto prezioso!
11 εκτιναγμος και ανατιναγμος και εκβρασμος και καρδιας θραυσμος και υπολυσις γονατων και ωδινες επι πασαν οσφυν και το προσωπον παντων ως προσκαυμα χυτρας	11 Spoliazione! Saccheggio! Rapina! Il cuore vien meno, le ginocchia vacillano; lo spavento è in tutti i cuori e tutti i volti si scolorano!
12 που εστιν το κατοικητηριον των λεοντων και η νομη η ουσα τοις σκυμνοις ου επορευθη λεων του εισελθειν εκει σκυμνος λεοντος και ουκ ην ο εκφοβων	12 Dov'è il covo dei leoni e la caverna dei leoncini? Il leone parte, resta la leonessa con i leoncini, senza essere molestati.
13 λεων ηρπασεν τα ικανα τοις σκυμνοις αυτου και απεπνιξεν τοις λεουσιν αυτου και επλησεν θηρας νοσσιαν αυτου και το κατοικητηριον αυτου αρπαγης	13 Il leone sbrana per i suoi cuccioli, squarta per le sue leonesse; riempie di preda le sue tane e le sue caverne di animali sbranati!
14 ιδου εγω επι σε λεγει κυριος παντοκρατωρ και εκκαυσω εν καπνω πληθος σου και τους λεοντας σου καταφαγεται ρομφαια και εξολεθρευσω εκ της γης την θηραν σου και ου μη ακουσθη ουκετι τα εργα σου	14 Ecco! A te! Dice il Signore degli eserciti: Ridurrò in fumo i tuoi carri e i tuoi piccoli li divorerà la spada! Farò scomparire dalla terra le tue rapine né più si udrà la voce dei tuoi massacri!