ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 24

¹ η σοφια αινεσει ψυχην αυτης και εν μεσω λαου αυτης καυχησεται

² εν εκκλησια υψιστου στομα αυτης ανοιξει και εναντι δυναμεως αυτου καυχησεται

³ εγω απο στοματος υψιστου εξηλθον και ως ομιχλη κατεκαλυψα γην

⁴ εγω εν υψηλοις κατεσκηνωσα και ο θρονος μου εν στυλω νεφελης

⁵ γυρον ουρανου εκυκλωσα μονη και εν βαθει αβυσσων περιεπατησα

⁶ εν κυμασιν θαλασσης και εν παση τη γη και εν παντι λαω και εθνει εκτησαμην

⁷ μετα τουτων παντων αναπαυσιν εζητησα και εν κληρονομια τινος αυλισθησομαι

⁸ τοτε ενετειλατο μοι ο κτιστης απαντων και ο κτισας με κατεπαυσεν την σκηνην μου και ειπεν εν ιακωβ κατασκηνωσον και εν ισραηλ κατακληρονομηθητι

⁹ προ του αιωνος απ' αρχης εκτισεν με και εως αιωνος ου μη εκλιπω

¹⁰ εν σκηνη αγια ενωπιον αυτου ελειτουργησα και ουτως εν σιων εστηριχθην

¹¹ εν πολει ηγαπημενη ομοιως με κατεπαυσεν και εν ιερουσαλημ η εξουσια μου

¹² και ερριζωσα εν λαω δεδοξασμενω εν μεριδι κυριου κληρονομιας αυτου

¹³ ως κεδρος ανυψωθην εν τω λιβανω και ως κυπαρισσος εν ορεσιν αερμων

¹⁴ ως φοινιξ ανυψωθην εν αιγγαδοις και ως φυτα ροδου εν ιεριχω ως ελαια ευπρεπης εν πεδιω και ανυψωθην ως πλατανος

¹⁵ ως κινναμωμον και ασπαλαθος αρωματων δεδωκα οσμην και ως σμυρνα εκλεκτη διεδωκα ευωδιαν ως χαλβανη και ονυξ και στακτη και ως λιβανου ατμις εν σκηνη

¹⁶ εγω ως τερεμινθος εξετεινα κλαδους μου και οι κλαδοι μου κλαδοι δοξης και χαριτος

¹⁷ εγω ως αμπελος εβλαστησα χαριν και τα ανθη μου καρπος δοξης και πλουτου

¹⁸ -

¹⁹ προσελθετε προς με οι επιθυμουντες μου και απο των γενηματων μου εμπλησθητε

²⁰ το γαρ μνημοσυνον μου υπερ το μελι γλυκυ και η κληρονομια μου υπερ μελιτος κηριον

²¹ οι εσθιοντες με ετι πεινασουσιν και οι πινοντες με ετι διψησουσιν

²² ο υπακουων μου ουκ αισχυνθησεται και οι εργαζομενοι εν εμοι ουχ αμαρτησουσιν

²³ ταυτα παντα βιβλος διαθηκης θεου υψιστου νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ

²⁴ -

²⁵ ο πιμπλων ως φισων σοφιαν και ως τιγρις εν ημεραις νεων

²⁶ ο αναπληρων ως ευφρατης συνεσιν και ως ιορδανης εν ημεραις θερισμου

²⁷ ο εκφαινων ως φως παιδειαν ως γηων εν ημεραις τρυγητου

²⁸ ου συνετελεσεν ο πρωτος γνωναι αυτην και ουτως ο εσχατος ουκ εξιχνιασεν αυτην

²⁹ απο γαρ θαλασσης επληθυνθη διανοημα αυτης και η βουλη αυτης απο αβυσσου μεγαλης

³⁰ καγω ως διωρυξ απο ποταμου και ως υδραγωγος εξηλθον εις παραδεισον

³¹ ειπα ποτιω μου τον κηπον και μεθυσω μου την πρασιαν και ιδου εγενετο μοι η διωρυξ εις ποταμον και ο ποταμος μου εγενετο εις θαλασσαν

³² ετι παιδειαν ως ορθρον φωτιω και εκφανω αυτα εως εις μακραν

³³ ετι διδασκαλιαν ως προφητειαν εκχεω και καταλειψω αυτην εις γενεας αιωνων

³⁴ ιδετε οτι ουκ εμοι μονω εκοπιασα αλλ' απασιν τοις εκζητουσιν αυτην