ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 18

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον.	1 Occasiones quaerit, qui vult recedere ab amico; omni consilio exacerbatur.
2 Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ' εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου.	2 Non delectatur stultus prudentia sed in revelatione cordis sui.
3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις? και μετα του ονειδους, η ατιμια.	3 Cum venerit impius, veniet et contemptio, et cum ignominia opprobrium.
4 Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα? και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων.	4 Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiae.
5 Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει.	5 Accipere personam impii non est bonum, ut declines iustum in iudicio.
6 Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα.	6 Labia stulti miscent se rixis, et os eius plagas provocat.
7 Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου.	7 Os stulti ruina eius, et labia ipsius laqueus animae eius.
8 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας.	8 Verba susurronis quasi dulcia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris.
9 Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου.	9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est viri dissipantis.
10 Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος? ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια.	10 Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit iustus et exaltabitur.
11 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος.	11 Substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus excelsus in cogitatione eius.
12 Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.	12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis; et, antequam glorificetur, humiliatur.
13 Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος.	13 Qui prius respondet quam audiat, stultitia est ei et contumelia.
14 Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου? αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη;	14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam; spiritum vero confractum, quis poterit sustinere?
15 Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν? και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν.	15 Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quaerit doctrinam.
16 Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων.	16 Donum hominis dilatat viam eius et ante principes deducit eum.
17 Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος? αλλ' ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον.	17 Qui prior in contentione loquitur, putatur iustus; venit amicus eius et arguet eum.
18 Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων.	18 Lites comprimit sors et inter potentes quoque diiudicat.
19 Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις? αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου.	19 Frater, qui offenditur, durior est civitate firma, et lites quasi vectes urbium.
20 Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου? απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη.	20 De fructu oris viri replebitur venter eius, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
21 Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης? και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης.	21 Mors et vita in manu linguae; qui diligunt eam, comedent fructus eius.
22 Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου.	22 Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum et hausit gratiam a Domino.
23 Ο πενης λαλει μετα ικεσιων? αλλ' ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος.	23 Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.
24 Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως? και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου.	24 Vir cum amicis concuti potest, sed est amicus, qui adhaereat magis quam frater.