ΙΩΒ - Giobbe - Job 9

GREEK BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Hiob na to tak odpowiedział:
2 Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει? αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;	2 Istotnie. Ja wiem, że to prawda, Czy człowiek jest prawy przed Bogiem?
3 Εαν θεληση να διαδικασθη μετ' αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.	3 Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc.
4 Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν? τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;	4 Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie?
5 Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.	5 W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie,
6 Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.	6 On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy.
7 Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει? και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.	7 On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży.
8 Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.	8 On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach;
9 Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.	9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa.
10 Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.	10 On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów.
11 Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον? διερχεται, και δεν εννοω αυτον.	11 Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę.
12 Ιδου, αφαιρει? τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;	12 Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: Co robisz?
13 Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.	13 Bóg gniewu hamować nie musi, uległe są Mu służki Rahaba.
14 Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;	14 Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych?
15 προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ' ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.	15 Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość.
16 Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.	16 Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha.
17 Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.	17 On może zniszczyć mnie burzą, bez przyczyny pomnożyć mi rany.
18 Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.	18 Nawet odetchnąć mi nie da, tak mnie napełni goryczą.
19 Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος? και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;	19 O siłę chodzi? To mocarz. O sąd? Kto da mi świadectwo?
20 Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει? εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.	20 On i prawym zamknie usta, mam słuszność, a winnnym mnie uzna.
21 Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου? ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.	21 Czym czysty? Nie znam sam siebie, potępiam swe własne życie.
22 Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.	22 Na jedno więc, rzekłem, wychodzi, prawego ze złym razem zniszczy.
23 Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.	23 Gdy nagła powódź zabija, drwi z cierpień niewinnego;
24 Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους? αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης? αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;	24 ziemię dał w ręce grzeszników, sędziom zakrywa oblicza. Jeśli nie On - to kto właściwie?
25 Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι? φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.	25 Szybsze me dni niźli biegacz, ciekają, nie zaznawszy szczęścia,
26 Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα? ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.	26 mkną jak łodzie z sitowia, gonią jak orzeł ofiarę.
27 Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη?	27 Gdy powiem: Zapomnę o męce, odmienię, rozjaśnię oblicze -
28 τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.	28 drżę na myśl o cierpieniu, pewny, że mnie nie uwolni.
29 Ειμαι ασεβης? δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;	29 Jestem grzesznikiem, przyznaję. Więc po co się męczę na próżno?
30 Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου?	30 Choćbym się w śniegu wykąpał, a ługiem umył swe ręce;
31 συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.	31 umieścisz mnie tam, na dole. Nawet mój płaszcz mną się brzydzi.
32 Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.	32 Nie człowiek to, aby Mu odrzec: Razem stawajmy u sądu!
33 Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ' αμφοτερους ημας.	33 Czy jest między nami rozjemca, co rękę położy na obu?
34 Ας απομακρυνη απ' εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη?	34 Niech zdejmie ze mnie swą rózgę i strachem mnie nie napełnia,
35 τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον? διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.	35 bym mówić zdołał bez lęku... A tak, ja nie mam śmiałości.