ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

LXX	VULGATA
1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια	1 Filius sapiens doctrina patris ; qui autem illusor est non audit cum arguitur.
2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι	2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis : anima autem prævaricatorum iniqua.
3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον	3 Qui custodit os suum custodit animam suam ; qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια	4 Vult et non vult piger ; anima autem operantium impinguabitur.
5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν	5 Verbum mendax justus detestabitur ; impius autem confundit, et confundetur.
6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια	6 Justitia custodit innocentis viam, impietas autem peccatorem supplantat.
7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω	7 Est quasi dives, cum nihil habeat, et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην	8 Redemptio animæ viri divitiæ suæ ; qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν	9 Lux justorum lætificat : lucerna autem impiorum extinguetur.
10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι	10 Inter superbos semper jurgia sunt ; qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα	11 Substantia festinata minuetur ; quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη	12 Spes quæ differtur affligit animam ; lignum vitæ desiderium veniens.
13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου	13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat ; qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis : justi autem misericordes sunt, et miserantur.
14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται	14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια	15 Doctrina bona dabit gratiam ; in itinere contemptorum vorago.
16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν	16 Astutus omnia agit cum consilio ; qui autem fatuus est aperit stultitiam.
17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον	17 Nuntius impii cadet in malum ; legatus autem fidelis, sanitas.
18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται	18 Egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam ; qui autem acquiescit arguenti glorificabitur.
19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως	19 Desiderium si compleatur delectat animam ; detestantur stulti eos qui fugiunt mala.
20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται	20 Qui cum sapientibus graditur sapiens erit ; amicus stultorum similis efficietur.
21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα	21 Peccatores persequitur malum, et justis retribuentur bona.
22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων	22 Bonus reliquit hæredes filios et nepotes, et custoditur justo substantia peccatoris.
23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως	23 Multi cibi in novalibus patrum, et aliis congregantur absque judicio.
24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει	24 Qui parcit virgæ odit filium suum ; qui autem diligit illum instanter erudit.
25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις	25 Justus comedit et replet animam suam ; venter autem impiorum insaturabilis.