1 Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. | 1 Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam. |
2 A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. | 2 Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum. |
3 On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Stań tu na środku! | 3 Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium. |
4 A do nich powiedział: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić? Lecz oni milczeli. | 4 Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant. |
5 Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. | 5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi. |
6 A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić. | 6 Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
|
7 Jezus zaś oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu z Galilei. Także z Judei, | 7 Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum, |
8 z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o Jego wielkich czynach. | 8 et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum. |
9 Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby się na Niego nie tłoczyli. | 9 Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum : |
10 Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć. | 10 multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas. |
11 Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: Ty jesteś Syn Boży. | 11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes : |
12 Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały. | 12 Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
|
13 Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. | 13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum. |
14 I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, | 14 Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos prædicare. |
15 i by mieli władzę wypędzać złe duchy. | 15 Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia. |
16 Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; | 16 Et imposuit Simoni nomen Petrus : |
17 dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; | 17 et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui : |
18 dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego | 18 et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum, |
19 i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał. | 19 et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.
|
20 Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli. | 20 Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare. |
21 Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów. | 21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est. |
22 Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy. | 22 Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.
|
23 Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: Jak może szatan wyrzucać szatana? | 23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ? |
24 Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. | 24 Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare. |
25 I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. | 25 Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare. |
26 Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać lecz koniec z nim. | 26 Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet. |
27 Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi. | 27 Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet. |
28 Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. | 28 Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint : |
29 Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego. | 29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti. |
30 Mówili bowiem: Ma ducha nieczystego. | 30 Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.
|
31 Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. | 31 Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum, |
32 Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie. | 32 et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te. |
33 Odpowiedział im: Któż jest moją matką i /którzy/ są braćmi? | 33 Et respondens eis, ait : Quæ est mater mea et fratres mei ? |
34 I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: Oto moja matka i moi bracia. | 34 Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei. |
35 Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką. | 35 Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est. |