1 ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην | 1 Chi teme il Signore farà tutto questo, e chi possiede la legge ha la sapienza. |
2 και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον | 2 Questa gli andrà incontro come madre, l'attenderà come vergine sposa, |
3 ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον | 3 lo nutrirà col pane della comprensione, lo disseterà con l'acqua dell'intelligenza. |
4 στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη | 4 Ad essa si appoggerà e non vacillerà, in essa confiderà e non sarà deluso. |
5 και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου | 5 Essa l'esalterà tra i suoi vicini, gli aprirà la bocca in mezzo all'assemblea. |
6 ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει | 6 Egli troverà letizia e corona d'allegrezza, avrà in eredità un nome duraturo. |
7 ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην | 7 Gli stolti non la raggiungeranno, i peccatori non la vedranno. |
8 μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης | 8 E' lontana dall'arroganza, i bugiardi non la ricorderanno. |
9 ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη | 9 La lode non s'addice in bocca al peccatore, perché non gli è stata destinata dal Signore. |
10 εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον | 10 La lode, infatti, suppone la sapienza, ed è il Signore che la concede. |
11 μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει | 11 Non dire: "Ho peccato per opera del Signore", perché egli non fa quello che odia. |
12 μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου | 12 Non dire: "Lui mi ha sedotto", perché non gli serve l'uomo peccatore. |
13 παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον | 13 Il Signore odia ogni abominio: esso non è amato da quanti lo temono. |
14 αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου | 14 Egli ha fatto l'uomo dal principio e l'ha lasciato in balìa del suo consiglio. |
15 εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας | 15 Se vuoi, osserva i comandamenti, chi ha buona volontà pratica la fedeltà. |
16 παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου | 16 Egli ti ha messo davanti il fuoco e l'acqua: dove tu vuoi, stendi la mano. |
17 εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω | 17 Davanti all'uomo, la vita e la morte, quanto desidera gli viene dato. |
18 οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα | 18 La sapienza del Signore è grande: forte in potenza, lui vede tutto. |
19 και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου | 19 I suoi occhi sopra quelli che lo temono, egli osserva tutta l'opera dell'uomo. |
20 ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν | 20 A nessuno ha comandato l'empietà, a nessuno ha dato la facoltà di peccare. |