ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 101

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ελεος και κρισιν θελω ψαλλει? εις σε, Κυριε, θελω ψαλμωδει.	1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.
2 Θελω εισθαι συνετος εν οδω αμωμω? ποτε θελεις ελθει προς εμε; θελω περιπατει εν ακεραιοτητι της καρδιας μου εν μεσω του οικου μου.	2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
3 Δεν θελω βαλει προ οφθαλμων μου πραγμα πονηρον? μισω τους ποιουντας παρανομα? ουδεν τουτων θελει κολληθη εις εμε.	3 Non avertas faciem tuam a me : in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 Η διεστραμμενη καρδια θελει αποβληθη απ' εμου? τον πονηρον δεν θελω γνωριζει.	4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Τον καταλαλουντα κρυφιως τον πλησιον αυτου, τουτον θελω εξολοθρευει? τον εχοντα υπερηφανον βλεμμα και επηρμενην καρδιαν, τουτον δεν θελω υποφερει.	5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
6 Οι οφθαλμοι μου θελουσιν εισθαι επι τους πιστους της γης, δια να συγκατοικωσι μετ' εμου? ο περιπατων εν οδω αμωμω, ουτος θελει με υπηρετει.	6 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
7 Δεν θελει κατοικει εν μεσω του οικου μου ο εργαζομενος απατην? ο λαλων ψευδος δεν θελει στερεωθη εμπροσθεν των οφθαλμων μου.	7 Similis factus sum pellicano solitudinis ; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
8 Κατα πασαν πρωιαν θελω εξολοθρευει παντας τους ασεβεις της γης, δια να εκκοψω εκ της πολεως του Κυριου παντας τους εργατας της ανομιας.	8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
	9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant :
	10 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
	11 a facie iræ et indignationis tuæ : quia elevans allisisti me.
	12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut f?num arui.
	13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
	14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
	15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
	16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam :
	17 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
	18 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
	19 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
	20 Quia prospexit de excelso sancto suo ; Dominus de cælo in terram aspexit :
	21 ut audiret gemitus compeditorum ; ut solveret filios interemptorum :
	22 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem :
	23 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
	24 Respondit ei in via virtutis suæ : Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
	25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
	26 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
	27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
	28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
	29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.