ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

GREEK BIBLE	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.	1 My spirit will be wasted, my days will be shortened, and only the grave will left for me.
2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;	2 I have not sinned, yet my eye remains in bitterness.
3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;	3 Free me, O Lord, and set me beside you, and let the hand of anyone you wish fight against me.
4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.	4 You have set their heart far from discipline; therefore, they will not be praised.
5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.	5 He promises prey to his companions, but the eyes of his sons will grow faint.
6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.	6 He has posted me like a proverb to the people, and I am an example in their presence.
7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.	7 My eyesight has been clouded by indignation, and my limbs have been reduced, as if to nothing.
8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.	8 The just will be astounded over this, and the innocent will be stirred up against the hypocrite.
9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.	9 And the just will cling to his way, and clean hands will increase strength.
10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.	10 Therefore, be converted, all of you, and approach, for I do not find in you any wisdom.
11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.	11 My days have passed away; my thoughts have been scattered, tormenting my heart.
12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.	12 They have turned night into day, and I hope for light again after the darkness.
13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.	13 If I should wait, the underworld is my house, and in darkness I have spread out my bed.
14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.	14 I have said to decay and to worms: “You are my father, my mother, and my sister.”
15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;	15 Therefore, where is my expectation now, and who is it that considers my patience?
16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.	16 Everything of mine will descend into the deepest underworld; do you think that, in that place at least, there will be rest for me?