Luke 19

DOUAI-RHEIMS	Biblia Tysiąclecia
1 And entering in, he walked through Jericho.	1 Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto.
2 And behold, there was a man named Zacheus, who was the chief of the publicans, and he was rich.	2 A /był tam/ pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty.
3 And he sought to see Jesus who he was, and he could not for the crowd, because he was low of stature.	3 Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu.
4 And running before, he climbed up into a sycamore tree, that he might see him; for he was to pass that way.	4 Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.
5 And when Jesus was come to the place, looking up, he saw him, and said to him: Zacheus, make haste and come down; for this day I must abide in thy house.	5 Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu.
6 And he made haste and came down; and received him with joy.	6 Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany.
7 And when all saw it, they murmured, saying, that he was gone to be a guest with a man that was a sinner.	7 A wszyscy, widząc to, szemrali: Do grzesznika poszedł w gościnę.
8 But Zacheus standing, said to the Lord: Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have wronged any man of any thing, I restore him fourfold.	8 Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.
9 Jesus said to him: This day is salvation come to this house, because he also is a son of Abraham.	9 Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama.
10 For the Son of man is come to seek and to save that which was lost.	10 Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło.
11 As they were hearing these things, he added and spoke a parable, because he was nigh to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately be manifested.	11 Gdy słuchali tych rzeczy, dodał jeszcze przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi.
12 He said therefore: A certain nobleman went into a far country, to receive for himself a kingdom, and to return.	12 Mówił więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić.
13 And calling his ten servants, he gave them ten pounds, and said to them: Trade till I come.	13 Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: Zarabiajcie nimi, aż wrócę.
14 But his citizens hated him: and they sent an embassage after him, saying: We will not have this man to reign over us.	14 Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: Nie chcemy, żeby ten królował nad nami.
15 And it came to pass, that he returned, having received the kingdom: and he commanded his servants to be called, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading.	15 Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał.
16 And the first came, saying: Lord, thy pound hath gained ten pounds.	16 Stawił się więc pierwszy i rzekł: Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min.
17 And he said to him: Well done, thou good servant, because thou hast been faithful in a little, thou shalt have power over ten cities.	17 Odpowiedział mu: Dobrze, sługo dobry; ponieważ w dobrej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami.
18 And the second came, saying: Lord, thy pound hath gained five pounds.	18 Także drugi przyszedł i rzekł: Panie, twoja mina przyniosła pięć min.
19 And he said to him: Be thou also over five cities.	19 Temu też powiedział: I ty miej władzę nad pięciu miastami.
20 And another came, saying: Lord, behold here is thy pound, which I have kept laid up in a napkin;	20 Następny przyszedł i rzekł: Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce.
21 For I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up what thou didst not lay down, and thou reapest that which thou didst not sow.	21 Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał.
22 He saith to him: Out of thy own mouth I judge thee, thou wicked servant. Thou knewest that I was an austere man, taking up what I laid not down, and reaping that which I did not sow:	22 Odpowiedział mu: Według słów twoich sądzę cię, zły sługo. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał.
23 And why then didst thou not give my money into the bank, that at my coming, I might have exacted it with usury?	23 Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał.
24 And he said to them that stood by: Take the pound away from him, and give it to him that hath ten pounds.	24 Do obecnych zaś rzekł: Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min.
25 And they said to him: Lord, he hath ten pounds.	25 Odpowiedzieli mu: Panie, ma już dziesięć min.
26 But I say to you, that to every one that hath shall be given, and he shall abound: and from him that hath not, even that which he hath, shall be taken from him.	26 Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.
27 But as for those my enemies, who would not have me reign over them, bring them hither, and kill them before me.	27 Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach.
28 And having said these things, he went before, going up to Jerusalem.	28 Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy.
29 And it came to pass, when he was come nigh to Bethphage and Bethania, unto the mount called Olivet, he sent two of his disciples,	29 Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów,
30 Saying: Go into the town which is over against you, at your entering into which you shall find the colt of an ass tied, on which no man ever hath sitten: loose him, and bring him hither.	30 mówiąc: Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj.
31 And if any man shall ask you: Why do you loose him? you shall say thus unto him: Because the Lord hath need of his service.	31 A gdyby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie?, tak powiecie: Pan go potrzebuje.
32 And they that were sent, went their way, and found the colt standing, as he had said unto them.	32 Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział.
33 And as they were loosing the colt, the owners thereof said to them: Why loose you the colt?	33 A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: Czemu odwiązujecie oślę?
34 But they said: Because the Lord hath need of him.	34 Odpowiedzieli: Pan go potrzebuje.
35 And they brought him to Jesus. And casting their garments on the colt, they set Jesus thereon.	35 I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa.
36 And as he went, they spread their clothes underneath in the way.	36 Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze.
37 And when he was now coming near the descent of mount Olivet, the whole multitude of his disciples began with joy to praise God with a loud voice, for all the mighty works they had seen,	37 Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli.
38 Saying: Blessed be the king who cometh in the name of the Lord, peace in heaven, and glory on high!	38 I wołali głośno: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach.
39 And some of the Pharisees, from amongst the multitude, said to him: Master, rebuke thy disciples.	39 Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom.
40 To whom he said: I say to you, that if these shall hold their peace, the stones will cry out.	40 Odrzekł: Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą.
41 And when he drew near, seeing the city, he wept over it, saying:	41 Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim
42 If thou also hadst known, and that in this thy day, the things that are to thy peace; but now they are hidden from thy eyes.	42 i rzekł: O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
43 For the days shall come upon thee, and thy enemies shall cast a trench about thee, and compass thee round, and straiten thee on every side,	43 Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd.
44 And beat thee flat to the ground, and thy children who are in thee: and they shall not leave in thee a stone upon a stone: because thou hast not known the time of thy visitation.	44 Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia.
45 And entering into the temple, he began to cast out them that sold therein, and them that bought.	45 Potem wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej.
46 Saying to them: It is written: My house is the house of prayer. But you have made it a den of thieves.	46 Mówił do nich: Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców.
47 And he was teaching daily in the temple. And the chief priests and the scribes and the rulers of the people sought to destroy him:	47 I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie.
48 And they found not what to do to him: for all the people were very attentive to hear him.	48 Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.