Salmos 9
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. Para oboes y arpa. Salmo. De David. | 1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. |
2 Te doy gracias, Yahveh, de todo corazón, cantaré todas tus maravillas; | 2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. |
3 quiero alegrarme y exultar en ti, salmodiar a tu nombre, Altísimo. | 3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. |
4 Mis enemigos retroceden, flaquean, perecen delante de tu rostro; | 4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. |
5 pues tú has llevado mi juicio y mi sentencia, sentándote en el trono cual juez justo. | 5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. |
6 Has reprimido a las gentes, has perdido al impío, has borrado su nombre para siempre jamás; | 6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. |
7 acabado el enemigo, todo es ruina sin fin, has suprimido sus ciudades, perdido su recuerdo. He aquí que | 7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; |
8 Yahveh se sienta para siempre, afianza para el juicio su trono; | 8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, |
9 él juzga al orbe con justicia, a los pueblos con rectitud sentencia. | 9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. |
10 ¡Sea Yahveh ciudadela para el oprimido, ciudadela en los tiempos de angustia! | 10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. |
11 Y en ti confíen los que saben tu nombre, pues tú, Yahveh, no abandonas a los que te buscan. | 11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. |
12 Salmodiad a Yahveh, que se sienta en Sión, publicad por los pueblos sus hazañas; | 12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : |
13 que él pide cuentas de la sangre, y de ellos se acuerda, no olvida el grito de los desdichados. | 13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. |
14 Tenme piedad, Yahveh, ve mi aflicción, tú que me recobras de las puertas de la muerte, | 14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, |
15 para que yo cuente todas tus alabanzas a las puertas de la hija de Sión, gozoso de tu salvación. | 15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : |
16 Se hundieron los gentiles en la fosa que hicieron, en la red que ocultaron, su pie quedó prendido. | 16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. |
17 Yahveh se ha dado a conocer, ha hecho justicia, el impío se ha enredado en la obra de sus manos. Sordina. Pausa. | 17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. |
18 ¡Vuelvan los impíos al seol, todos los gentiles que de Dios se olvidan! | 18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. |
19 Que no queda olvidado el pobre eternamente, no se pierde por siempre la esperanza de los desdichados. | 19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. |
20 ¡Levántate, Yahveh, no triunfe el hombre, sean juzgados los gentiles delante de tu rostro! | 20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. |
21 Infunde tú, Yahveh, en ellos el terror, aprendan los gentiles que no son más que hombres. Pausa. | 21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. |
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? | |
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. | |
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. | |
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. | |
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. | |
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. | |
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. | |
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. | |
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. | |
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. | |
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. | |
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. | |
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. | |
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. | |
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. | |
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. | |
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : | |
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram. |