ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 12

LXX	NOVA VULGATA
1 και εκελευσεν εισαγαγειν αυτην ου ετιθετο τα αργυρωματα αυτου και συνεταξεν καταστρωσαι αυτη απο των οψοποιηματων αυτου και του οινου αυτου πινειν	1 Et iussit introduci eam, ubi reponebatur argentum ipsius. Et praecepitsterni ei et dare ei ex obsoniis suis et ex vino suo bibere.
2 και ειπεν ιουδιθ ου φαγομαι εξ αυτων ινα μη γενηται σκανδαλον αλλ' εκ των ηκολουθηκοτων μοι χορηγηθησεται	2 Et dixit Iudith:“ Non manducabo ex eis, ne fiat mihi offensio, sed ex eis, quae allata sunt,praebebitur mihi ”.
3 και ειπεν προς αυτην ολοφερνης εαν δε εκλιπη τα οντα μετα σου ποθεν εξοισομεν σοι δουναι ομοια αυτοις ου γαρ εστιν μεθ' ημων εκ του γενους σου	3 Et dixit ad eam Holofernes: “ Si autem defecerint, quae tecum sunt, undeafferemus et dabimus tibi similia eis? Non enim est homo nobiscum ex genere tuo,qui habeat similia ”.
4 και ειπεν ιουδιθ προς αυτον ζη η ψυχη σου κυριε μου οτι ου δαπανησει η δουλη σου τα οντα μετ' εμου εως αν ποιηση κυριος εν χειρι μου α εβουλευσατο	4 Dixitque ad eum Iudith: “ Vivit anima tua, dominemi, quoniam non impendet ancilla tua, quae sunt mecum, quousque faciat Dominusin manu mea, quae voluit ”.
5 και ηγαγοσαν αυτην οι θεραποντες ολοφερνου εις την σκηνην και υπνωσεν μεχρι μεσουσης της νυκτος και ανεστη προς την εωθινην φυλακην	5 Et induxerunt eam servi Holofernis intabernaculum, et dormivit usque in mediam noctem. Surrexitque ante vigiliammatutinam
6 και απεστειλεν προς ολοφερνην λεγουσα επιταξατω δη ο κυριος μου εασαι την δουλην σου επι προσευχην εξελθειν	6 et misit ad Holofernen dicens: “ Praecipiat nunc dominus meuspermitti ancillam suam exire ad orationem ”.
7 και προσεταξεν ολοφερνης τοις σωματοφυλαξιν μη διακωλυειν αυτην και παρεμεινεν εν τη παρεμβολη ημερας τρεις και εξεπορευετο κατα νυκτα εις την φαραγγα βαιτυλουα και εβαπτιζετο εν τη παρεμβολη επι της πηγης του υδατος	7 Et praecepit Holofernescustodibus suis, ne prohiberent eam. Et permansit in castris triduum. Et exiebatper noctem in vallem Betuliae et baptizabat se in fontem aquae.
8 και ως ανεβη εδεετο του κυριου θεου ισραηλ κατευθυναι την οδον αυτης εις αναστημα των υιων του λαου αυτου	8 Et, utascendebat, orabat Dominum, Deum Israel, ut dirigeret viam eius in exaltationempo puli sui.
9 και εισπορευομενη καθαρα παρεμενεν εν τη σκηνη μεχρι ου προσηνεγκατο την τροφην αυτης προς εσπεραν	9 Et introiens munda manebat in tabernaculo, usque dum afferreturesca eius in vesperum.
10 και εγενετο εν τη ημερα τη τεταρτη εποιησεν ολοφερνης ποτον τοις δουλοις αυτου μονοις και ουκ εκαλεσεν εις την κλησιν ουδενα των προς ταις χρειαις	10 Et factum est, in quarta die fecit Holofernes cenam famulis suis solis etneminem eorum, qui erant super officia, vocavit ad convivium.
11 και ειπεν βαγωα τω ευνουχω ος ην εφεστηκως επι παντων των αυτου πεισον δη πορευθεις την γυναικα την εβραιαν η εστιν παρα σοι του ελθειν προς ημας και φαγειν και πιειν μεθ' ημων	11 Et dixit Bagoaespadoni, qui erat praepositus super omnia ipsius: “ Vadens suade mulieriHebraeae, quae est apud te, ut veniat ad nos et manducet et bibat nobiscum.
12 ιδου γαρ αισχρον τω προσωπω ημων ει γυναικα τοιαυτην παρησομεν ουχ ομιλησαντες αυτη οτι εαν ταυτην μη επισπασωμεθα καταγελασεται ημων	12 Ecce enim turpe est in conspectu nostro, ut mulierem talem dimittamus nonfabulantes ei, quoniam, si non eam attraxerimus, deridebit nos ”.
13 και εξηλθεν βαγωας απο προσωπου ολοφερνου και εισηλθεν προς αυτην και ειπεν μη οκνησατω δη η παιδισκη η καλη αυτη ελθουσα προς τον κυριον μου δοξασθηναι κατα προσωπον αυτου και πιεσαι μεθ' ημων εις ευφροσυνην οινον και γενηθηναι εν τη ημερα ταυτη ως θυγατηρ μια των υιων ασσουρ αι παρεστηκασιν εν οικω ναβουχοδονοσορ	13 Et exiitBagoas a facie Holofernis et introivit ad eam et dixit ei: “ Non pigeatpuellam bonam hanc introeuntem ad dominum meum glorificari ante faciem eius etbibere nobiscum vinum in iucunditatem et fieri in hodierno die honorificam sicutunam filiarum magnatorum Assyriae, quae assistunt in domo Nabuchodonosor ”.
14 και ειπεν προς αυτον ιουδιθ και τις ειμι εγω αντερουσα τω κυριω μου οτι παν ο εσται εν τοις οφθαλμοις αυτου αρεστον σπευσασα ποιησω και εσται τουτο μοι αγαλλιαμα εως ημερας θανατου μου	14 Dixitque ad eum Iudith: “ Et quae sum ego, ut contradicam domino meo? Quoniamomne, quod erit optimum in oculis eius, festinans faciam, et erit hoc mihigaudium usque ad diem mortis meae ”.
15 και διαναστασα εκοσμηθη τω ιματισμω και παντι τω κοσμω τω γυναικειω και προσηλθεν η δουλη αυτης και εστρωσεν αυτη κατεναντι ολοφερνου χαμαι τα κωδια α ελαβεν παρα βαγωου εις την καθημερινην διαιταν αυτης εις το εσθιειν κατακλινομενην επ' αυτων	15 Et surgens exornavit se vestimento suo et omni muliebri ornatu, et praecessitancilla eius et stravit ei contra Holofernen in terra stragula, quae acceperat aBagoa in cotidianum usum, ut manducaret discumbens super ea.
16 και εισελθουσα ανεπεσεν ιουδιθ και εξεστη η καρδια ολοφερνου επ' αυτην και εσαλευθη η ψυχη αυτου και ην κατεπιθυμος σφοδρα του συγγενεσθαι μετ' αυτης και ετηρει καιρον του απατησαι αυτην αφ' ης ημερας ειδεν αυτην	16 Et introiensIudith discubuit. Et obstupuit cor Holofernis in eam, et commota est anima eius,et erat concupiscens valde, ut concumberet cum ea; quaerebatque tempus seducendieam ex die, quo viderat illam.
17 και ειπεν προς αυτην ολοφερνης πιε δη και γενηθητι μεθ' ημων εις ευφροσυνην	17 Et dixit ad eam Holofernes: “ Bibe et estonobiscum in iucunditatem ”.
18 και ειπεν ιουδιθ πιομαι δη κυριε οτι εμεγαλυνθη το ζην μου εν εμοι σημερον παρα πασας τας ημερας της γενεσεως μου	18 Et dixit Iudith: “ Bibam, domine, quiamagnificata est vita mea in me hodie prae omnibus diebus nativitatis meae ”.
19 και λαβουσα εφαγεν και επιεν κατεναντι αυτου α ητοιμασεν η δουλη αυτης	19 Et accipiens manducavit et bibit coram illo ea, quae praeparaverat ipsiancilla sua.
20 και ηυφρανθη ολοφερνης απ' αυτης και επιεν οινον πολυν σφοδρα οσον ουκ επιεν πωποτε εν ημερα μια αφ' ου εγεννηθη	20 Et iucundatus est Holofernes de ea et bibit multum vinum,quantum numquam bibit in uno die, ex quo natus est.