Livre des Juges 20

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Tous les Israélites sortirent de chez eux, depuis Dan jusqu’à Bersabée, et la communauté se rassembla comme un seul homme auprès de Yahvé à Mispa. Même les gens de Galaad étaient là.	1 και εξηλθον παντες οι υιοι ισραηλ και εξεκκλησιασθη πασα η συναγωγη ως ανηρ εις απο δαν και εως βηρσαβεε και γη γαλααδ προς κυριον εις μασσηφα
2 Les chefs du peuple et toutes les tribus d’Israël participaient à cette assemblée du peuple de Dieu: c’étaient 400 000 hommes sachant manier l’épée.	2 και εστη το κλιμα παντος του λαου πασαι αι φυλαι ισραηλ εν τη εκκλησια του λαου του θεου τετρακοσιαι χιλιαδες ανδρων πεζων σπωμενων ρομφαιαν
3 Les fils de Benjamin apprirent que les Israélites étaient montés à Mispa. Les Israélites dirent: “Racontez-nous comment s’est commis ce crime?”	3 και ηκουσαν οι υιοι βενιαμιν οτι ανεβησαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον εις μασσηφα και ειπαν οι υιοι ισραηλ λαλησατε που εγενετο η κακια αυτη
4 Alors le Lévite, le mari de la femme assassinée prit la parole et dit: “Je suis entré à Guibéa de Benjamin avec ma concubine pour y passer la nuit,	4 και απεκριθη ο ανηρ ο λευιτης ο ανηρ της γυναικος της πεφονευμενης και ειπεν εις γαβαα της βενιαμιν ηλθον εγω και η παλλακη μου καταλυσαι
5 et les propriétaires de Guibéa ont décidé de me faire du tort. Durant toute la nuit ils ont cerné la maison où je me trouvais avec l’intention de me tuer; ils ont fait violence à ma concubine de telle façon qu’elle en est morte.	5 και ανεστησαν επ' εμε οι ανδρες οι παρα της γαβαα και περιεκυκλωσαν επ' εμε την οικιαν νυκτος και εμε ηθελησαν αποκτειναι και την παλλακην μου εταπεινωσαν και ενεπαιξαν αυτη και απεθανεν
6 Alors j’ai pris ma concubine et je l’ai coupée en morceaux, je les ai envoyés par toutes les terres qui appartiennent à Israël, car ils ont fait quelque chose d’ignoble en Israël.	6 και επελαβομην της παλλακης μου και εμελισα αυτην και εξαπεστειλα εν παντι οριω κληρονομιας ισραηλ οτι εποιησαν αφροσυνην εν τω ισραηλ
7 Puisque vous êtes tous venus ici, tout Israël, traitez l’affaire et décidez ici-même.”	7 ιδου παντες υμεις οι υιοι ισραηλ δοτε εαυτοις λογον και βουλην
8 Tout le peuple se leva comme un seul homme et dit: “Que nul d’entre nous ne se retire sous sa tente, que personne ne retourne à sa maison!	8 και ανεστη πας ο λαος ως ανηρ εις λεγων ουκ εισελευσομεθα ανηρ εις το σκηνωμα αυτου και ουκ εκκλινουμεν ανηρ εις τον οικον αυτου
9 Voici comment nous allons procéder avec Guibéa. Nous allons tirer au sort	9 και νυν τουτο το ρημα ο ποιησομεν τη γαβαα αναβησομεθα επ' αυτην εν κληρω
10 dix hommes sur cent dans toutes les tribus d’Israël, ou cent sur mille, ou mille sur dix mille. Ils iront chercher des vivres pour ceux qui partiront à Guibéa de Benjamin afin de la traiter comme elle le mérite, après le crime qu’elle a commis en Israël.”	10 και λημψομεθα δεκα ανδρας τοις εκατον και εκατον τοις χιλιοις και χιλιους τοις μυριοις λαβειν επισιτισμον τω λαω τοις εισπορευομενοις επιτελεσαι τη γαβαα του βενιαμιν κατα πασαν την αφροσυνην ην εποιησαν εν ισραηλ
11 C’est ainsi que les Israélites se rassemblèrent comme un seul homme face à la ville.	11 και συνηχθη πας ανηρ ισραηλ εκ των πολεων ως ανηρ εις ερχομενοι
12 Les tribus d’Israël envoyèrent des hommes dans tout le territoire de Benjamin pour dire: “Quel est ce crime que l’on a commis chez vous?	12 και εξαπεστειλαν αι φυλαι ισραηλ ανδρας εν παση φυλη βενιαμιν λεγοντες τις η κακια αυτη η γενομενη εν υμιν
13 Livrez-nous donc ces hommes, ces criminels de Guibéa, nous les mettrons à mort et nous éliminerons d’Israël le mal.” Mais les gens de Benjamin ne voulurent pas écouter la voix de leurs frères Israélites.	13 και νυν δοτε τους ανδρας τους ασεβεις τους εν γαβαα τους υιους βελιαλ και θανατωσομεν αυτους και εξαρουμεν κακιαν εξ ισραηλ και ουκ ηθελησαν οι υιοι βενιαμιν εισακουσαι της φωνης των αδελφων αυτων των υιων ισραηλ
14 Les Benjaminites arrivèrent de leurs villes et se rassemblèrent à Guibéa pour combattre les Israélites.	14 και συνηχθησαν οι υιοι βενιαμιν εκ των πολεων αυτων εις γαβαα εξελθειν του πολεμησαι μετα υιων ισραηλ
15 On recensa ce jour-là les Benjaminites venus de leurs villes: 26 000 hommes de guerre. On les recensa à part des habitants de Guibéa.	15 και επεσκεπησαν οι υιοι βενιαμιν εν τη ημερα εκεινη εκ των πολεων εικοσι και πεντε χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν χωρις των κατοικουντων την γαβαα ουτοι επεσκεπησαν επτακοσιοι ανδρες νεανισκοι εκλεκτοι
16 Il y avait dans cette armée 700 hommes d’élite, des gauchers capables avec leur fronde de lancer une pierre au but sans le manquer d’un cheveu.	16 αμφοτεροδεξιοι παντες ουτοι σφενδονηται βαλλοντες λιθους προς την τριχα και ου διαμαρτανοντες
17 On recensa aussi les Israélites sans les gens de Benjamin: 400 000 hommes sachant manier l’épée, tous des hommes de guerre.	17 και πας ανηρ ισραηλ επεσκεπησαν χωρις των υιων βενιαμιν τετρακοσιαι χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν παντες ουτοι ανδρες πολεμισται
18 Ils se levèrent et montèrent à Béthel pour consulter Dieu. Les Israélites demandèrent: “Qui d’entre nous montera le premier à l’attaque contre les gens de Benjamin?” Yahvé répondit: “Juda sera le premier.”	18 και ανεστησαν και ανεβησαν εις βαιθηλ και επηρωτησαν εν τω θεω και ειπαν οι υιοι ισραηλ τις αναβησεται ημιν αφηγουμενος πολεμησαι μετα βενιαμιν και ειπεν κυριος ιουδας αναβησεται αφηγουμενος
19 Les Israélites se levèrent de bon matin et établirent leur camp face à Guibéa.	19 και ανεστησαν οι υιοι ισραηλ και παρενεβαλον επι την γαβαα
20 Ceux d’Israël prirent l’initiative et ils se rangèrent pour attaquer ceux de Benjamin qui étaient à Guibéa.	20 και εξηλθεν πας ανηρ ισραηλ εις πολεμον μετα βενιαμιν και παρεταξαντο μετ' αυτων εις πολεμον ανηρ ισραηλ προς την γαβαα
21 Les gens de Benjamin sortirent alors de Guibéa et massacrèrent en ce jour-là 22 000 hommes d’Israël	21 και εξηλθον οι υιοι βενιαμιν εκ της πολεως και διεφθειραν εν ισραηλ εν τη ημερα εκεινη δυο και εικοσι χιλιαδας ανδρων επι την γην
22 20:23 Les Israélites montèrent alors à Béthel et ils pleurèrent devant Yahvé jusqu’au soir. Puis ils consultèrent Yahvé en ces termes: “Devons-nous recommencer à combattre nos frères de Benjamin?” Yahvé répondit: “Attaquez-les!”	22 και ενισχυσεν ανηρ ισραηλ και προσεθεντο παραταξασθαι πολεμον εν τω τοπω ω παρεταξαντο εκει εν τη ημερα τη πρωτη
23 20:22 L’armée d’Israël reprit courage et de nouveau elle se rangea au même endroit que le premier jour.	23 και ανεβησαν οι υιοι ισραηλ και εκλαυσαν ενωπιον κυριου εως εσπερας και επηρωτησαν εν κυριω λεγοντες ει προσθω προσεγγισαι εις πολεμον μετα βενιαμιν του αδελφου μου και ειπεν κυριος αναβητε προς αυτον
24 Les Israélites attaquèrent donc les Benjaminites,	24 και προσηλθοσαν οι υιοι ισραηλ προς βενιαμιν εν τη ημερα τη δευτερα
25 mais en ce second jour encore, ceux de Benjamin sortirent de Guibéa à leur rencontre et tuèrent chez les Israélites 18 000 hommes sachant manier l’épée.	25 και εξηλθεν βενιαμιν εις απαντησιν αυτων εκ της γαβαα εν τη ημερα τη δευτερα και διεφθειρεν εκ του λαου οκτωκαιδεκα χιλιαδας ανδρων επι την γην παντες ουτοι εσπασμενοι ρομφαιαν
26 Tous les Israélites et tout le peuple montèrent de nouveau à Béthel. Là, assis devant Yahvé, ils pleurèrent et jeûnèrent ce jour-là jusqu’au soir, puis ils offrirent à Yahvé des holocaustes et des sacrifices de communion.	26 και ανεβησαν παντες οι υιοι ισραηλ και πας ο λαος και ηλθοσαν εις βαιθηλ και εκλαυσαν εναντι κυριου και ενηστευσαν εν τη ημερα εκεινη και ανηνεγκαν ολοκαυτωματα σωτηριου εναντι κυριου
27 Les Israélites consultèrent Yahvé ce jour-là: en effet l’Arche de l’Alliance de Dieu se trouvait en ce lieu,	27 και επηρωτησαν οι υιοι ισραηλ εν κυριω και εκει η κιβωτος διαθηκης κυριου εν ταις ημεραις εκειναις
28 et Pinhas, fils d’Éléazar, fils d’Aaron, en avait la charge. Les Israélites demandèrent: “Devons-nous une nouvelle fois attaquer nos frères de Benjamin, ou devons-nous renoncer?” Yahvé répondit: “Montez, car demain je les livrerai entre vos mains.”	28 και φινεες υιος ελεαζαρ υιου ααρων παρεστηκως ενωπιον αυτης εν ταις ημεραις εκειναις λεγων ει προσθω ετι εξελθειν εις πολεμον μετα υιων βενιαμιν του αδελφου μου η κοπασω και ειπεν κυριος αναβητε οτι αυριον παραδωσω αυτον εν χειρι σου
29 Israël plaça des hommes en embuscade autour de Guibéa.	29 και εθηκαν οι υιοι ισραηλ ενεδρα εν τη γαβαα κυκλω
30 Quand les Israélites montèrent à l’attaque le troisième jour contre ceux de Benjamin, ils se rangèrent devant Guibéa comme les autres fois.	30 και εταξεν ισραηλ προς τον βενιαμιν εν τη ημερα τη τριτη και παρεταξαντο προς γαβαα καθως απαξ και απαξ
31 Les Benjaminites firent alors une sortie pour rencontrer l’armée, et ils s’éloignèrent de la ville. Comme les autres fois ils commencèrent à massacrer des hommes de l’armée d’Israël (ils en tuèrent environ 30 sur les routes qui vont à Béthel et à Guibéa par la campagne).	31 και εξηλθον οι υιοι βενιαμιν εις απαντησιν του λαου και εξειλκυσθησαν εκ της πολεως και ηρξαντο τυπτειν εκ του λαου καθως απαξ και απαξ εν ταις οδοις η εστιν μια αναβαινουσα εις βαιθηλ και μια αναβαινουσα εις γαβαα εν τω αγρω ωσει τριακοντα ανδρας εν τω ισραηλ
32 Les Benjaminites pensaient: “Les voilà battus devant nous comme les autres fois.” Mais les Israélites s’étaient dit: “Nous prendrons la fuite pour les attirer sur les routes loin de la ville.”	32 και ειπαν οι υιοι βενιαμιν προσκοπτουσιν ενωπιον ημων καθως εμπροσθεν και οι υιοι ισραηλ ειπαν φυγωμεν και εκσπασωμεν αυτους εκ της πολεως εις τας οδους
33 Tous les Israélites se regroupèrent et firent face à Baal-Tamar, au moment même où ceux de l’embuscade débouchaient du lieu où ils s’étaient postés à l’ouest de Guéba.	33 και πας ανηρ ισραηλ ανεστη εκ του τοπου αυτου και παρεταξαντο εν βααλθαμαρ και το ενεδρον ισραηλ επαλαιεν εκ του τοπου αυτου απο δυσμων της γαβαα
34 C’étaient 10 000 hommes d’élite de l’armée d’Israël qui arrivaient sur Guibéa. La bataille fut rude et les Benjaminites ne savaient pas que le malheur allait les frapper.	34 και παρεγενοντο εξ εναντιας της γαβαα δεκα χιλιαδες ανδρων εκλεκτων εκ παντος ισραηλ και ο πολεμος εβαρυνθη και αυτοι ουκ εγνωσαν οτι αφηπται αυτων η κακια
35 Car Yahvé donna la défaite à Benjamin devant Israël et, ce jour-là, les Israélites tuèrent 25 100 hommes de Benjamin, tous habiles à manier l’épée.	35 και ετροπωσεν κυριος τον βενιαμιν κατα προσωπον ισραηλ και διεφθειραν οι υιοι ισραηλ εν τω βενιαμιν εν τη ημερα εκεινη εικοσι και πεντε χιλιαδας και εκατον ανδρας παντες ουτοι σπωμενοι ρομφαιαν
36 Les Benjaminites virent qu’ils étaient battus. Les Israélites ne leur avaient cédé du terrain que parce qu’ils comptaient sur l’embuscade qu’ils avaient placée contre Guibéa.	36 και ειδεν βενιαμιν οτι τετροπωται και εδωκεν ανηρ ισραηλ τω βενιαμιν τοπον οτι ηλπισαν επι το ενεδρον ο εταξαν προς την γαβαα
37 En effet, les gens de l’embuscade se jetèrent sur Guibéa, se déployèrent et passèrent toute la ville au fil de l’épée.	37 και το ενεδρον ωρμησεν και εξεχυθησαν προς την γαβαα και επορευθη το ενεδρον και επαταξαν ολην την πολιν εν στοματι ρομφαιας
38 Les Israélites avaient convenu d’un signe avec ceux de l’embuscade: ces derniers feraient monter de la ville un nuage de fumée.	38 και η συνταγη ην ανδρι ισραηλ προς το ενεδρον του ανενεγκαι αυτους πυρσον του καπνου της πολεως
39 Quand les Benjaminites leur avaient déjà tué une trentaine d’hommes et se disaient: “Les voilà bien battus devant nous comme la dernière fois”, à ce moment même les Israélites se retournèrent contre eux.	39 και ανεστρεψαν ανηρ ισραηλ εν τω πολεμω και βενιαμιν ηρκται του τυπτειν τραυματιας εν τω ανδρι ισραηλ ωσει τριακοντα ανδρας οτι ειπαν πλην τροπουμενος τροπουται εναντιον ημων καθως ο πολεμος ο εμπροσθεν
40 Le signal de fumée s’élevait de la ville et, en se retournant, Benjamin aperçut la lueur qui montait vers les cieux: toute la ville était en flammes.	40 και ο πυρσος ηρξατο αναβαινειν εκ της πολεως στυλος καπνου και επεβλεψεν βενιαμιν οπισω αυτου και ιδου ανεβη συντελεια της πολεως εις τον ουρανον
41 Les hommes d’Israël attaquaient, et ce fut l’épouvante chez les Benjaminites; ils comprirent que le malheur tombait sur eux.	41 και ανηρ ισραηλ απεστρεψεν και εσπευσεν ανηρ βενιαμιν και ειδεν οτι ηπται αυτου η κακια
42 Comme ils tentaient de s’enfuir devant les Israélites par les chemins du désert, la bataille les y rejoignit et ceux qui descendaient de la ville les massacrèrent.	42 και εκλιναν ενωπιον ανδρος ισραηλ εις την οδον της ερημου και ο πολεμος κατεφθασεν αυτον και οι απο των πολεων διεφθειραν αυτον εν μεσω αυτων
43 Benjamin fut cerné, harcelé, écrasé jusqu’à l’orient de Guibéa.	43 και εκοψαν τον βενιαμιν καταπαυσαι αυτον καταπαυσιν και κατεπατησαν αυτον εως εξ εναντιας της γαβαα απο ανατολων ηλιου
44 18 000 hommes de Benjamin tombèrent, tous de courageux guerriers.	44 και επεσαν εκ του βενιαμιν οκτωκαιδεκα χιλιαδες ανδρων συν πασιν τουτοις ανδρες δυνατοι
45 Ceux qui purent s’échapper gagnèrent le désert vers le Rocher-de-Rimon. On en tua 5 000 sur les routes et 2 000 parmi ceux que l’on poursuivit jusqu’à Guidéon.	45 και εξεκλιναν και εφυγον εις την ερημον προς την πετραν την ρεμμων και εκαλαμησαντο εν ταις οδοις πεντε χιλιαδας ανδρων και προσεκολληθησαν οπισω αυτου εως γαδααμ και επαταξαν εξ αυτων δισχιλιους ανδρας
46 Le total des gens de Benjamin qui tombèrent ce jour-là, fut de 25 000 hommes sachant manier l’épée, tous de courageux guerriers.	46 και εγενοντο παντες οι πεπτωκοτες εν τω βενιαμιν εικοσι και πεντε χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν εν τη ημερα εκεινη συν πασι τουτοις ανδρες δυνατοι
47 Ceux qui avaient pu s’échapper et qui s’étaient enfuis au désert vers le Rocher-de-Rimon y restèrent pendant quatre mois, ils étaient 600.	47 και εξεκλιναν και εφυγον εις την ερημον προς την πετραν την ρεμμων εξακοσιοι ανδρες και εκαθισαν εν τη πετρα ρεμμων τετραμηνον
48 Quand les Israélites se retournèrent contre le peuple de Benjamin, ils passèrent tout au fil de l’épée: la ville, les hommes, le bétail et tout ce qui s’y trouvait. Ils mirent ensuite le feu à toutes les villes qu’ils rencontraient.	48 και ανηρ ισραηλ απεκλεισεν τους υιους βενιαμιν και επαταξαν αυτους εν στοματι ρομφαιας απο πολεως εξης εως κτηνους εως παντος του ευρεθεντος εις πασας τας πολεις και τας πολεις τας ευρεθεισας εξαπεστειλαν εν πυρι