ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?	1 Elihu went on speaking. He said:
2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.	2 Be patient a little longer while I explain, for I have more to say on God's behalf.
3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?	3 I shal range far afield for my arguments to prove my Maker just.
4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.	4 I guarantee, nothing I shal say wil be untrue: you have a man of sound learning here.
5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.	5 God does not reject anyone whose heart is pure
6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.	6 or let the sinner live on in al his power. He does accord fair judgement to the afflicted;
7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.	7 he does uphold what the upright deserve. When he raises kings to thrones, if they grow proud of theirunending rule,
8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,	8 then he fetters them with chains, they are caught in the bonds of affliction.
9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,	9 He shows them the import of their deeds, of the sins of pride they have committed.
10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.	10 In their ears he sounds a warning, ordering them to turn back from doing wrong.
11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.	11 If they take notice and obey him, the rest of their days are prosperous and the years pass pleasantly.
12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.	12 If not, they go down the Canal and perish in their stupidity.
13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?	13 The stubborn, who cherish their anger and do not cry for help when he chains them,
14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.	14 die in the bloom of youth or live among the male prostitutes of the temple.
15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?	15 But God saves the afflicted by his affliction, warning him in his misery.
16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.	16 You, too, he would like to snatch from torment. While you were enjoying boundless abundance, withrich food piled high on your table,
17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.	17 you did not bring the wicked to trial and did not give fair judgement to the orphan.
18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.	18 Beware of being led astray by abundance, of being corrupted by expensive presents.
19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;	19 Take the powerful to law, not merely the penniless, those whose arm is strong, not merely the weak.
20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.	20 Do not crush people you do not know to instal your relations in their place.
21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.	21 Avoid any tendency to wrong-doing, for this is why affliction is testing you now.
22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;	22 See, God is sublime in his strength and who can teach lessons as he does?
23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;	23 Who has even told him which course to take, or dared to say to him, 'You have done wrong'?
24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.	24 Consider, rather, how you may praise his work, a theme that many have sung.
25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.	25 This is something that everyone can see, gazing, as we do, from afar.
26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.	26 Yes, the greatness of God exceeds our knowledge, the number of his years is past counting.
27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,	27 It is he who makes the raindrops smal and pulverises the rain into mist.
28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.	28 And the clouds then pour this out, sending it streaming down on the human race.
29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;	29 And who can fathom how he spreads the clouds, or why such crashes thunder from his tent?
30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?	30 He spreads a mist before him and covers the tops of the mountains.
31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.	31 By these means, he sustains the peoples, giving them plenty to eat.
32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.	32 He gathers up the lightning in his hands, assigning it the mark where to strike.
33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.	33 His crashing gives warning of its coming, anger flashes out against iniquity.