1 Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης; | 1 Em que, então, se avantaja o judeu? Ou qual é a utilidade da circuncisão? |
2 Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου. | 2 Muita, em todos os aspectos. Principalmente porque lhes foram confiados os oráculos de Deus. |
3 Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου; | 3 Mas então! Se alguns deles não foram fiéis, acaso a sua infidelidade destruirá a fidelidade de Deus? |
4 Μη γενοιτο. Αλλ' εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι. | 4 De modo algum. Porque Deus há de ser reconhecido como veraz, e todo homem como mentiroso, segundo está escrito: Assim, serás reconhecido justo nas tuas palavras e vencerás, quando julgares {Sl 50,6}. |
5 Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω. | 5 Portanto, se a nossa injustiça realça a justiça de Deus, que diremos então? Para falar como os homens: não é injusto Deus quando descarrega a sua cólera? |
6 Μη γενοιτο? επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον; | 6 Certo que não! De outra maneira, como julgaria Deus o mundo? |
7 Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος, | 7 Mas, se a verdade de Deus brilha ainda mais para a sua glória por minha mentira, por que serei eu ainda julgado pecador? |
8 και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια. | 8 Então, por que não faríamos o mal para que dele venha o bem, expressão que os caluniadores, falsamente, nos atribuem? É justo que estes tais sejam condenados. |
9 Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως? διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν, | 9 E então? Avantajamo-nos a eles? De maneira alguma. Pois já demonstramos que judeus e gregos estão todos sob o domínio do pecado, como está escrito: |
10 καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις, | 10 Não há nenhum justo, não há sequer um. |
11 δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν? δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον. | 11 Não há um só que tenha inteligência, um só que busque a Deus. |
12 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν? δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις. | 12 Extraviaram-se todos e todos se perverteram. Não há quem faça o bem, não há sequer um {Sl 13,lss}. |
13 Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια? φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων? | 13 A sua garganta é um sepulcro aberto; com as suas línguas enganam; veneno de áspide está debaixo dos seus lábios {Sl 5,10; 139,4}. |
14 των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας? | 14 A sua boca está cheia de maldição e amargar {Sl 9,28}. |
15 οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα? | 15 Os seus pés são velozes para derramar sangue. |
16 ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων, | 16 Há destruição e ruína nos seus caminhos, |
17 Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν. | 17 e não conhecem o caminho da paz {Is 59,7s}. |
18 Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων. | 18 Não há temor a Deus diante dos seus olhos {Sl 35,2}. |
19 Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον, | 19 Ora, sabemos que tudo o que diz a lei, di-lo aos que estão sujeitos à lei, para que toda boca fique fechada e que o mundo inteiro seja reconhecido culpado diante de Deus: |
20 διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου? επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας. | 20 Porquanto pela observância da lei nenhum homem será justificado diante dele, porque a lei se limita a dar o conhecimento do pecado. |
21 Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων, | 21 Mas, agora, sem o concurso da lei, manifestou-se a justiça de Deus, atestada pela lei e pelos profetas. |
22 δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας? διοτι δεν υπαρχει διαφορα? | 22 Esta é a a justiça de Deus pela fé em Jesus Cristo, para todos os fiéis {pois não há distinção; |
23 επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου, | 23 com efeito, todos pecaram e todos estão privados da glória de Deus}, |
24 δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου, | 24 e são justificados gratuitamente por sua graça; tal é a obra da redenção, realizada em Jesus Cristo. |
25 τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου, | 25 Deus o destinou para ser, pelo seu sangue, vítima de propiciação mediante a fé. Assim, ele manifesta a sua justiça; porque no tempo de sua paciência, ele havia deixado sem castigo os pecados anteriores. |
26 προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν. | 26 Assim, digo eu, ele manifesta a sua justiça no tempo presente, exercendo a justiça e justificando aquele que tem fé em Jesus. |
27 Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως. | 27 Onde está, portanto, o motivo de se gloriar? Foi eliminado. Por qual lei? Pela das obras? Não, mas pela lei da fé. |
28 Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου. | 28 Porque julgamos que o homem é justificado pela fé, sem as observâncias da lei. |
29 Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων, | 29 Ou Deus só o é dos judeus? Não é também Deus dos pagãos? Sim, ele o é também dos pagãos. |
30 επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως. | 30 Porque não há mais que um só Deus, o qual justificará pela fé os circuncisos e, também pela fé, os incircuncisos. |
31 Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν. | 31 Destruímos então a lei pela fé? De modo algum. Pelo contrário, damos-lhe toda a sua força. |