ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 30

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ εκστασεως	1 Psaume. Cantique pour la dédicace du temple. De David.
2 επι σοι κυριε ηλπισα μη καταισχυνθειην εις τον αιωνα εν τη δικαιοσυνη σου ρυσαι με και εξελου με	2 Je t’exalte, Seigneur, car tu m’as relevé, tu n’as pas laissé mes ennemis rire de moi.
3 κλινον προς με το ους σου ταχυνον του εξελεσθαι με γενου μοι εις θεον υπερασπιστην και εις οικον καταφυγης του σωσαι με	3 Ô Seigneur, mon Dieu, j’ai crié vers toi et tu m’as guéri.
4 οτι κραταιωμα μου και καταφυγη μου ει συ και ενεκεν του ονοματος σου οδηγησεις με και διαθρεψεις με	4 Tu as rappelé mon âme en route vers les morts, et tu m’as fait revivre quand j’allais à la fosse.
5 εξαξεις με εκ παγιδος ταυτης ης εκρυψαν μοι οτι συ ει ο υπερασπιστης μου	5 Chantez au Seigneur, vous, ses fidèles, et célébrez son Nom très saint.
6 εις χειρας σου παραθησομαι το πνευμα μου ελυτρωσω με κυριε ο θεος της αληθειας	6 Car sa colère ne dure qu’un instant, mais ses bontés, toute une vie. Au soir les pleurs s’installent, mais au matin c’est un cri de joie.
7 εμισησας τους διαφυλασσοντας ματαιοτητας δια κενης εγω δε επι τω κυριω ηλπισα	7 Je me disais quand tout allait bien: “Rien ne pourra m’ébranler!”
8 αγαλλιασομαι και ευφρανθησομαι επι τω ελεει σου οτι επειδες την ταπεινωσιν μου εσωσας εκ των αναγκων την ψυχην μου	8 Mais c’est par ta bonté, Seigneur, que je tenais, comme planté sur un roc élevé. À peine as-tu caché ta face que je vacillais.
9 και ου συνεκλεισας με εις χειρας εχθρου εστησας εν ευρυχωρω τους ποδας μου	9 J’ai crié vers toi, Seigneur, j’ai supplié mon Dieu:
10 ελεησον με κυριε οτι θλιβομαι εταραχθη εν θυμω ο οφθαλμος μου η ψυχη μου και η γαστηρ μου	10 “Que gagnes-tu à ma mort? Si je vais à la fosse, est-ce ma poussière qui dira tes louanges? Sera-t-elle une preuve de ta fidélité?
11 οτι εξελιπεν εν οδυνη η ζωη μου και τα ετη μου εν στεναγμοις ησθενησεν εν πτωχεια η ισχυς μου και τα οστα μου εταραχθησαν	11 Écoute, Seigneur, aie pitié, sois mon secours.”
12 παρα παντας τους εχθρους μου εγενηθην ονειδος και τοις γειτοσιν μου σφοδρα και φοβος τοις γνωστοις μου οι θεωρουντες με εξω εφυγον απ' εμου	12 Et tu m’as fait passer du deuil à la danse, tu as déchiré le sac, tu m’as vêtu de fête,
13 επελησθην ωσει νεκρος απο καρδιας εγενηθην ωσει σκευος απολωλος	13 car tu ne veux pas mon silence mais le chant de mon cœur. Seigneur, mon Dieu, je te bénirai à jamais.
14 οτι ηκουσα ψογον πολλων παροικουντων κυκλοθεν εν τω επισυναχθηναι αυτους αμα επ' εμε του λαβειν την ψυχην μου εβουλευσαντο
15 εγω δε επι σε ηλπισα κυριε ειπα συ ει ο θεος μου
16 εν ταις χερσιν σου οι καιροι μου ρυσαι με εκ χειρος εχθρων μου και εκ των καταδιωκοντων με
17 επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου σωσον με εν τω ελεει σου
18 κυριε μη καταισχυνθειην οτι επεκαλεσαμην σε αισχυνθειησαν οι ασεβεις και καταχθειησαν εις αδου
19 αλαλα γενηθητω τα χειλη τα δολια τα λαλουντα κατα του δικαιου ανομιαν εν υπερηφανια και εξουδενωσει
20 ως πολυ το πληθος της χρηστοτητος σου κυριε ης εκρυψας τοις φοβουμενοις σε εξειργασω τοις ελπιζουσιν επι σε εναντιον των υιων των ανθρωπων
21 κατακρυψεις αυτους εν αποκρυφω του προσωπου σου απο ταραχης ανθρωπων σκεπασεις αυτους εν σκηνη απο αντιλογιας γλωσσων
22 ευλογητος κυριος οτι εθαυμαστωσεν το ελεος αυτου εν πολει περιοχης
23 εγω δε ειπα εν τη εκστασει μου απερριμμαι αρα απο προσωπου των οφθαλμων σου δια τουτο εισηκουσας της φωνης της δεησεως μου εν τω κεκραγεναι με προς σε
24 αγαπησατε τον κυριον παντες οι οσιοι αυτου οτι αληθειας εκζητει κυριος και ανταποδιδωσιν τοις περισσως ποιουσιν υπερηφανιαν
25 ανδριζεσθε και κραταιουσθω η καρδια υμων παντες οι ελπιζοντες επι κυριον