ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 108

LXX	LA SACRA BIBBIA
1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ο θεος την αινεσιν μου μη παρασιωπησης	1 Canto. Salmo. Di Davide.
2 οτι στομα αμαρτωλου και στομα δολιου επ' εμε ηνοιχθη ελαλησαν κατ' εμου γλωσση δολια	2 Pronto è il mio cuore, o Dio: voglio cantare e inneggiare; così pure l'animo mio.
3 και λογοις μισους εκυκλωσαν με και επολεμησαν με δωρεαν	3 Destatevi, arpa e cetra, perché possa destar l'aurora.
4 αντι του αγαπαν με ενδιεβαλλον με εγω δε προσευχομην	4 Ti celebrerò fra i popoli, Signore, e a te inneggerò fra le nazioni;
5 και εθεντο κατ' εμου κακα αντι αγαθων και μισος αντι της αγαπησεως μου	5 poiché grande fino ai cieli è la sua misericordia, fino alle nubi la sua fedeltà.
6 καταστησον επ' αυτον αμαρτωλον και διαβολος στητω εκ δεξιων αυτου	6 Sii esaltato fino al cielo, o Dio, s'estenda la tua gloria su tutta la terra.
7 εν τω κρινεσθαι αυτον εξελθοι καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου γενεσθω εις αμαρτιαν	7 Affinché siano salvi i tuoi eletti, porta salvezza con la tua destra ed esaudiscici!
8 γενηθητωσαν αι ημεραι αυτου ολιγαι και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος	8 Dio parla nel suo santuario: "Esulterò e spartirò Sichem, dividerò la valle di Succot.
9 γενηθητωσαν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα	9 Mio è Gàlaad e mio è Manasse: Efraim è l'elmo del mio capo; Giuda il mio scettro;
10 σαλευομενοι μεταναστητωσαν οι υιοι αυτου και επαιτησατωσαν εκβληθητωσαν εκ των οικοπεδων αυτων	10 Moab, il catino del mio lavacro; su Edom getto le calzature; sulla Filistea io voglio esultare".
11 εξερευνησατω δανειστης παντα οσα υπαρχει αυτω διαρπασατωσαν αλλοτριοι τους πονους αυτου	11 Chi vorrà portarmi alla città munita? Chi vorrà guidarmi sino a Edom?
12 μη υπαρξατω αυτω αντιλημπτωρ μηδε γενηθητω οικτιρμων τοις ορφανοις αυτου	12 Non sei stato forse tu a rigettarci? E non esci più, o Dio, alla testa delle nostre schiere?
13 γενηθητω τα τεκνα αυτου εις εξολεθρευσιν εν γενεα μια εξαλειφθητω το ονομα αυτου	13 Dacci tu l'aiuto contro l'avversario, vano è infatti il soccorso dell'uomo.
14 αναμνησθειη η ανομια των πατερων αυτου εναντι κυριου και η αμαρτια της μητρος αυτου μη εξαλειφθειη	14 Con Dio faremo prodigi, sarà egli ad abbattere i nostri nemici.
15 γενηθητωσαν εναντι κυριου δια παντος και εξολεθρευθειη εκ γης το μνημοσυνον αυτων
16 ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
17 και ηγαπησεν καταραν και ηξει αυτω και ουκ ηθελησεν ευλογιαν και μακρυνθησεται απ' αυτου
18 και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
19 γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
20 τουτο το εργον των ενδιαβαλλοντων με παρα κυριου και των λαλουντων πονηρα κατα της ψυχης μου
21 και συ κυριε κυριε ποιησον μετ' εμου ελεος ενεκεν του ονοματος σου οτι χρηστον το ελεος σου
22 ρυσαι με οτι πτωχος και πενης εγω ειμι και η καρδια μου τεταρακται εντος μου
23 ωσει σκια εν τω εκκλιναι αυτην αντανηρεθην εξετιναχθην ωσει ακριδες
24 τα γονατα μου ησθενησαν απο νηστειας και η σαρξ μου ηλλοιωθη δι' ελαιον
25 και εγω εγενηθην ονειδος αυτοις ειδοσαν με εσαλευσαν κεφαλας αυτων
26 βοηθησον μοι κυριε ο θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
27 και γνωτωσαν οτι η χειρ σου αυτη και συ κυριε εποιησας αυτην
28 καταρασονται αυτοι και συ ευλογησεις οι επανιστανομενοι μοι αισχυνθητωσαν ο δε δουλος σου ευφρανθησεται
29 ενδυσασθωσαν οι ενδιαβαλλοντες με εντροπην και περιβαλεσθωσαν ωσει διπλοιδα αισχυνην αυτων
30 εξομολογησομαι τω κυριω σφοδρα εν τω στοματι μου και εν μεσω πολλων αινεσω αυτον
31 οτι παρεστη εκ δεξιων πενητος του σωσαι εκ των καταδιωκοντων την ψυχην μου