Psalms 55

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Unto the end, in verses, understanding for David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ? Μασχιλ του Δαβιδ.>> Δος ακροασιν, Θεε, εις την προσευχην μου, και μη αποσυρθης απο της δεησεως μου.
2 Hear, O God, my prayer, and despise not my supplication:	2 Προσεξον εις εμε και εισακουσον μου? λυπουμαι εν τη μελετη μου και ταραττομαι,
	3 απο της φωνης του εχθρου, απο της καταθλιψεως του ασεβους? διοτι ριπτουσιν επ' εμε ανομιαν και μετ' οργης με μισουσιν.
4 the same are darts.	4 Η καρδια μου καταθλιβεται εντος μου, και φοβος θανατου επεσεν επ' εμε.
5 be attentive to me and hear me. I am grieved in my exercise; and am troubled,	5 Φοβος και τρομος ηλθεν επ' εμε, και φρικη με εκαλυψε.
6 at the voice of the enemy, and at the tribulation of the sinner. For they have cast iniquities upon me: and in wrath they were troublesome to me.	6 Και ειπα, Τις να μοι εδιδε πτερυγας ως περιστερας? ηθελον πεταξει και αναπαυθη.
7 My heart is troubled within me: and the fear of death is fallen upon me.	7 Ιδου, ηθελον απομακρυνθη φευγων, ηθελον διατριβει εν τη ερημω. Διαψαλμα.
8 Fear and trembling are come upon me: and darkness hath covered me.	8 Ηθελον ταχυνει την φυγην μου απο της ορμης του ανεμου, απο της θυελλης.
9 And I said: Who will give me wings like a dove, and I will fly and be at rest?	9 Καταποντισον αυτους, Κυριε? διαιρεσον τας γλωσσας αυτων? διοτι ειδον καταδυναστειαν και εριδα εν τη πολει.
10 Lo, I have gone far off flying away; and I abode in the wilderness.	10 Ημεραν και νυκτα περικυκλουσιν αυτην περι τα τειχη αυτης? και ανομια και υβρις ειναι εν τω μεσω αυτης?
11 I waited for him that hath saved me from pusillanimity of spirit, and a storm.	11 πονηρια εν τω μεσω αυτης? και απατη και δολος δεν λειπουσιν απο των πλατειων αυτης.
12 Cast down, O Lord, and divide their tongues; for I have seen iniquity and contradiction in the city.	12 Επειδη δεν με ωνειδισεν εχθρος, το οποιον ηθελον υποφερει? δεν ηγερθη επ' εμε ο μισων με? τοτε ηθελον κρυφθη απ' αυτου?
13 Day and night shall iniquity surround it upon its walls: and in the midst thereof are labour,	13 Αλλα συ, ανθρωπε ομοψυχε, οδηγε μου και γνωστε μου?
14 and injustice. And usury and deceit have not departed from its streets.	14 οιτινες συνωμιλουμεν μετα γλυκυτητος, συνεπορευομεθα εις τον οικον του Θεου.
15 For if my enemy had reviled me, I would verily have borne with it. And if he that hated me had spoken great things against me, I would perhaps have hidden myself from him.	15 Ας ελθη θανατος επ' αυτους? ας καταβωσι ζωντες εις τον αδην? διοτι μεταξυ αυτων, εν ταις κατοικιαις αυτων, ειναι κακιαι.
16 But thou a man of one mind, my guide, and my familiar,	16 Εγω προς τον Θεον θελω κραζει, και ο Κυριος θελει με σωσει.
17 Who didst take sweetmeats together with me: in the house of God we walked with consent.	17 Εσπερας και πρωι και μεσημβριαν θελω παρακαλει και φωναζει? και θελει ακουσει της φωνης μου.
18 Let death come upon them, and let them go down alive into hell. For there is wickedness in their dwellings: in the midst of them.	18 Θελει λυτρωσει εν ειρηνη την ψυχην μου απο της μαχης της κατ' εμου? διοτι πολλοι ειναι εναντιον μου.
19 But I have cried to God: and the Lord will save me.	19 Ο Θεος, ο υπαρχων προ των αιωνων, θελει εισακουσει και θελει ταπεινωσει αυτους? Διαψαλμα? διοτι δεν μεταβαλλουσι τροπον ουδε φοβουνται τον Θεον.
20 Evening and morning, and at noon I will speak and declare: and he shall hear my voice.	20 Εκαστος εκτεινει τας χειρας αυτου επι τους ειρηνευοντας μετ' αυτου? αθετει την συνθηκην αυτου.
21 He shall redeem my soul in peace from them that draw near to me: for among many they were with me.	21 Το στομα αυτου ειναι απαλωτερον βουτυρου, αλλ' εν τη καρδια αυτου ειναι πολεμος? τα λογια αυτου ειναι μαλακωτερα ελαιου, πλην ειναι ξιφη γυμνα.
22 God shall hear, and the Eternal shall humble them. For there is no change with them, and they have not feared God:	22 Επιρριψον επι τον Κυριον το φορτιον σου, και αυτος θελει σε ανακουφισει? δεν θελει ποτε συγχωρησει να σαλευθη ο δικαιος.
23 he hath stretched forth his hand to repay. They have defiled his covenant,	23 Αλλα συ, Θεε, θελεις καταβιβασει αυτους εις φρεαρ απωλειας? ανδρες αιματων και δολιοτητος δεν θελουσι φθασει εις το ημισυ των ημερων αυτων? αλλ' εγω θελω ελπιζει επι σε.
24 they are divided by the wrath Of his countenance, and his heart hath drawn near. His words are smoother than oil, and
25 Cast thy care upon the Lord, and he shall sustain thee: he shall not suffer the just to waver for ever.