1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου. | 1 Proverbi di Salomone. Un figlio saggio dà gioia al padre, un figlio stolto è la tristezza di sua madre. |
2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου. | 2 Non fanno profitto i tesori iniqui, ma la giustizia libera dalla morte. |
3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων. | 3 Il Signore non fa morire di fame un giusto, ma reprime l'ingordigia degli empi. |
4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους. | 4 Produce indigenza una mano indolente, una mano svelta invece arricchisce. |
5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης. | 5 Chi ammassa d'estate è un uomo assennato, ma chi dorme al raccolto è un uomo spregevole. |
6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. | 6 Le benedizioni del Signore sono sul capo del giusto, ma dolore immaturo chiude la bocca degli empi. |
7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται. | 7 La memoria del giusto è in benedizione, il nome degli empi invece marcisce. |
8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. | 8 Il saggio di cuore accetta i precetti, lo stolto di labbra va invece in rovina. |
9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη. | 9 Chi cammina sincero, cammina sicuro, ma chi imbocca le vie tortuose è smascherato. |
10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. | 10 Chi strizza l'occhio, procura tristezza, ma chi corregge con forza, procura la pace. |
11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. | 11 Sorgente di vita, la bocca del giusto, ma la bocca degli empi racchiude la violenza. |
12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα. | 12 L'odio procura i litigi, ma tutte le colpe ricopre l'amore. |
13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων. | 13 Sulla bocca dell'uomo assennato si trova saggezza, ma il bastone è per la schiena dell'insensato. |
14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας. | 14 I saggi fan tesoro della scienza, ma la bocca dello stolto è una rovina imminente. |
15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων. | 15 I beni del ricco sono la sua roccaforte, ma la rovina dei poveri è la loro indigenza. |
16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν. | 16 Il salario del giusto procura la vita, ma il guadagno dell'empio è la rovina. |
17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται. | 17 Va verso la vita chi custodisce la disciplina, ma chi trascura la correzione sbanda. |
18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων. | 18 Occultano l'odio le labbra giuste, ma chi sparge calunnie è uno stolto. |
19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος. | 19 Troppe parole non son senza colpa, ma chi frena la lingua è un uomo prudente. |
20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον. | 20 Argento colato è la lingua del giusto, ma il cuore degli empi è cosa da poco. |
21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων. | 21 Le labbra del giusto nutron le folle, gli stolti invece muoiono in povertà. |
22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην. | 22 La benedizione del Signore arricchisce, ma niente vi aggiunge lo sforzo. |
23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου. | 23 Allo stolto dà gioia compiere il male, ma agir con saggezza all'uomo sensato. |
24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη. | 24 Ciò che l'empio teme gli arriva, ma ai giusti vien dato ciò che desiderano. |
25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα. | 25 Passa l'uragano e l'empio non c'è più, il giusto invece resta saldo in eterno. |
26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον. | 26 Come l'aceto per i denti e il fumo per gli occhi, così è il pigro per chi l'ha inviato. |
27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη. | 27 Il timore del Signore aumenta i giorni, ma gli anni degli empi sono accorciati. |
28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη. | 28 L'attesa dei giusti è la gioia ma la speranza degli empi va in fumo. |
29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας. | 29 Il Signore è un rifugio per l'onesto, ma una rovina per chi opera il male. |
30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην. | 30 Il giusto mai vacillerà, ma gli empi non abiteranno la terra. |
31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη. | 31 La bocca del giusto espande sapienza, ma la lingua perversa verrà estirpata. |
32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα. | 32 Le labbra del giusto spandono benevolenza, ma la bocca degli empi cose perverse. |