ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 48

LXX	SMITH VAN DYKE
1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος	1 تسبيحة مزمور. لبني قورح‎. ‎عظيم هو الرب وحميد جدا في مدينة الهنا جبل قدسه‎.
2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην	2 ‎جميل الارتفاع فرح كل الارض جبل صهيون. فرح اقاصي الشمال مدينة الملك العظيم‎.
3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης	3 ‎الله في قصورها يعرف ملجأ
4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν	4 لانه هوذا الملوك اجتمعوا. مضوا جميعا‎.
5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου	5 ‎لما رأوا بهتوا ارتاعوا فرّوا‎.
6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με	6 ‎اخذتهم الرعدة هناك. والمخاض كوالدة‎.
7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι	7 ‎بريح شرقية تكسر سفن ترشيش‎.
8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου	8 ‎كما سمعنا هكذا رأينا في مدينة رب الجنود في مدينة الهنا. الله يثبّتها الى الابد. سلاه
9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου	9 ذكرنا يا الله رحمتك في وسط هيكلك‎.
10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας	10 ‎نظير اسمك يا الله تسبيحك الى اقاصي الارض. يمينك ملآنة برا‎.
11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων	11 ‎يفرح جبل صهيون تبتهج بنات يهوذا من اجل احكامك
12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων	12 طوفوا بصهيون ودوروا حولها. عدوّا ابراجها‎.
13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις	13 ‎ضعوا قلوبكم على متارسها. تأملوا قصورها لكي تحدثوا بها جيلا آخر‎.
14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα	14 ‎لان الله هذا هو الهنا الى الدهر والابد. هو يهدينا حتى الى‏ الموت
15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις