1 Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης; | 1 Che ha adunque di più il Giudeo? Od a che giova la circoncisione? |
2 Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου. | 2 Molto per ogni verso. E principalmente, perché sono stati confidati ad essi gli oracoli di Dio: |
3 Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου; | 3 Imperocché che importa, che alcuni di essi non abbian creduto? forse che la loro incredulità renderà vana la fedeltà di Dio? Mai no. |
4 Μη γενοιτο. Αλλ' εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι. | 4 Dio è verace: gli uomini poi tutti menzogneri, conforme sta scritto: Onde tu sii giustificato nelle tue parole, e riporti vittoria, quando se' chiamato in giudizio. |
5 Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω. | 5 Che se l'ingiustizia nostra innalza la giustizia di Dio, che direm noi? E egli ingiusto Dio, che castiga? |
6 Μη γενοιτο? επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον; | 6 (Parlo secondo l'uomo.) Mai no: altrimenti in che modo giudicherà Dio questo mondo? |
7 Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος, | 7 Imperocché se la verità di Dio ridondò in gloria di lui per la mia menzogna: perché son io tuttora giudicato qual peccatore? |
8 και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια. | 8 E perché (come malamente dicono di noi, e come spacciano alcuni, che si dica da noi) non facciamo il male, affinchè ne venga il bene? de' quali è giusta la dannazione. |
9 Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως? διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν, | 9 Che è adunque? Siamo noi da più di essi? Certo che no. Imperocché abbiam dimostrato, che e Giudei, e Greci tutti sono sotto il peccato, |
10 καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις, | 10 Conforme sta scritto: non v' ha, chi sia giusto: |
11 δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν? δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον. | 11 Non havvi, chi abbia intelligenza, non v' ha, chi cerchi Dio. |
12 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν? δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις. | 12 Tutti sono usciti di strada, sono insieme diventati inutili, non v'ha chi faccia il bene, non ve n' ha neppur uno. |
13 Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια? φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων? | 13 La loro gola è un aperto sepolcro, tessono inganni colle loro lingue: chiudon veleno di aspidi le loro labbra: |
14 των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας? | 14 La bocca de' quali è ripiena di maledizione, e di amarezza. |
15 οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα? | 15 I loro piedi veloci a spargere il sangue: |
16 ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων, | 16 Nelle loro vie è afflizione, e calamità: |
17 Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν. | 17 E non han conosciuta la via della pace: |
18 Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων. | 18 Non è dinanzi a' loro occhi il timore di Dio. |
19 Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον, | 19 Or noi sappiamo, che tutto quel, che dice la legge, per quelli lo dice, che sono sotto la legge: onde si chiuda ogni bocca, e il mondo tutto di condannazione sia degno dinanzi a Dio: |
20 διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου? επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας. | 20 Conciossiachè non sarà giustificato dinanzi a lui alcun uomo per le opere della legge. Imperocché dalla legge vien la cognizione del peccato. |
21 Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων, | 21 Adesso poi senza la legge si è manifestata la giustizia di Dio, comprovata dalla legge, e da' profeti. |
22 δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας? διοτι δεν υπαρχει διαφορα? | 22 La giustizia di Dio per la fede di Gesù Cristo in tutti, e sopra tutti quelli, che credono in lui: imperocché non v' ha distinzione: |
23 επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου, | 23 Imperocché tutti hanno peccato, ed hanno bisogno della gloria di Dio. |
24 δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου, | 24 Sendo giustificati gratuitamente per la grazia di lui, per mezzo della redenzione, che è in Cristo Gesù, |
25 τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου, | 25 Il quale da Dio fu preordinato propiziatore in virtù del suo sangue per mezzo della fede, affine di far conoscere la sua giustizia nella remissione de' pre cedenti delitti, |
26 προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν. | 26 Sopportati da Dio fino a che facesse conoscere la sua giustizia nel tempo di adesso: onde sia egli giusto, e giusto faccia, chi ha fede in Gesù Cristo. |
27 Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως. | 27 Dov'è adunque il tuo vantamento? E tolto via. E per qual legge? Delle opere? No: ma per la legge della fede. |
28 Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου. | 28 Imperocché concludiamo, che l'uomo è giustificato per mezzo della fede senza le opere della legge. |
29 Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων, | 29 È egli forse Dio de' soli Giudei? non è egli ancor delle genti? Certamente anche delle genti: |
30 επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως. | 30 Imperocché uno è Dio, il quale giustifica i circoncisi per mezzo della fede, e gli incirconcisi per mezzo della fede. |
31 Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν. | 31 Distruggiamo noi adunque la legga con la fede? Mai no: anzi confermiamo, la legge. |