ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 4

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 αυτη η βιβλος των προσταγματων του θεου και ο νομος ο υπαρχων εις τον αιωνα παντες οι κρατουντες αυτης εις ζωην οι δε καταλειποντες αυτην αποθανουνται	1 She is the book of the precepts of God, the law that endures forever; All who cling to her will live, but those will die who forsake her.
2 επιστρεφου ιακωβ και επιλαβου αυτης διοδευσον προς την λαμψιν κατεναντι του φωτος αυτης	2 Turn, O Jacob, and receive her: walk by her light toward splendor.
3 μη δως ετερω την δοξαν σου και τα συμφεροντα σοι εθνει αλλοτριω	3 Give not your glory to another, your privileges to an alien race.
4 μακαριοι εσμεν ισραηλ οτι τα αρεστα τω θεω ημιν γνωστα εστιν	4 Blessed are we, O Israel; for what pleases God is known to us!
5 θαρσειτε λαος μου μνημοσυνον ισραηλ	5 Fear not, my people! Remember, Israel,
6 επραθητε τοις εθνεσιν ουκ εις απωλειαν δια δε το παροργισαι υμας τον θεον παρεδοθητε τοις υπεναντιοις	6 You were sold to the nations not for your destruction; It was because you angered God that you were handed over to your foes.
7 παρωξυνατε γαρ τον ποιησαντα υμας θυσαντες δαιμονιοις και ου θεω	7 For you provoked your Maker with sacrifices to demons, to no-gods;
8 επελαθεσθε δε τον τροφευσαντα υμας θεον αιωνιον ελυπησατε δε και την εκθρεψασαν υμας ιερουσαλημ	8 You forsook the Eternal God who nourished you, and you grieved Jerusalem who fostered you.
9 ειδεν γαρ την επελθουσαν υμιν οργην παρα του θεου και ειπεν ακουσατε αι παροικοι σιων επηγαγεν μοι ο θεος πενθος μεγα	9 She indeed saw coming upon you the anger of God; and she said: "Hear, you neighbors of Zion! God has brought great mourning upon me,
10 ειδον γαρ την αιχμαλωσιαν των υιων μου και των θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος	10 For I have seen the captivity that the Eternal God has brought upon my sons and daughters.
11 εθρεψα γαρ αυτους μετ' ευφροσυνης εξαπεστειλα δε μετα κλαυθμου και πενθους	11 With joy I fostered them; but with mourning and lament I let them go.
12 μηδεις επιχαιρετω μοι τη χηρα και καταλειφθειση υπο πολλων ηρημωθην δια τας αμαρτιας των τεκνων μου διοτι εξεκλιναν εκ νομου θεου	12 Let no one gloat over me, a widow, bereft of many: For the sins of my children I am left desolate, because they turned from the law of God,
13 δικαιωματα δε αυτου ουκ εγνωσαν ουδε επορευθησαν οδοις εντολων θεου ουδε τριβους παιδειας εν δικαιοσυνη αυτου επεβησαν	13 and did not acknowledge his statutes; In the ways of God's commandments they did not walk, nor did they tread the disciplined paths of his justice.
14 ελθατωσαν αι παροικοι σιων και μνησθητε την αιχμαλωσιαν των υιων μου και θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος	14 "Let Zion's neighbors come, to take note of the captivity of my sons and daughters, brought upon them by the Eternal God.
15 επηγαγεν γαρ επ' αυτους εθνος μακροθεν εθνος αναιδες και αλλογλωσσον οι ουκ ησχυνθησαν πρεσβυτην ουδε παιδιον ηλεησαν	15 He has brought against them a nation from afar, a nation ruthless and of alien speech, That has neither reverence for age nor tenderness for childhood;
16 και απηγαγον τους αγαπητους της χηρας και απο των θυγατερων την μονην ηρημωσαν	16 They have led away this widow's cherished sons, have left me solitary, without daughters.
17 εγω δε τι δυνατη βοηθησαι υμιν	17 What can I do to help you?
18 ο γαρ επαγαγων τα κακα υμιν εξελειται υμας εκ χειρος εχθρων υμων	18 He who has brought this evil upon you must himself deliver you from your enemies' hands.
19 βαδιζετε τεκνα βαδιζετε εγω γαρ κατελειφθην ερημος	19 Farewell, my children, farewell: I am left desolate.
20 εξεδυσαμην την στολην της ειρηνης ενεδυσαμην δε σακκον της δεησεως μου κεκραξομαι προς τον αιωνιον εν ταις ημεραις μου	20 I have taken off the garment of peace, have put on sackcloth for my prayer of supplication, and while I live I will cry out to the Eternal God.
21 θαρσειτε τεκνα βοησατε προς τον θεον και εξελειται υμας εκ δυναστειας εκ χειρος εχθρων	21 "Fear not, my children; call upon God, who will deliver you from oppression at enemy hands.
22 εγω γαρ ηλπισα επι τω αιωνιω την σωτηριαν υμων και ηλθεν μοι χαρα παρα του αγιου επι τη ελεημοσυνη η ηξει υμιν εν ταχει παρα του αιωνιου σωτηρος υμων	22 I have trusted in the Eternal God for your welfare, and joy has come to me from the Holy One Because of the mercy that will swiftly reach you from your eternal savior.
23 εξεπεμψα γαρ υμας μετα πενθους και κλαυθμου αποδωσει δε μοι ο θεος υμας μετα χαρμοσυνης και ευφροσυνης εις τον αιωνα	23 With mourning and lament I sent you forth, but God will give you back to me with enduring gladness and joy.
24 ωσπερ γαρ νυν εωρακασιν αι παροικοι σιων την υμετεραν αιχμαλωσιαν ουτως οψονται εν ταχει την παρα του θεου υμων σωτηριαν η επελευσεται υμιν μετα δοξης μεγαλης και λαμπροτητος του αιωνιου	24 As Zion's neighbors lately saw you taken captive, so shall they soon see God's salvation come to you, with great glory and the splendor of the Eternal God.
25 τεκνα μακροθυμησατε την παρα του θεου επελθουσαν υμιν οργην κατεδιωξεν σε ο εχθρος σου και οψει αυτου την απωλειαν εν ταχει και επι τραχηλους αυτων επιβηση	25 "My children, bear patiently the anger that has come from God upon you; Your enemies have persecuted you, and you will soon see their destruction and trample upon their necks.
26 οι τρυφεροι μου επορευθησαν οδους τραχειας ηρθησαν ως ποιμνιον ηρπασμενον υπο εχθρων	26 My pampered children have trodden rough roads, carried off by their enemies like sheep in a raid.
27 θαρσησατε τεκνα και βοησατε προς τον θεον εσται γαρ υμων υπο του επαγοντος μνεια	27 Fear not, my children; call out to God! He who brought this upon you will remember you.
28 ωσπερ γαρ εγενετο η διανοια υμων εις το πλανηθηναι απο του θεου δεκαπλασιασατε επιστραφεντες ζητησαι αυτον	28 As your hearts have been disposed to stray from God, turn now ten times the more to seek him;
29 ο γαρ επαγαγων υμιν τα κακα επαξει υμιν την αιωνιον ευφροσυνην μετα της σωτηριας υμων	29 For he who has brought disaster upon you will, in saving you, bring you back enduring joy."
30 θαρσει ιερουσαλημ παρακαλεσει σε ο ονομασας σε	30 Fear not, Jerusalem! He who gave you your name is your encouragement.
31 δειλαιοι οι σε κακωσαντες και επιχαρεντες τη ση πτωσει	31 Fearful are those who harmed you, who rejoiced at your downfall;
32 δειλαιαι αι πολεις αις εδουλευσαν τα τεκνα σου δειλαια η δεξαμενη τους υιους σου	32 Fearful are the cities where your children were enslaved, fearful the city that took your sons.
33 ωσπερ γαρ εχαρη επι τη ση πτωσει και ευφρανθη επι τω πτωματι σου ουτως λυπηθησεται επι τη εαυτης ερημια	33 As that city rejoiced at your collapse, and made merry at your downfall, so shall she grieve over her own desolation.
34 και περιελω αυτης το αγαλλιαμα της πολυοχλιας και το αγαυριαμα αυτης εσται εις πενθος	34 I will take from her the joyous throngs, and her exultation shall be turned to mourning:
35 πυρ γαρ επελευσεται αυτη παρα του αιωνιου εις ημερας μακρας και κατοικηθησεται υπο δαιμονιων τον πλειονα χρονον	35 For fire shall come upon her from the Eternal God, for a long time, and demons shall dwell in her from that time on.
36 περιβλεψαι προς ανατολας ιερουσαλημ και ιδε την ευφροσυνην την παρα του θεου σοι ερχομενην	36 Look to the east, Jerusalem! behold the joy that comes to you from God.
37 ιδου ερχονται οι υιοι σου ους εξαπεστειλας ερχονται συνηγμενοι απ' ανατολων εως δυσμων τω ρηματι του αγιου χαιροντες τη του θεου δοξη	37 Here come your sons whom you once let go, gathered in from the east and from the west By the word of the Holy One, rejoicing in the glory of God.