Romans 13

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Let every soul be subject to higher powers: for there is no power but from God: and those that are, are ordained of God.	1 Πασα ψυχη ας υποτασσηται εις τας ανωτερας εξουσιας. Διοτι δεν υπαρχει εξουσια ειμη απο Θεου? αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του Θεου ειναι τεταγμεναι.
2 Therefore he that resisteth the power, resisteth the ordinance of God. And they that resist, purchase to themselves damnation.	2 Ωστε ο εναντιουμενος εις την εξουσιαν εναντιουται εις την διαταγην του Θεου? οι δε εναντιουμενοι θελουσι λαβει εις εαυτους καταδικην.
3 For princes are not a terror to the good work, but to the evil. Wilt thou then not be afraid of the power? Do that which is good: and thou shalt have praise from the same.	3 Διοτι οι αρχοντες δεν ειναι φοβος των αγαθων εργων, αλλα των κακων. Θελεις δε να μη φοβησαι την εξουσιαν; πραττε το καλον, και θελεις εχει επαινον παρ' αυτης?
4 For he is God's minister to thee, for good. But if thou do that which is evil, fear: for he beareth not the sword in vain. For he is God's minister: an avenger to execute wrath upon him that doth evil.	4 επειδη ο αρχων ειναι του Θεου υπηρετης εις σε προς το καλον. Εαν ομως πραττης το κακον, φοβου? διοτι δεν φορει ματαιως την μαχαιραν? επειδη του Θεου υπηρετης ειναι, εκδικητης δια να εκτελη την οργην κατα του πραττοντος το κακον.
5 Wherefore be subject of necessity, not only for wrath, but also for conscience' sake.	5 Δια τουτο ειναι αναγκη να υποτασσησθε ουχι μονον δια την οργην, αλλα και δια την συνειδησιν.
6 For therefore also you pay tribute. For they are the ministers of God, serving unto this purpose.	6 Επειδη δια τουτο πληρονετε και φορους? διοτι υπηρεται του Θεου ειναι εις αυτο τουτο ενασχολουμενοι.
7 Render therefore to all men their dues. Tribute, to whom tribute is due: custom, to whom custom: fear, to whom fear: honour, to whom honour.	7 Αποδοτε λοιπον εις παντας τα οφειλομενα, εις οντινα οφειλετε τον φορον τον φορον, εις οντινα τον δασμον τον δασμον, εις οντινα τον φοβον τον φοβον, εις οντινα την τιμην την τιμην.
8 Owe no man any thing, but to love one another. For he that loveth his neighbour, hath fulfilled the law.	8 Εις μηδενα μη οφειλετε μηδεν ειμη το να αγαπατε αλληλους? διοτι ο αγαπων τον αλλον εκπληροι τον νομον.
9 For Thou shalt not commit adultery: Thou shalt not kill: Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness: Thou shalt not covet: and if there be any other commandment, it is comprised in this word, Thou shalt love thy neighbour as thyself.	9 Επειδη το, Μη μοιχευσης, μη φονευσης, μη κλεψης, μη ψευδομαρτυρησης, μη επιθυμησης, και πασα αλλη εντολη, εν τουτω τω λογω συμπεριλαμβανεται, εν τω? Θελεις αγαπα τον πλησιον σου ως σεαυτον.
10 The love of our neighbour worketh no evil. Love therefore is the fulfilling of the law.	10 Η αγαπη κακον δεν καμνει εις τον πλησιον? ειναι λοιπον εκπληρωσις του νομου η αγαπη.
11 And that knowing the season; that it is now the hour for us to rise from sleep. For now our salvation is nearer than when we believed.	11 Και μαλιστα, εξευροντες τον καιρον, οτι ειναι ηδη ωρα να εγερθωμεν εκ του υπνου? διοτι ειναι πλησιεστερα εις ημας η σωτηρια παρ' οτε επιστευσαμεν.
12 The night is passed, and the day is at hand. Let us therefore cast off the works of darkness, and put on the armour of light.	12 Η νυξ προεχωρησεν, η δε ημερα επλησιασεν? ας απορριψωμεν λοιπον τα εργα του σκοτους και ας ενδυθωμεν τα οπλα του φωτος.
13 Let us walk honestly, as in the day: not in rioting and drunkenness, not in chambering and impurities, not in contention and envy:	13 Ας περιπατησωμεν ευσχημονως ως εν ημερα, μη εις συμποσια και μεθας, μη εις κοιτας και ασελγειας, μη εις εριδα και φθονον?
14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh in its concupiscences.	14 αλλ' ενδυθητε τον Κυριον Ιησουν Χριστον, και μη φροντιζετε περι της σαρκος εις το να εκτελητε τας επιθυμιας αυτης.