ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 2

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν εφ' ημας και επι τους δικαστας ημων τους δικασαντας τον ισραηλ και επι τους βασιλεις ημων και επι τους αρχοντας ημων και επι ανθρωπον ισραηλ και ιουδα	1 Le Seigneur a donc réalisé la parole qu’il avait dite contre nous, contre nos juges qui ont jugé Israël, contre nos rois, nos chefs et tous les gens d’Israël et de Juda.
2 ουκ εποιηθη υποκατω παντος του ουρανου καθα εποιησεν εν ιερουσαλημ κατα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση	2 Jamais sous le ciel on n’a vu chose semblable à ce qui est arrivé à Jérusalem, cela même qui est écrit dans la Loi de Moïse.
3 του φαγειν ημας ανθρωπον σαρκας υιου αυτου και ανθρωπον σαρκας θυγατρος αυτου	3 Certains parmi nous en sont venus à manger la chair de leur fils ou de leur fille.
4 και εδωκεν αυτους υποχειριους πασαις ταις βασιλειαις ταις κυκλω ημων εις ονειδισμον και εις αβατον εν πασι τοις λαοις τοις κυκλω ου διεσπειρεν αυτους κυριος εκει	4 Le Seigneur les a livrés au pouvoir de tous les royaumes qui nous entourent; ils sont devenus un exemple de malédiction et de ruine pour les peuples d’alentour parmi lesquels il les a dispersés.
5 και εγενηθησαν υποκατω και ουκ επανω οτι ημαρτομεν κυριω θεω ημων προς το μη ακουειν της φωνης αυτου	5 Nous avons été soumis au lieu de dominer, car nous avions péché contre le Seigneur notre Dieu et nous n’avions pas écouté sa voix.
6 τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε και τοις πατρασιν ημων η αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη	6 Le Seigneur notre Dieu est juste, mais pour nous et nos pères, c’est la honte du visage qui nous convient en ce jour.
7 α ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα ηλθεν εφ' ημας	7 Tous ces malheurs dont le Seigneur avait parlé sont tombés sur nous,
8 και ουκ εδεηθημεν του προσωπου κυριου του αποστρεψαι εκαστον απο των νοηματων της καρδιας αυτων της πονηρας	8 et nous n’avons pas renoncé chacun aux pensées mauvaises de notre cœur pour apaiser la colère du Seigneur.
9 και εγρηγορησεν κυριος επι τοις κακοις και επηγαγε κυριος εφ' ημας οτι δικαιος ο κυριος επι παντα τα εργα αυτου α ενετειλατο ημιν	9 C’est pourquoi le Seigneur a prévu ces malheurs et les a fait venir sur nous, car le Seigneur est juste dans tout ce qu’il nous a commandé.
10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων	10 Et nous, nous n’avons pas écouté sa voix, nous n’avons pas obéi aux commandements que le Seigneur avait placés devant nous.
11 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ ος εξηγαγες τον λαον σου εκ γης αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν σημειοις και εν τερασιν και εν δυναμει μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη	11 Seigneur, Dieu d’Israël, tu as fait sortir ton peuple du pays d’Égypte à main forte, avec miracles, prodiges, faisant usage de ta puissance et frappant de grands coups. Tu t’y es rendu célèbre et tu l’es encore,
12 ημαρτομεν ησεβησαμεν ηδικησαμεν κυριε ο θεος ημων επι πασιν τοις δικαιωμασιν σου	12 mais nous, nous avons péché, nous avons commis le mal, nous avons pratiqué l’injustice, Seigneur notre Dieu, oubliant tous tes commandements.
13 αποστραφητω ο θυμος σου αφ' ημων οτι κατελειφθημεν ολιγοι εν τοις εθνεσιν ου διεσπειρας ημας εκει	13 Que ta colère se détourne de nous puisque nous ne sommes plus qu’un petit reste au milieu des nations où tu nous as dispersés.
14 εισακουσον κυριε της προσευχης ημων και της δεησεως ημων και εξελου ημας ενεκεν σου και δος ημιν χαριν κατα προσωπον των αποικισαντων ημας	14 Écoute Seigneur notre prière et notre supplication, délivre-nous pour l’honneur de ton nom, et fais-nous trouver grâce devant ceux qui nous ont déportés.
15 ινα γνω πασα η γη οτι συ κυριος ο θεος ημων οτι το ονομα σου επεκληθη επι ισραηλ και επι το γενος αυτου	15 Alors toute la terre saura que tu es le Seigneur notre Dieu, car ton nom a été invoqué sur Israël et sur sa descendance.
16 κυριε κατιδε εκ του οικου του αγιου σου και εννοησον εις ημας κλινον κυριε το ους σου και ακουσον	16 Regarde Seigneur de ta Demeure sainte, pense à nous, prête l’oreille, écoute-nous.
17 ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε οτι ουχ οι τεθνηκοτες εν τω αδη ων ελημφθη το πνευμα αυτων απο των σπλαγχνων αυτων δωσουσιν δοξαν και δικαιωμα τω κυριω	17 Ouvre les yeux et regarde: ce ne sont pas les morts, couchés dans le monde d’en bas, qui rendront gloire et justice au Seigneur après que l’esprit a quitté leur corps,
18 αλλα η ψυχη η λυπουμενη επι το μεγεθος ο βαδιζει κυπτον και ασθενουν και οι οφθαλμοι οι εκλειποντες και η ψυχη η πεινωσα δωσουσιν σοι δοξαν και δικαιοσυνην κυριε	18 c’est le vivant, Seigneur, lui qui va courbé et sans force, accablé par son fardeau, les yeux affaiblis et le cœur angoissé.
19 οτι ουκ επι τα δικαιωματα των πατερων ημων και των βασιλεων ημων ημεις καταβαλλομεν τον ελεον ημων κατα προσωπον σου κυριε ο θεος ημων	19 Nous ne comptons pas sur les mérites de nos pères et de nos rois lorsque nous faisons monter cette prière vers toi, Seigneur notre Dieu;
20 οτι ενηκας τον θυμον σου και την οργην σου εις ημας καθαπερ ελαλησας εν χειρι των παιδων σου των προφητων λεγων	20 car tu as envoyé sur nous ta colère et ta fureur comme tu l’avais annoncé par tes serviteurs les prophètes
21 ουτως ειπεν κυριος κλινατε τον ωμον υμων και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και καθισατε επι την γην ην εδωκα τοις πατρασιν υμων	21 en ces termes: “Ainsi parle le Seigneur: inclinez-vous, servez le roi de Babylone et vous resterez dans le pays que j’ai donné à vos pères.
22 και εαν μη ακουσητε της φωνης κυριου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος	22 Mais si vous n’écoutez pas la voix du Seigneur votre Dieu, si vous refusez de servir le roi de Babylone,
23 εκλειψειν ποιησω εκ πολεων ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ φωνην ευφροσυνης και φωνην χαρμοσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης και εσται πασα η γη εις αβατον απο ενοικουντων	23 je ferai cesser dans les villes de Juda et à Jérusalem, le chant de joie et le chant de fête, les chants du fiancé et de la fiancée, et tout le pays sera désert, privé d’habitants.”
24 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης σου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος και εστησας τους λογους σου ους ελαλησας εν χερσιν των παιδων σου των προφητων του εξενεχθηναι τα οστα βασιλεων ημων και τα οστα των πατερων ημων εκ του τοπου αυτων	24 Mais nous n’avons pas écouté ton appel à servir le roi de Babylone, et tu as accompli ce que tu avais annoncé par tes serviteurs les prophètes: les ossements de nos rois, les ossements de nos pères ont été enlevés de leurs tombes.
25 και ιδου εστιν εξερριμμενα τω καυματι της ημερας και τω παγετω της νυκτος και απεθανοσαν εν πονοις πονηροις εν λιμω και εν ρομφαια και εν αποστολη	25 Ils ont été jetés sur le sol exposés au soleil comme au froid de la nuit. Nos pères eux-mêmes sont morts dans de cruelles souffrances, par la faim, l’épée et la peste.
26 και εθηκας τον οικον ου επεκληθη το ονομα σου επ' αυτω ως η ημερα αυτη δια πονηριαν οικου ισραηλ και οικου ιουδα	26 Tu as fait cette Maison qui porte ton nom ce qu’elle est aujourd’hui, à cause de la méchanceté de la maison d’Israël et de la maison de Juda.
27 και εποιησας εις ημας κυριε ο θεος ημων κατα πασαν επιεικειαν σου και κατα παντα οικτιρμον σου τον μεγαν	27 Tu nous as traités, Seigneur notre Dieu, avec grande bonté et grande miséricorde,
28 καθα ελαλησας εν χειρι παιδος σου μωυση εν ημερα εντειλαμενου σου αυτω γραψαι τον νομον σου εναντιον υιων ισραηλ λεγων	28 comme tu l’avais annoncé par le bouche de ton serviteur Moïse, le jour où tu lui as ordonné d’écrire ta Loi en présence des enfants d’Israël.
29 εαν μη ακουσητε της φωνης μου η μην η βομβησις η μεγαλη η πολλη αυτη αποστρεψει εις μικραν εν τοις εθνεσιν ου διασπερω αυτους εκει	29 Tu leur avais dit: “Si vous n’écoutez pas ma voix, cette grande et vaste multitude sera réduite à un tout petit nombre parmi les nations où je les disperserai.
30 οτι εγνων οτι ου μη ακουσωσιν μου οτι λαος σκληροτραχηλος εστιν και επιστρεψουσιν επι καρδιαν αυτων εν γη αποικισμου αυτων	30 Oui, je sais bien qu’ils ne m’écouteront pas, car c’est un peuple à la tête dure, mais dans le pays où ils seront déportés, ils rentreront en eux-mêmes.
31 και γνωσονται οτι εγω κυριος ο θεος αυτων και δωσω αυτοις καρδιαν και ωτα ακουοντα	31 Alors ils sauront que je suis le Seigneur leur Dieu et je leur donnerai un cœur pour comprendre et des oreilles pour entendre.
32 και αινεσουσιν με εν γη αποικισμου αυτων και μνησθησονται του ονοματος μου	32 Dans le pays de leur exil ils me loueront et se souviendront de mon nom.
33 και αποστρεψουσιν απο του νωτου αυτων του σκληρου και απο πονηρων πραγματων αυτων οτι μνησθησονται της οδου πατερων αυτων των αμαρτοντων εναντι κυριου	33 Ils renonceront à leur tête dure et à leurs pensées mauvaises; ils se souviendront du sort de leurs pères qui ont péché devant le Seigneur.
34 και αποστρεψω αυτους εις την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ και κυριευσουσιν αυτης και πληθυνω αυτους και ου μη σμικρυνθωσιν	34 Alors je les ramènerai dans le pays que j’ai promis par serment à Abraham, Isaac et Jacob, leurs pères; ils le posséderont, je ferai qu’ils s’y multiplient et ne diminuent plus.
35 και στησω αυτοις διαθηκην αιωνιον του ειναι με αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον και ου κινησω ετι τον λαον μου ισραηλ απο της γης ης εδωκα αυτοις	35 Je ferai avec eux une alliance éternelle, je serai leur Dieu et ils seront mon peuple et je ne chasserai plus mon peuple Israël du pays que je leur ai donné.”