Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Judith 9


font
DOUAI-RHEIMSLXX
1 And when they were gone, Judith went into her oratory: and putting on haircloth, laid ashes on her head: and falling down prostrate before the Lord, she cried to the Lord, saying:1 ιουδιθ δε επεσεν επι προσωπον και επεθετο σποδον επι την κεφαλην αυτης και εγυμνωσεν ον ενεδεδυκει σακκον και ην αρτι προσφερομενον εν ιερουσαλημ εις τον οικον του θεου το θυμιαμα της εσπερας εκεινης και εβοησεν φωνη μεγαλη ιουδιθ προς κυριον και ειπεν
2 O Lord God of my father Simeon, who gavest him a sword to execute vengeance against strangers, who had defiled by their uncleanness, and uncovered the virgin unto confusion:2 κυριε ο θεος του πατρος μου συμεων ω εδωκας εν χειρι ρομφαιαν εις εκδικησιν αλλογενων οι ελυσαν μητραν παρθενου εις μιασμα και εγυμνωσαν μηρον εις αισχυνην και εβεβηλωσαν μητραν εις ονειδος ειπας γαρ ουχ ουτως εσται και εποιησαν
3 And who gavest their wives to he made a prey, and their daughters into captivity: and all their spoils to be divided to thy servants, who were zealous with thy zeal: assist, I beseech thee, O Lord God, me a widow.3 ανθ' ων εδωκας αρχοντας αυτων εις φονον και την στρωμνην αυτων η ηδεσατο την απατην αυτων απατηθεισαν εις αιμα και επαταξας δουλους επι δυνασταις και δυναστας επι θρονους αυτων
4 For thou hast done the things of old, and hast devised one thing after another: and what thou hast designed hath been done.4 και εδωκας γυναικας αυτων εις προνομην και θυγατερας αυτων εις αιχμαλωσιαν και παντα τα σκυλα αυτων εις διαιρεσιν υιων ηγαπημενων υπο σου οι και εζηλωσαν τον ζηλον σου και εβδελυξαντο μιασμα αιματος αυτων και επεκαλεσαντο σε εις βοηθον ο θεος ο θεος ο εμος και εισακουσον εμου της χηρας
5 For all thy ways are prepared, and in thy providence thou hast placed thy judgments.5 συ γαρ εποιησας τα προτερα εκεινων και εκεινα και τα μετεπειτα και τα νυν και τα επερχομενα διενοηθης και εγενηθησαν α ενενοηθης
6 Look upon the camp of the Assyrians now, as thou wast pleased to look upon the camp of the Egyptians, when they pursued armed after thy servants, trusting in their chariots, and in their horsemen, and in a multitude of warriors.6 και παρεστησαν α εβουλευσω και ειπαν ιδου παρεσμεν πασαι γαρ αι οδοι σου ετοιμοι και η κρισις σου εν προγνωσει
7 But thou lookedst over their camp, and darkness wearied them.7 ιδου γαρ ασσυριοι επληθυνθησαν εν δυναμει αυτων υψωθησαν εφ' ιππω και αναβατη εγαυριασαν εν βραχιονι πεζων ηλπισαν εν ασπιδι και εν γαισω και τοξω και σφενδονη και ουκ εγνωσαν οτι συ ει κυριος συντριβων πολεμους
8 The deep held their feet, and the waters overwhelmed them.8 κυριος ονομα σοι συ ραξον αυτων την ισχυν εν δυναμει σου και καταξον το κρατος αυτων εν τω θυμω σου εβουλευσαντο γαρ βεβηλωσαι τα αγια σου μιαναι το σκηνωμα της καταπαυσεως του ονοματος της δοξης σου καταβαλειν σιδηρω κερας θυσιαστηριου σου
9 So may it be with these also, O Lord, who trust in their multitude, and in their chariots, and in their pikes, and in their shields, and in their arrows, and glory in their spears,9 βλεψον εις υπερηφανιαν αυτων αποστειλον την οργην σου εις κεφαλας αυτων δος εν χειρι μου της χηρας ο διενοηθην κρατος
10 And know not that thou art our God, who destroyest wars from the beginning, and the Lord is thy name.10 παταξον δουλον εκ χειλεων απατης μου επ' αρχοντι και αρχοντα επι θεραποντι αυτου θραυσον αυτων το αναστεμα εν χειρι θηλειας
11 Lift up thy arm as from the beginning, and crush their power with thy power: let their power fall in their wrath, who promise themselves to violate thy sanctuary, and defile the dwelling place of thy name, and to beat down with their sword the horn of thy altar.11 ου γαρ εν πληθει το κρατος σου ουδε η δυναστεια σου εν ισχυουσιν αλλα ταπεινων ει θεος ελαττονων ει βοηθος αντιλημπτωρ ασθενουντων απεγνωσμενων σκεπαστης απηλπισμενων σωτηρ
12 Bring to pass, O Lord, that his pride may be cut off with his own sword.12 ναι ναι ο θεος του πατρος μου και θεος κληρονομιας ισραηλ δεσποτα των ουρανων και της γης κτιστα των υδατων βασιλευ πασης κτισεως σου συ εισακουσον της δεησεως μου
13 Let him be caught in the net of his own eyes in my regard, and do thou strike him by the graces of the words of my lips.13 και δος λογον μου και απατην εις τραυμα και μωλωπα αυτων οι κατα της διαθηκης σου και οικου ηγιασμενου σου και κορυφης σιων και οικου κατασχεσεως υιων σου εβουλευσαντο σκληρα
14 Give me constancy in my mind, that I may despise him: and fortitude that I may overthrow him.14 και ποιησον επι παντος εθνους σου και πασης φυλης επιγνωσιν του ειδησαι οτι συ ει ο θεος θεος πασης δυναμεως και κρατους και ουκ εστιν αλλος υπερασπιζων του γενους ισραηλ ει μη συ
15 For this will be a glorious monument for thy name, when he shall fall by the hand of a woman.
16 For thy power, O Lord, is not in a multitude, nor is thy pleasure in the strength of horses, nor from the beginning have the proud been acceptable to thee: but the prayer of the humble and the meek hath always pleased thee.
17 O God of the heavens, creator of the waters, and Lord of the whole creation, hear me a poor wretch, making supplication to thee, and presuming of thy mercy.
18 Remember, O Lord, thy covenant, and put thou words in my mouth, and strengthen the resolution in my heart, that thy house may continue in thy holiness:
19 And all nations may acknowledge that thou art God, and there is no other besides thee.