Księga Psalmów 55

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA TINTORI
1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa.	1 (Per la fine. Per il popolo allontanato dai Santi. Di David, a iscrizione di colonna, quando gli stranieri lo presero in Get).
2 Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i nie odwracaj się od mojej prośby,	2 Abbi pietà di me, o Dio; perchè l'uomo mi calpesta, continuamente mi assale e mi tormenta.
3 zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę	3 Tutto il giorno i miei nemici mi calpestano, perchè son molti a far guerra contro di me.
4 pod wpływem głosu nieprzyjaciela, pod wpływem wołania grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie.	4 Anche in pieno giorno avrei da temere; ma io spero in te.
5 Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmiertelny.	5 In Dio loderò le mie parole, in Dio ho sperato: non temerò quel che possa farmi la carne.
6 Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada.	6 Continuamente torcono in mal senso le mie parole, a mio danno son rivolti tutti i loro pensieri.
7 I mówię sobie: gdybym miał skrzydła jak gołąb, to bym uleciał i spoczął -	7 Si raccolgono insieme, si nascondono, spiano i miei passi. Siccome attentano alla mia vita.
8 oto bym uszedł daleko, zamieszkał na pustyni.	8 Non li salvare in nessuna maniera, stritola i popoli nel tuo furore.
9 Prędko bym wyszukał sobie schronienie od szalejącej wichury, od burzy.	9 O Dio t'ho esposto qual sia la mia vita: le mie lacrime le hai raccolte sotto i tuoi occhi, secondo le tue promesse.
10 O Panie, rozprosz, rozdziel ich języki; bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.	10 Allora saran messi in fuga i miei nemici. In qualunque giorno t'invochi, ecco, riconosco che tu sei il mio Dio.
11 Obchodzą je w ciągu dnia i nocy po jego murach, a złość i ucisk są w pośrodku niego.	11 In Dio loderò la parola, in Dio loderò il discorso; in Dio ho sperato: non temerò quel che possa farmi l'uomo.
12 Pośrodku niego jest zagłada, a z jego placu nie znika krzywda i podstęp.	12 Mi stanno a cuore i voti che t'ho fatto, o Dio, li soddisferò con inni di lode;
13 Gdybyż to lżył mnie nieprzyjaciel, z pewnością bym to znosił; gdybyż przeciw mnie powstawał ten, który mnie nienawidzi, ukryłbym się przed nim.	13 Perchè hai liberata l'anima mia dalla morte, i miei piedi dalla caduta, affinchè io mi renda accetto a Dio nella luce dei viventi.
14 Lecz jesteś nim ty, równy ze mną, przyjaciel mój zaufany,
15 z którym żyłem w słodkiej zażyłości, chodziliśmy po domu Bożym w orszaku świątecznym.
16 Niechaj śmierć na nich spadnie, niechaj żywcem zstąpią do Szeolu, bo w ich mieszkaniach jest wśród nich nikczemność!
17 A ja wołam do Boga i Pan mnie ocali.
18 Wieczorem, rano i w południe narzekam i jęczę, a głosu mego [On] wysłucha.
19 Ześle pokój - uratuje moje życie od tych, co na mnie nastają: bo wielu mam przeciwników.
20 Usłyszy Bóg i poniży ich Ten, który zasiada na tronie od początku, bo nie ma dla nich opamiętania i nie boją się Boga.
21 [Każdy] podnosi ręce na domowników, umowę swoją łamie.
22 Jego twarz jest gładsza niż masło, lecz serce gotowe do walki. Jego mowy łagodniejsze niż olej, lecz są to obnażone miecze.
23 Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.
24 Ty, o Boże, ich wtrącisz do studni zatracenia; mężowie krwawi, podstępni nie dożyją połowy dni swoich, ja zaś nadzieję pokładam w Tobie.