Księga Psalmów 49

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA MARTINI
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.	1 Salmo per Asaph. Il Dio degli dei, il Signore ha parlato, e ha chiamata la terra, dall'oriente fino all'occaso:
2 Słuchajcie tego, wszystkiego narody, nakłońcie uszu, wszyscy, co świat zamieszkujecie,	2 Da Sionne (apparirà) lo splendore di sua magnificenza.
3 wy, niscy pochodzeniem, tak samo jak możni, bogaty na równi z ubogim!	3 Manifesto verra Iddio, il nostro Dio, e non istarà in silenzio. Innanzi a lui un fuoco ardente, e con questo fuoco un turbine violento.
4 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślanie mego serca - roztropność.	4 Chiamerà di lassù il cielo, e la terra a giudicare il suo popolo.
5 Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę.	5 Congregate a lui tutti i suoi santi, i quali fermaron con lui alleanza per mezzo de' sagrifizj.
6 Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych,	6 E i cieli annunzieranno la giustizia di lui, perché il giudice è Dio.
7 którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw?	7 Ascolta, popol mio, e io parlerò; Israele (ascolta), e io spiegherommi con te: Dio io sono, e tuo Dio:
8 Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego wykupu	8 Non ti riprenderò per ragion de' tuoi sagrifizj, e i tuoi olocausti sono sempre dinanzi a me.
9 - jego życie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy -	9 Non riceverò dalla tua casa i vitelli, né da' tuoi greggi i capretti.
10 by móc żyć na wieki i nie doznać zagłady.	10 Imperocché sono mie tutte le fiere de' boschi, i giumenti ne' monti, ed i travi.
11 Każdy bowiem widzi: mędrcy umierają, tak jednakowo ginie głupi i prostak, zostawiając obcym swoje bogactwa.	11 Io conosco tutti gli uccelli dell'aria, ed è mia l'amenità delle campagne.
12 Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.	12 Se io avessi fame a te noi direi; imperocché mia è la terra, e quello, che la riempie.
13 Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, przyrównany jest do bydląt, które giną.	13 Mangerò io forse le carni de' tori? O beveró io il sangue de' montoni?
14 Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i taka przyszłość miłośników własnej mowy.	14 Offerisci a Dio sagrifizio di lode, e le promesse adempi fatte da te all'Altissimo.
15 Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.	15 E invocami nel giorno della tribolazione: ti libererò, e tu darai a me gloria.
16 Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mię zabierze.	16 Ma al peccatore disse Dio: Perché fai tu parola de' miei comandamenti, e hai nella bocca la mia alleanza?
17 Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrośnie zamożność jego domu:	17 Tu pero hai in odio la disciplina, o ti se' gettate dietro le spalle le mie parole.
18 bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamożność nie pójdzie za nim.	18 Se vedevi un ladro, correvi con lui, e facevi combriccola cogli adulteri.
19 I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,	19 La tua bocca è stata piena di malvagità, e la tua lingua ordiva inganni.
20 musi iść do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.	20 Stando a sedere parlavi contro del tuo fratello, e al figliuolo di tua madre ponevi inciampo: queste cose hai fatte, ed io ho taciuto.
21 Człowiek, co w dostatku żyje, ale się nie zastanawia, przyrównany jest do bydląt, które giną.	21 Hai creduto, o iniquo, ch'io sia: per esser simile a te: ti riprenderò, e te porrò di contro alla tua faccia.
	22 Ponete mente a queste cose voi, che vi scordate di Dio: affinchè non vi rapisca una volta, senza che sia chi vi liberi.
	23 Il sagrifizio di lode mi onorerà; ed esso è la via per cui farò vedere all'uomo la salute di Dio.